به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرنگار مهر، مهرداد گلچین‌وفا، عضو انجمن سازه‌های فولادی، در یک نشست خبری که در تاریخ ۷ مهر برگزار شد، با اشاره به جایگاه والای استانداردهای تولید فولاد در ایران در مقیاس جهانی، اظهار داشت: صنایع فولادی کشور با بهره‌گیری از امکانات و تجهیزات پیشرفته، از نظر کیفی در سطحی بالاتر از بسیاری از کشورها، حتی چین، قرار دارند.
گلچین‌وفا با تأکید بر نقش محوری بخش خصوصی در عرصه ساخت‌وساز، بیان کرد: در حال حاضر، حدود ۵ درصد از پروژه‌های مسکن و ساختمان‌سازی با استفاده از سازه‌های فولادی انجام می‌شود و کارخانه‌های تولید سازه‌های فولادی با حداکثر ۵۰ درصد ظرفیت خود فعالیت می‌کنند. وی پیش‌بینی کرد که این میزان در ماه آینده به حدود ۳۰ درصد کاهش یابد.
وی با اشاره به چالش‌هایی نظیر مصرف بالای آب در تولید بتن و طولانی بودن زمان ساخت، افزود: قطعی برق و کمبود گازوئیل منجر به استفاده از موتور برق و تأخیر در فرآیند تولید شده است. تنها چالش موجود در این بخش، مربوط به ضخامت ورق‌های فولادی است. به عنوان مثال، در بسیاری از پروژه‌های صنعتی که غالباً از طرح‌های اروپایی یا چینی الگوبرداری شده‌اند، ضخامت ورق‌ها در نقشه‌ها به حدود ۱۲.۲ میلی‌متر می‌رسد که این سایز در داخل کشور تولید نمی‌شود.
گلچین‌وفا با مقایسه با کشورهای صنعتی پیشرفته نظیر کره، که در آن‌ها از ضخامت‌های بالای ۶ میلی‌متر به طور گسترده استفاده می‌شود، تصریح کرد: محدودیت در تولید این ضخامت‌ها در داخل کشور، مشکلاتی را در اجرای برخی پروژه‌ها، به ویژه پروژه‌های مخازن صنعتی، ایجاد کرده است.
وی در ادامه به موضوع پِرت ورق‌های فولادی پرداخت و گفت: در چین، ابعاد ورق‌ها به گونه‌ای طراحی و تولید می‌شود که مصرف بهینه و کمترین میزان پرت را داشته باشد. در ایران، علی‌رغم تلاش‌های فولاد مبارکه برای بهینه‌سازی ابعاد، همچنان محدودیت‌هایی در اندازه و تنوع ورق‌ها و پروفیل‌ها وجود دارد.
عضو انجمن سازه‌های فولادی خاطرنشان کرد: در پروژه‌های صنعتی، این محدودیت‌های ابعادی می‌تواند پرت ورق را به حدود ۸ تا ۱۰ درصد و در برخی موارد حتی تا ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش دهد که این امر تأثیر چشمگیری بر هزینه‌های نهایی پروژه‌ها دارد. با این وجود، کیفیت تولیدات فولادی داخلی در حدی است که می‌تواند با استانداردهای جهانی رقابت کند و نیاز بسیاری از صنایع بزرگ را برآورده سازد.
گلچین‌وفا با اشاره به اهمیت صنعت ساختمان در توسعه اقتصادی، اظهار داشت: صنعت ساختمان یکی از ارکان اصلی پیشرفت هر کشوری است و انتخاب نوع سازه و مصالح در این صنعت، نقش مهمی در سرعت ساخت و اقتصاد پروژه‌ها دارد.
وی افزود: فولاد به عنوان یک مصالح صنعتی با کنترل کیفی دقیق تولید می‌شود و امروزه در سراسر جهان برای اجرای پروژه‌های بزرگ صنعتی، شهری و برج‌های بلندمرتبه مورد استفاده قرار می‌گیرد. اولین آسمان‌خراش‌ها در اواخر قرن نوزدهم با استفاده از فولاد ساخته شدند و این ماده توانسته است معماری و شهرسازی مدرن را متحول کند.
گلچین‌وفا تأکید کرد: اهمیت فولاد تنها یک مسئله فنی نیست، بلکه یک ضرورت ملی به شمار می‌آید. فولاد با مقاومت بسیار بالا و شکل‌پذیری قابل توجه، حتی در شرایط بحرانی مانند زلزله، امکان تغییر شکل بدون شکست ناگهانی را فراهم می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود ساختمان‌های فولادی در برابر نیروهای جانبی نسبت به سازه‌های بتنی مقاوم‌تر باشند.
وی افزود: فولاد توانایی تحمل بارهای سنگین و تغییرات ناگهانی بار را دارد و این امکان را فراهم می‌کند که ساختمان‌ها بدون کاهش ایمنی، دهانه‌های بلندتر و فضاهای بزرگ‌تر داشته باشند. به همین دلیل، استفاده از فولاد در پروژه‌های صنعتی، سالن‌های بزرگ و برج‌های مرتفع از اهمیت بالایی برخوردار است.
