به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از روزنامه ایران، کتاب «محمد؛ مسیح کردستان» که به قلم نصرت‌الله محمودزاده نگاشته شده و توسط انتشارات روایت فتح به چاپ رسیده است، روایتی از زندگی شهید محمد بروجردی را به تصویر می‌کشد. این اثر در قالب داستانی و روایی، پرده از حقایق زندگی شخصیتی برمی‌دارد که با روحیه‌ای والا توانست چالش‌های بزرگ زندگی، از جمله فقدان پدر و ترک تحصیل، را پشت سر گذاشته و به درجات عالی انسانی دست یابد.
شهید محمد بروجردی که فصل‌های مهم زندگی‌اش به شکلی هنرمندانه در این کتاب به تصویر کشیده شده است، نمادی از سال‌ها محرومیت و مظلومیت، غیرت دینی، ایثار و شهادت و احساس وظیفه ناشی از درک عمیق اسلام ناب محمدی (ص) است.
بزرگ‌ترین ویژگی شهید محمد بروجردی، که در این اثر به خوانندگان معرفی شده است، شناخت دقیق نیازهای زمان و عمل به موقع بود. او با بهره‌گیری از ارتباطات عمیق خود با روحانیت، تکالیف خود را به درستی تشخیص داده و بر اساس آن عمل می‌کرد. نکته قابل توجه در این میان، اقدام و عمل به هنگام است که نشان از ثبات روحی شهید بروجردی دارد و او را از سایرین متمایز می‌سازد. در حالی که برخی افراد با وجود درک درست از وظایف خود، یا توانایی عمل ندارند یا در زمان مناسب اقدام نمی‌کنند، شهید بروجردی با شناختی دقیق از تکالیف خود در هر مقطع زمانی، بدون هیچ تردید و تعللی به یافته‌های خود عمل می‌کرد. این ویژگی در تمام عرصه‌های زندگی او، از جمله تلاش برای تامین معاش خانواده در شرایط سخت اقتصادی، مبارزه با رژیم طاغوت و خدمت در جبهه‌های غرب کشور و تعامل صمیمانه با مردم محروم کردستان، مشهود بود.
نویسنده کتاب، نصرت‌الله محمودزاده، از جمله نویسندگان و محققانی است که در دوران جنگ تحمیلی تجربیات ارزشمندی کسب کرده‌اند. او پس از جنگ، در رشته جامعه‌شناسی به تحصیل پرداخت. محمودزاده در اولین روزهای جنگ تحمیلی به خوزستان اعزام شد و در عملیات هویزه حضور داشت. تجربیات او در این عملیات منجر به نگارش اولین کتابش با نام «حماسه هویزه» شد. از جمله آثار دیگر او می‌توان به «رقص مرگ»، «سنگرساز بی‌سنگر»، «مرثیه حلبچه»، «عقیق؛ زندگی‌نامه داستانی شهید حسین خرازی»، «سفر سرخ»، «شب‌های قدر کربلای ۵»، «حماسه هویزه»، «جاده امن هور» و «بام کردستان» اشاره کرد.
محمودزاده درباره نگارش کتاب «محمد؛ مسیح کردستان» می‌گوید: او هیچ‌گاه شهید بروجردی را از نزدیک ندیده است و برای نگارش این کتاب از حدود 5 هزار صفحه نوار پیاده‌شده از صحبت‌های یاران شهید بروجردی استفاده کرده است. او با اشاره به مصاحبه‌های غیرحرفه‌ای انجام شده با یاران شهید بروجردی، بیان می‌کند که با برقراری ارتباط با چند تن از یاران اصلی شهید بروجردی و انجام مصاحبه‌های تکمیلی، به این نتیجه رسیده است که شخصیت شهید بروجردی پس از 22 بهمن 1357 دچار تحول شده است. به همین دلیل، جلد اول کتاب را بر مبنای شخصیت شهید بروجردی تا 22 بهمن 57 نوشته است.
او با اشاره به وجود ابهاماتی در زندگی شهید بروجردی تا زمان شهادت، می‌گوید که نگارش جلد دوم کتاب نیازمند تحقیقات بیشتری بوده است. به گفته او، یافتن پاسخ به سوالاتی مانند علت نپذیرفتن فرماندهی سپاه توسط شهید بروجردی، نیازمند بررسی‌های دقیق و مصاحبه با افراد مختلف بوده است. محمودزاده با تاکید بر این که هیچ اثر مکتوب یا صوتی از شهید بروجردی به جا نمانده است، می‌گوید که کشف ابهامات فکری او کار بسیار دشواری بوده است و برای جلوگیری از تحریف، تلاش کرده است تا با بررسی دقیق منابع و مصاحبه با افراد مختلف، به روایتی صحیح از زندگی شهید بروجردی دست یابد. او این پروژه را به عنوان یک پروژه درازمدت در دستور کار خود قرار داده و با حوصله و دقت، به روایت ابهامات چند مرحله از زندگی شهید بروجردی پرداخته است.
