به گزارش وبسایت اخبار جهان، فرشاد فردی در گفتگو با خبرنگار مهر، ابعاد گسترده اثرگذاری نصب مجسمه شکست والرین را بررسی کرد و عنوان کرد که زانو زدن در برابر اقتدار ایران ریشه در تاریخ این خاک دارد. این اقدام در سطح فرهنگی جامعه بازخوردهای مثبت بسیاری داشت و خصوصاً محل نصب آن به عنوان نمادی از انقلاب معاصر ایران، تضاد و دوگانه ایران تاریخی و ایران اسلامی را خط بطلان کشید.
وی با تاکید بر اینکه موضوع زانو زدن والرین به یک نبردی از روایت‌ها تبدیل شده است، اظهار کرد که جریانات اپوزیسیون تلاش دارند تا القا کنند که جمهوری اسلامی با چنین اقداماتی در صدد است که برای چهره ایدئولوژیک خود پوشش میهن پرستی درست کند. اما در جمهوری اسلامی هیچگاه تضادی بین اسلامیت و ایرانیت وجود ندارد و ما میهن دوستی را نیز جزئی از ایمان می‌دانیم.
فردی معتقد است که این حرکت بخشی از فرایند بازروایت تمدن ایرانی اسلامی است و امروز مسیر فرهنگی جامعه در حوزه فضای مجازی چه در سطح ملی چه استانی، المان میدان انقلاب را نماد هم‌افزایی تاریخی می‌دانند. ایران که هرگز تسلیم نمی‌شود، نه در برابر روم، نه در برابر استعمار، و نه در برابر تردیدهای هویتی امروز.
اگر سیری در تاریخ تحولات سیاسی ایران داشته باشید، خواهید دید که تاریخ ایران مملو و سرشار از عظمت و شجاعت است که همیشه این موضوعات برای تقویت غرور مقدس ملی از طرف مسئولان و مقامات عالی کشور طرح شده است. همین بحث زانو زدن والرین در برابر شاپور دوم در سال ۱۳۸۷ از سوی مقام معظم رهبری طرح گردیده است و اساساً چنین خط‌های فکری چیز جدیدی نیست.
فردی اضافه کرد که انجام اقدامات فرهنگی مثل نصب مجسمه و یا سایر حرکت‌های دیگر فرهنگی، دشمن را در حوزه جنگ نرم نیز به زانو در می‌آورد. بعد از نصب مجسمه شاپور دوم، پروژه ایجاد دوگانه میهن دوستی یا اسلام دوستی شکست مهلکی خورده و دشمنان دیگر حرفی برای گفتن ندارند.
وی در پایان به‌کارگیری نماد شاپور و شکست والرین را نوعی دیپلماسی فرهنگی دانست و افزود که در جهان امروز، ملت‌ها از طریق نمادها با هم سخن می‌گویند. مسئولان ما هم با این اِلمان دو پیام ارسال می‌کنند: پیام اول به داخل کشور برای تقویت همبستگی ملی و پیام دیگر به بیرون از کشور، برای نشان دادن تداوم قدرت تمدنی ایران.
منبع: فرشاد فردی – وبسایت مهرنیوز
