به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، کاظم غریب آبادی، معاون وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، در یک مصاحبه تلویزیونی، در خصوص قطعنامه پیشنهادی در شورای امنیت سازمان ملل متحد پیرامون برنامه هسته‌ای ایران توضیحاتی ارائه داد. وی با اشاره به رای گیری قریب الوقوع در شورای امنیت، از رفتارهای سیاسی و زیاده‌خواهانه برخی کشورها انتقاد کرد و گفت: “بر اساس قواعد شکلی، امروز این قطعنامه به رأی گذاشته می‌شود.” غریب آبادی با تأکید بر ماهیت غیرقانونی حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران و نقض آشکار حقوق بین‌الملل، تصریح کرد که در حال حاضر، فعالیت‌های غنی‌سازی ایران عملاً متوقف است. وی افزود: “اسنپ‌بک (مکانیسم بازگشت تحریم‌ها) به بهانه عدم اجرای تعهدات هسته‌ای ایران مطرح می‌شود؛ در حالی که فعالیتی در این زمینه وجود ندارد و این ادعا بی‌معنی است.”
معاون وزیر خارجه، با اشاره به عدم پایبندی کشورهای اروپایی به تعهدات برجامی خود، اقدام آن‌ها را یک بازی سیاسی و سوءاستفاده از سازوکار شورای امنیت توصیف کرد. وی تأکید کرد که تصویب این قطعنامه به معنای بازگشت فوری تحریم‌ها نیست و هفت تا هشت روز زمان برای اجرای آن لازم است. با این حال، غریب آبادی بر اهمیت توجه به آثار روانی چنین اقدامی و لزوم مدیریت آن توسط دستگاه‌های ذیربط تأکید کرد و گفت: “آثار روانی چنین اقدامی احتمالاً بالا خواهد بود و برای همین باید دستگاه‌های ذیربط مدیریت کنند تا این کشورها با این اقدامات عملیات روانی خود را اعمال نکنند.”
غریب آبادی در ادامه، با اشاره به تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران در جهت دیپلماسی و حفظ مذاکرات، به تفاهم صورت گرفته با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در قاهره اشاره کرد و افزود: “حتی تفاهمی با آژانس در قاهره داشتیم، اما این کشورهای اروپایی حتی احترامی به این تفاهم که خودشان همواره به آن اشاره کرده‌اند، نداشتند.” وی این بی‌توجهی به تفاهمات را دلیلی بر ماهیت سیاسی اقدامات کشورهای اروپایی دانست و گفت: “اگر حرف از مذاکره و دیپلماسی می‌زنند، تنها حرف است. متأسفانه این کشورها کاملاً وابسته به آمریکا هستند و استقلالی از خود ندارند.”
این اظهارات در شرایطی بیان می‌شود که تنش‌ها میان ایران و قدرت‌های جهانی در خصوص برنامه هسته‌ای ایران همچنان بالا است. برخی کارشناسان معتقدند که این قطعنامه می‌تواند به تشدید تنش‌ها و پیچیده‌تر شدن مذاکرات منجر شود. از سوی دیگر، برخی تحلیلگران سیاسی، تصویب این قطعنامه را علاوه بر ابعاد فنی و هسته‌ای، دارای ابعاد سیاسی و ژئوپلیتیکی قابل توجهی می‌دانند، که می‌تواند بر روابط ایران با غرب و همچنین نقش ایران در منطقه تأثیر گذار باشد.
در واقع، این قطعنامه به عنوان اقدامی مخالف با روح برجام و مذاکرات احیای آن تلقی می‌شود. مخالفت ایران با این قطعنامه، همچنین می‌تواند سبب تشدید موضع گیری‌های متقابل و ایجاد زمینه برای درگیری‌های بیشتر شود. همچنین، این اتفاق می‌تواند بر قیمت‌های نفت جهانی و بازارهای مالی تأثیر بگذارد.
واکنش‌های بین‌المللی به این موضوع، به ویژه از سوی اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا، نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در این میان، نقش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به عنوان ناظر بر روند هسته‌ای ایران، از مهمترین نقاط توجه می‌باشد. نگرانی‌های فزاینده در زمینه عدم شفافیت و تکرار نقض قوانین بین‌المللی از سوی برخی کشورها، می‌تواند به تشدید بحران منجر شود. آینده برجام و روابط بین‌المللی بسیار به رویکرد کشورهای درگیر و نقش سازمان‌های بین‌المللی بستگی دارد.
جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده که آماده است تا با رعایت قوانین بین‌المللی، در مذاکرات شرکت کند. با این حال، رفتار برخی کشورها در عدم رعایت تعهدات خود، باعث تشویش و نگرانی شده است. این موضوع نیاز به یک راهکار دیپلماتیک مؤثر دارد که بتواند بحران را به گونه‌ای حل کند که منافع تمام طرف‌ها در نظر گرفته شود.
منبع: خبرگزاری مهر
