انتقاد قوچانی از بیانیه جبهه اصلاحات؛ چرا باید وارد عرصه‌ای شوید که جز هزینه، نتیجه‌ای ندارد؟
اخبار جهان
محمد قوچانی، رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران سازندگی ایران، در یادداشتی به بیانیه اخیر جبهه اصلاحات واکنش نشان داد و با بیان تحلیل‌های علمی به حضور فعال اصلاح‌طلبان در برخی عرصه‌های ملی و بین‌المللی پرداخت. او تأکید کرد که مسئولیت تاریخی اصلاح‌طلبان، پشت سر رئیس‌جمهور ایستادن و همفکری با نهادهای سیاست خارجی و امنیت ملی کشور با مشورت و حمایت است.
۱- جبهه اصلاحات ایران همچنان به‌عنوان یک ائتلاف عمل می‌کند نه یک حزب واحد
قوچانی با بیان اینکه جبهه اصلاحات ایران یک تشکل ائتلافی است که میان احزاب اصلاح‌طلب و شخصیت‌های شاخص شکل گرفته و به صورت اجتماعی-سیاسی شناخته می‌شود، به توضیح تفاوت میان حزب و جبهه پرداخت. او یادآور شد که حضور چهره‌های ملی اصلاح‌طلب همچون دکتر عارف و مهندس نبوی در تاریخچه این نهاد نشان می‌دهد هدف آن حفظ سرمایه اجتماعی اصلاحات و پویایی راهبردی است. در یادداشت وی، سابقه این جبهه در انتخابات‌های مهم مانند حمایت از خاتمی در سال ۱۳۷۶ و همچنین نقش مشورتی در حمایت از روحانی در سال ۱۳۹۲ و گام اخیر در دوره اخیر با حمایت از مسعود پزشکیان، به‌عنوان ماندگارترین شکل اصلاحات در حاکمیت مطرح شده است.
۲- جبهه اصلاحات هنوز «جبهه» است، نه حزب
در این بخش تصریح شد که این نهاد هنوز به‌عنوان یک جبهه منسجم عمل می‌کند و نه یک حزب با مانیفست مکتوب و سند موضع واحد. این تفاوت، از نگاه قوچانی، دلیل اختلاف‌نظرهای ممکن در موارد کارشناسی و مذاکرات خارجی را روشن می‌کند. وی با مقایسه تاریخ احزاب و جبهه‌های سیاسی در ایران، به این نتیجه رسید که جبهه اصلاحات هنوز با تنوع آرا و دیدگاهها روبه‌رو است و شکل‌گیری سازوکارهای مشترک برای برخی حوزه‌ها، از جمله سیاست خارجی، ضرورتی پیچیده است.
۳- دیپلماسی باید یک حوزه ملی و فراتر از رقابت‌های داخلی باشد
قوچانی درباره اینکه سیاست خارجی از حوزه‌های ملی تلقی می‌شود و نباید به اختلافات داخلی گره بخورد، یادآور شد که کارمندان وزارت امور خارجه نیز حق عضویت در احزاب سیاسی ندارند تا وحدت ملی در این حوزه حفظ شود. به‌عبارت دیگر، دیپلماسی از افق ملی عبور می‌کند و در چارچوب منافع کلی کشور تشکیل می‌شود. او تأکید کرد که مذاکرات بین‌المللی و تصمیمات مربوط به امنیت ملی نیازمند همسویی کامل با خط‌م مشی کلان کشور و فصل‌البته با حضور نهادهای تصمیم‌گیرنده هستند.
۴- ضرورت تبدیل بیانیه‌های ملی به یک سند مواضع مشترک
به‌واسطه پیچیدگی‌های سیاسی و حساسیت موضوعات ملی، قوچانی گفت که بیانیه‌های تحلیل‌گرایانه در مواردی مانند سیاست خارجی نباید به صورت بی‌موضع و مناقشه‌آمیز منتشر شوند. برای ایجاد انسجام در سیاست‌های ملی، او بر تدوین و تصویب یک سند مواضع مشترک میان احزاب اصلاح‌طلب و دیگر فعالان سیاسی تأکید کرد تا از فروپاشی یا تقابلات خارج از چارچوب جلوگیری شود. بدون چنین سندی، هر بیانیه تحلیلی می‌تواند به اختلاف نظرها دامن بزند و به منافع ملی آسیب برساند.
۵- نقش دولت آینده و شاخصه‌های بازدارندگی برای حفظ منافع ملی
در بخش پایانی تأکید شد که دولتی که از اصلاح‌طلبان یا ائتلاف اصلاح‌طلبان حمایت می‌کند، باید با پشتوانه رای ملت و هم‌سو با قوا و نهادهای امنیتی کشور، مذاکرات را پیش ببرد تا از هرگونه امتداد مناقشه‌آمیز جلوگیری شود. قوچانی با اشاره به طریق کارآمدی در مذاکرات گفت که تقویت نیروی بازدارندگی مادی و معنوی، به‌عنوان یکی از کلیدهای حفاظت از منافع ملی، برای هر دولت طرفدار اصلاح‌طلبی ضروری است. همچنین او تأکید کرد که نباید فرصت‌ها را برای تقویت وحدت ملی از دست داد و باید به دنبال راه‌های هم‌افزا بود تا از بروز تنش‌های داخلی و خارجی جلوگیری شود.
در پایان، او تأکید کرد که مسئولیت تاریخی اصلاح‌طلبان، حمایت از رئیس‌جمهور و همراهی با نهادهای سیاست خارجه و امنیت ملی کشور با مشورت و حمایت است و هرگونه نگرانی درباره حضور یا نبودن در عرصه‌های سیاسی باید با بازتعریف خطوط همکاری و تقویت جبهه ملی برطرف شود. انتهای گزارش.
