به گزارش اخبار جهان به نقل از مهر، در هجدهم شهریورماه سال جاری، شهرستان رودان، استان هرمزگان، شاهد واقعهای تلخ و در عین حال الهامبخش بود. منان کیوان، دانشآموز دبستانی مقطع ابتدایی مدرسه پسرانه بینش، پس از اصابت ضربه شدیدی به سر و افت شدید سطح هوشیاری، به سرعت به بیمارستان شهید محمدی بندرعباس منتقل شد. با وجود تلاشهای شبانهروزی کادر پزشکی، متاسفانه مرگ مغزی این دانشآموز کوچک تأیید شد و زندگی او در سنین کودکی به پایان رسید. اما این پایان داستان منان نبود؛ بلکه نقطهی عطفی در زندگی چندین خانواده دیگر بود.
خانواده داغدار منان کیوان، در اوج غم و اندوه، با تصمیمی شجاعانه و انسانی، به اهدای اعضای بدن فرزندشان به بیماران نیازمند موافقت کردند. این عمل خیرخواهانه، نمادی از ایثار و از خودگذشتگی بینظیر در مواجهه با فقدان بود. کبد منان به یک پسر ۱۳ ساله در شهر مشهد اهدا شد و دو کلیهی او به دو پسر ۸ و ۱۶ ساله در زاهدان و میناب پیوند زده شد. این سه کودک که پیش از این به دلیل نارسایی کلیوی، روزهای سخت و دردناکی را با دیالیز سپری میکردند، با دریافت این هدیهی گرانبها، فرصت زندگی مجدد و تجربه لحظات شیرین حیات را یافتند.
این اقدام انسانی خانوادهی منان، بار دیگر اهمیت حیاتی فرهنگ اهدای عضو را در جامعهی ایران به نمایش گذاشت. در دنیایی که با چالشهای عدیده روبهروست، عمل فداکارانهی این خانواده، تجلی بارزی از همدلی و انسانیت بود. این عمل نه تنها موجب نجات جان سه کودک شد، بلکه الگویی برای سایر خانوادهها در شرایط مشابه و امیدبخشی برای بیماران نیازمند به پیوند عضو به شمار میرود. هدیهی حیات منان کیوان، فراتر از مرزهای جغرافیایی و در دل خانوادههای دریافت کننده عضو، به یادگار ماند و حس زندگی دوباره را برای آنان به ارمغان آورد.
از جنبهی اجتماعی و فرهنگی، این واقعه نشان از تحول تدریجی در نگرش جامعه نسبت به موضوع مرگ مغزی و اهدای عضو دارد. در گذشته، موانع فرهنگی و اجتماعی بسیاری بر سر راه اهدای عضو وجود داشت. اما در سالهای اخیر، با تلاشهای مستمر سازمانها و نهادهای مرتبط با اهدای عضو، آگاهی عمومی در این زمینه افزایش یافته و این امر موجب افزایش تعداد اهداکنندگان عضو در سطح کشور شده است.
در حال حاضر، آمار اهدای عضو در ایران به طور قابل توجهی در حال رشد است، اگرچه هنوز راه درازی تا رسیدن به سطح مطلوب وجود دارد. افزایش آگاهی عمومی در مورد مرگ مغزی و فرآیند اهدای عضو، نقش اساسی در تسریع این روند خواهد داشت. رسانهها به عنوان ابزارهای قدرتمند اطلاعرسانی میتوانند با پرداختن به چنین داستانهایی، نقش بسزایی در ارتقاء سطح آگاهی عمومی و ترویج فرهنگ اهدای عضو داشته باشند.
لازم به ذکر است که اهدای عضو، صرفا یک عمل پزشکی نیست، بلکه یک تصمیم انسانی و اخلاقی است که نیازمند شجاعت، فداکاری و نوعدوستی بینظیر است. تصمیم خانوادهی منان کیوان در اهدای اعضای بدن فرزندشان، علاوه بر نجات جان سه کودک، میتواند الگویی قدرتمند و سرشار از امید برای هزاران نفر باشد. این واقعه، نشانهی امید و نویدی است برای آیندهای که در آن فرهنگ اهدای عضو در جامعهی ما بیش از پیش نهادینه شود و جان بسیاری از بیماران نیازمند به پیوند عضو نجات یابد. انتظار میرود این رویداد، به عنوان الگویی ارزشمند، موجب افزایش آگاهی و فرهنگسازی در این زمینه شود و امید را در دل بسیاری از خانوادههای در انتظار پیوند عضو زنده کند.
خبر این عمل خیرخواهانه توسط اخبار جهان پوشش داده شده و بهطور گسترده مورد توجه مردم و رسانهها قرار گرفت. اهمیت این اقدام، نه تنها در نجات جان سه بیمار بلکه در تأثیر مثبت بر آگاهی عمومی و فرهنگسازی پیرامون اهدای عضو نیز نهفته است. این داستان، نشاندهندهی این حقیقت است که حتی در غم و اندوه عمیق، میتوان با اقدامی انسانی و شجاعانه، امید و زندگی را به دیگران هدیه کرد.
منبع: مهر


























