به گزارش وبسایت اخبار جهان، تحقیق انجام شده توسط ابراهیم مقیمی، استاد دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران، و توماس گلاد، استاد دانشگاه وین، نشان میدهد که همکاریهای بینالمللی و برقراری صلح تأثیر مستقیمی بر کاهش اثرات مخاطرات طبیعی مانند خشکسالی، طوفانهای گردوغبار و سیلاب دارد.
این مطالعه تطبیقی بر روی دو حوضه دانوب در اروپا و دجله-فرات در خاورمیانه انجام شده است. یافتههای پژوهشگران نشان میدهد که بسیاری از مخاطرات طبیعی، از جمله گردوغبار و خشکسالی تا سیلابها، دارای ماهیت منطقهای هستند و مرزهای سیاسی نمیتواند آنها را متوقف کند.
**صلح منطقهای یک ضرورت علمی و زیستمحیطی**
نویسندگان معتقدند که درک و مدیریت منطقهای این رویدادها بدون همکاری و صلح میان کشورهای همجوار ممکن نیست. از اینرو، صلح منطقهای نهتنها یک ارزش سیاسی، بلکه یک ضرورت علمی و زیستمحیطی است.
در این پژوهش، دو منطقه مورد مطالعه شامل حوضه دجله و فرات در جنوبغرب آسیا و حوضه دانوب در اروپا بررسی شدهاند. هر دو منطقه با مخاطرات طبیعی روبهرو هستند، اما در بسترهای سیاسی متفاوت.
در حوضه دجله و فرات، رقابتهای سیاسی، ساخت سدها و جنگهای طولانیمدت باعث افزایش خشکسالی، فرسایش خاک و تولید گردوغبار شده است. در مقابل، در حوضه دانوب، همکاری میان کشورهای اروپایی و شکلگیری اتحادیه اروپا نمونهای از تحقق نسبی صلح منطقهای بر پایه مدیریت مشترک منابع طبیعی است.
**نتایج و راهبردها**
نتایج این پژوهش بیانگر این است که مخاطرات طبیعی و جنگها خساراتی مشابه دارند. راهحل مقابله با هر دو نیز در همزیستی مسالمتآمیز و همکاری میان کشورها نهفته است.
پژوهشگران این تحقیق، برای تحقق نظریه صلح منطقهای، آموزش و ترویج دانش صلح و مخاطرهشناسی در نظامهای آموزشی و رسانهها؛ تبدیل کاهش خطر از طریق صلح به یک ارزش اجتماعی اساسی و پایبندی به توسعه پایدار مبتنی بر منطقه طبیعی و پرهیز از توسعههای خصومتآمیز یا ناپایدار را به عنوان سه راهبرد کلیدی پیشنهاد کردهاند.
منبع: مهرنیوز


























