به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پرسپولیس با روحیه‌ای مضاعف و انگیزه‌ای ستودنی، رقابت با ملوان را آغاز کرد و این فرصت را داشت تا خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد، قفل دروازه حریف را باز کند. در دقیقه چهارم این دیدار، سروش رفیعی با یک پاس کات‌بک حساب‌شده و دقیق، محمد خدابنده‌لو را در محوطه‌ی شش‌قدم صاحب موقعیت گلزنی کرد. اما متأسفانه، ضربه‌ی نهایی این بازیکن جوان با بی‌دقتی به بیرون رفت و یکی از طلایی‌ترین فرصت‌های پرسپولیس در همان ابتدای بازی از دست رفت.
واکنش وحید هاشمیان، سرمربی پرسپولیس، به این موقعیت از اهمیت فوق‌العاده آن پرده برداشت. او با حالتی آکنده از حسرت و ناامیدی، دستانش را بر سر گذاشت که نشان از ناراحتی عمیق او از هدر رفتن این موقعیت داشت. اگر سرخ‌پوشان می‌توانستند در همان دقایق آغازین به گل دست یابند، روند بازی به کلی دگرگون می‌شد. از یک سو، روحیه و اعتمادبه‌نفس تیم به شدت افزایش می‌یافت و از سوی دیگر، تیم ملوان زیر فشار روانی و تاکتیکی بیشتری قرار می‌گرفت.
هاشمیان که به بهره‌گیری از فرصت‌های کلیدی و حساس بازی تأکید فراوانی دارد، به خوبی می‌دانست که چنین موقعیت‌هایی در مسابقات دشوار و سرنوشت‌ساز به ندرت تکرار می‌شوند. از این رو، از دست دادن آن فرصت، حسرتی بزرگ را برای او و نیمکت پرسپولیس به همراه داشت. آن‌ها می‌دانستند که این گل می‌توانست چه تأثیر بسزایی در ادامه بازی داشته باشد و مسیر پیروزی را هموارتر کند.
در همین حال، باید به این نکته نیز توجه داشت که خدابنده‌لو در این مسابقه، بر خلاف جایگاه همیشگی‌اش در میانه میدان، در دقایق ابتدایی بازی نقشی نزدیک به مهاجم سایه را ایفا می‌کرد. این تغییر پست و جابه‌جایی باعث شد که او در فضایی نسبتاً ناآشنا قرار گیرد. همین عدم تطابق و ناآشنایی در نهایت سبب شد تا او نتواند از یکی از حیاتی‌ترین موقعیت‌های پرسپولیس به نحو احسن استفاده کند. این فرصت از دست رفته، می‌توانست به نقطه عطفی در بازی تبدیل شود و سرنوشت نهایی آن را به سود پرسپولیس رقم بزند، اما این اتفاق نیفتاد.
حساسیت کادر فنی پرسپولیس به این دلیل بود که آن‌ها به خوبی می‌دانستند در بازی‌های فشرده و سنگین، ایجاد موقعیت گل به آسانی میسر نمی‌شود و هر فرصتی که به دست می‌آید، باید با نهایت دقت و تمرکز به گل تبدیل شود. از دست رفتن این موقعیت نه تنها باعث ناامیدی بازیکنان شد، بلکه زنگ هشداری برای آن‌ها بود تا در ادامه بازی با دقت بیشتری عمل کنند و از فرصت‌های بعدی به بهترین شکل ممکن بهره ببرند.
همچنین، عملکرد تیم ملوان نیز در این دقایق قابل توجه بود. آن‌ها با دفاع منسجم و تلاش بی‌وقفه، سعی در خنثی کردن حملات پرسپولیس داشتند و اجازه ندادند که حریف به راحتی به گل دست یابد. دروازه‌بان ملوان نیز با واکنش‌های خوب خود، نقش مهمی در حفظ دروازه تیمش ایفا کرد و مانع از باز شدن زودهنگام دروازه شد. این مقاومت و پایداری ملوان، بازی را برای پرسپولیس دشوارتر کرد و باعث شد تا آن‌ها برای رسیدن به گل، تلاش بیشتری از خود نشان دهند.
در مجموع، دقایق ابتدایی این دیدار با هیجان و فرصت‌های از دست رفته همراه بود. پرسپولیس با وجود ایجاد موقعیت‌های خوب، نتوانست از آن‌ها به نحو احسن استفاده کند و این موضوع باعث نگرانی کادر فنی و هواداران این تیم شد. در سوی دیگر، ملوان با دفاع مستحکم و تلاش فراوان، توانست در برابر حملات پرسپولیس مقاومت کند و امیدوار بود تا با استفاده از فرصت‌های ضدحمله، دروازه حریف را باز کند. این بازی نشان داد که در فوتبال، استفاده از فرصت‌ها و دقت در زدن ضربات نهایی، نقش تعیین‌کننده‌ای در نتیجه بازی دارد.
منبع : خبرگزاری خبرآنلاین