گلچین‌وفا تصریح کرد: ترکیب استحکام بالا، شکل‌پذیری و ایمنی قابل اعتماد، سازه‌های فولادی را به انتخاب نخست در ساختمان‌های بلندمرتبه و مناطق زلزله‌خیز تبدیل کرده است. علاوه بر این، سرعت اجرای این سازه‌ها نسبت به روش‌های سنتی بسیار بالاتر است و این ویژگی در شرایط کنونی کشور که زمان پروژه و نیروی انسانی اهمیت ویژه‌ای دارد، یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: قطعات فلزی عمدتاً در کارخانه‌های مجهز و تحت کنترل کیفی دقیق تولید می‌شوند و سپس به محل پروژه انتقال یافته و با سرعت بالا مونتاژ می‌شوند. این فرایند نیاز به نیروی کار ماهر در محل پروژه را کاهش می‌دهد و زمان اجرای طرح را به‌طور چشمگیری کم می‌کند. همچنین برخلاف بتن که برای عمل‌آوری نیازمند شرایط خاص آب‌وهوایی است، قطعات فولادی بدون تأثیرپذیری از بارندگی، گرما یا سرما در محل نصب می‌شوند.
گلچین‌وفا افزود: کاهش زمان ساخت منجر به صرفه‌جویی در هزینه‌های غیرمستقیم پروژه از جمله هزینه‌های تجهیز کارگاه، نگهداری مصالح و هزینه‌های مالی ناشی از طولانی شدن اجرای طرح می‌شود.
وی با اشاره به انعطاف‌پذیری فولاد در طراحی و معماری، گفت: با استفاده از فولاد می‌توان دهانه‌های بزرگ بدون ستون‌های میانی ایجاد کرد که فضای داخلی باز و یکپارچه را فراهم می‌آورد. این انعطاف‌پذیری همچنین اجازه می‌دهد در آینده تجهیزات، تغییرات یا توسعه ساختمان به‌راحتی و بدون نیاز به تخریب سازه اصلی انجام شود.
وی خاطرنشان کرد: فولاد علاوه بر استحکام و ایمنی، موجب کاهش هزینه‌های نگهداری در طول عمر پروژه می‌شود و امکان توسعه یا تغییر در آینده را با کمترین هزینه و زمان فراهم می‌کند. به عنوان مثال، با استفاده از فولاد می‌توان طبقات جدید به ساختمان اضافه یا فضاهای داخلی را بدون تخریب گسترده تغییر داد.
گلچین‌وفا در پایان تأکید کرد: در شرایط فعلی، فولاد به دلیل دوام بالا، صرفه‌جویی اقتصادی و سازگاری با محیط زیست، انتخابی بهینه و مطمئن برای پروژه‌های بلندمدت در کشور است.
در ادامه این نشست، محمدرضا علوی، یکی دیگر از اعضای انجمن سازه‌های فولادی، با اشاره به جایگاه صنعت فولاد در اقتصاد جهانی اظهار داشت: ما به عنوان یکی از حلقه‌های انتهایی زنجیره فولاد، محصولات فولادی را برای استفاده در ساختمان‌ها و صنایع مختلف فرآوری و آماده بهره‌برداری می‌کنیم.
وی افزود: امروز فولاد پس از نفت و گاز دومین صنعت بزرگ جهان است و ایران نیز با تولید حدود ۴۰ میلیون تن فولاد در سال، در میان ۱۰ کشور برتر تولیدکننده این محصول قرار دارد. البته چین با تولید سالانه حدود یک میلیارد تن فولاد جایگاه نخست بازار جهانی فولاد را در اختیار دارد.
علوی ادامه داد: فرآیند تولید فولاد در کشور از اکتشاف و استخراج معادن سنگ‌آهن آغاز می‌شود و پس از انجام مراحلی به تولید محصولات نهایی می‌رسد. ارزش این صنعت در ایران با در نظر گرفتن قیمت تقریبی هر کیلو فولاد ۵۰ هزار تومان، رقمی در حدود ۲ هزار همت در سال برآورد می‌شود که نشان‌دهنده جایگاه اقتصادی راهبردی آن است.
عضو انجمن سازه‌های فولادی تصریح کرد: این صنعت به دلیل گستردگی مصرف، جایگزین مهمی برای نفت محسوب می‌شود و هم‌اکنون در بسیاری از کشورهای جهان از جمله چین، آمریکا و اروپا به عنوان صنعتی حیاتی و دومین صنعت راهبردی پس از نفت شناخته می‌شود.
وی در پایان با اشاره به چالش‌های تولید فولاد خاطرنشان کرد: تولید فولاد سنتی دو مشکل اساسی دارد؛ نخست مصرف بالای آب و دوم انتشار گاز دی‌اکسیدکربن به عنوان یکی از فرآورده‌های مضر برای محیط زیست. به عنوان مثال، فولاد مبارکه که در کنار زاینده‌رود احداث شده، در سال‌های اخیر با مشکل کمبود آب مواجه بوده و این ضرورت تغییر روش‌های تولید را دوچندان می‌کند.
منبع : مهر