به گفته محمودزاده، حکم مسئولیت سپاه غرب به شهید بروجردی از سوی شورای انقلاب اعطا شده است و شهید بهشتی و مطهری در برهه‌های حساس از نظرات او استفاده می‌کردند. او با بیان این که شهید بروجردی از لایه‌های حساس انقلاب عبور کرده بود، تاکید می‌کند که باید همه روایت‌ها به درستی به یکدیگر پیوند زده می‌شد. به همین دلیل، تحقیقات گسترده‌ای را در دستور کار خود قرار داده و تلاش کرده است تا با پیدا کردن روابط میان منابع مختلف، آن‌ها را در یک مجلد تدوین کند. او جلد اول کتاب را مقدمه‌ای برای جلد دوم می‌داند و می‌گوید که از 730 صفحه کتاب، تنها 160 صفحه به مطالب قبلی می‌پردازد.
نصرالله‌زاده در مقدمه کتاب «محمد؛ مسیح کردستان» با اشاره به گذشت هفده سال از چاپ اول کتاب «مسیح کردستان» و تجدید چاپ‌های مکرر آن، اعلام می‌کند که جلد اول و دوم کتاب را با نام «محمد؛ مسیح کردستان» در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.
او درباره مراحل تحقیق و نگارش کتاب می‌نویسد: از شهید بروجردی دست‌نوشته و نوار صوتی بسیار اندکی به جای مانده و این کاستی سبب شد تا تحقیقات میدانی به صورت گسترده انجام شود. انجام حدود پانصدوپنجاه ساعت مصاحبه مفید با شصت نفر از عزیزانی که هماهنگی با آنان بسیار دشوار بود، نیازمند برنامه‌ریزی طولانی و تلاش مستمر بود. تنظیم زمان ملاقات با افرادی که عهده‌دار مسئولیت‌های مهمی‌بودند بسیار مشکل بود، به گونه‌ای که برای انجام یک مصاحبه مدت‌ها وقت صرف می‌شد؛ البته اهمیت بعضی از مصاحبه‌ها به حدی بود که ارزش تحمل این انتظار را داشت.
به گفته او، انسجام بخشیدن به سیر تفکرات شهید بروجردی از نگاه افراد مختلف، نیازمند شکیبایی و حوصله بسیار بود. مطالعه بیش از 64 جلد کتاب، مجله، روزنامه، دست‌نوشته در 15000 صفحه و فیش‌برداری از 3000 صفحه نوار پیاده شده از مصاحبه‌های انجام‌شده با بیش از صد نفر از دیگر اقدامات انجام شده در این تحقیق بوده است. محمودزاده تاکید می‌کند که کشف نقاط مبهم و مهم زندگی شهید بروجردی نیازمند فضایی مناسب و تأمل در بسیاری از وقایع و حوادث بوده است و این مراحل سخت پژوهش در طول هفده سال با جدیت پشت‌سر گذاشته شده است. او می‌افزاید هر آنچه در این کتاب آمده، از دل تحقیق افکار و یادهای یاران شهید بروجردی استخراج شده و مستند و قابل ارجاع است.
محمد بروجردی که به «مسیح کردستان» شهرت یافته، در بهار سال ۱۳۳۳ در روستای دره گرگ بروجرد چشم به جهان گشود. در شش سالگی پدر خود را از دست داد و به همراه خانواده به تهران مهاجرت کرد. او در کنار تحصیل به کار مشغول شد و مدتی نیز مجبور به ترک تحصیل شد. در سال ۱۳۵۰ وارد مدرسه علمیه حاج‌آقا مجتهدی شد و به تحصیل علوم دینی پرداخت و یک سال بعد به خدمت سربازی رفت. دوران جوانی او با فعالیت‌های سیاسی و مبارزه علیه رژیم پهلوی سپری شد.
او از اعضای گروه «توحیدی صف» بود که بعدها با ادغام در چند گروه دیگر، «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی» را تشکیل دادند. پس از بازگشت امام خمینی (ره) به ایران در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، به دستور آیت‌الله بهشتی و با نظارت حاج مهدی عراقی، مسئولیت حفاظت از ایشان را برعهده گرفت و پس از آن نیز یگان حفاظت از محل سکونت امام در تهران را سازمان‌دهی کرد. تأسیس یک ایستگاه تلویزیونی به نام «ایستگاه انقلاب»، پخش پیام‌ها و اعلامیه‌های امام خمینی (ره)، شنود مکالمات توطئه‌گران، دستگیری عوامل شکنجه و اختناق رژیم پهلوی، جمع‌آوری اطلاعات و اسناد مربوط به آن‌ها و همچنین سرپرستی زندانیان زندان اوین نیز از جمله مسئولیت‌های او در ابتدای پیروزی انقلاب بود.
بروجردی از بنیان‌گذاران اصلی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌بود و پس از شروع ناآرامی‌ها در کردستان و فعالیت‌های گروه‌های مسلح، در مهر ۱۳۵۸ به این منطقه اعزام شد و ستاد عملیات غرب کشور، سپاه منطقه ۷ و قرارگاه نجف اشرف را بنیان گذاشت. او با حسن برخورد و ابتکار عمل‌هایی که داشت، توانست کنترل منطقه کردستان را به ایران بازگرداند و به همین دلیل به «مسیح کردستان» مشهور شد. شهید بروجردی در اول خرداد ۱۳۶۲ در مسیر جاده مهاباد به نقده بر اثر انفجار مین به شهادت رسید.
منبع : روزنامه ایران
