به گزارش اخبار جهان به نقل از لایوساینس، تحقیقات جدید نشان داده است که نخستین میدان‌های مغناطیسی موجود در جهان هستی، بلافاصله پس از پیدایش کیهان، به طرز شگفت‌انگیزی ضعیف بوده‌اند. شدت این میدان‌ها در حدی بوده که تقریباً با فعالیت الکتریکی مغز انسان قابل مقایسه است. با وجود این ضعف، این میدان‌های مغناطیسی اولیه هنوز هم در ساختار گسترده «تار کیهانی» حضور دارند و تاثیرات پنهانی بر شکل‌گیری و تکامل جهان بر جای گذاشته‌اند.
بر اساس داده‌های منتشر شده، شدت این میدان‌های مغناطیسی اولیه حدود 0.00000000002 گاوس تخمین زده می‌شود. برای درک بهتر این مقدار، باید توجه داشت که یک آهن‌ربای معمولی که بر روی یخچال نصب می‌شود، قدرتی در حدود 100 گاوس دارد. این مقایسه نشان می‌دهد که میدان‌های مغناطیسی اولیه در جهان، میلیاردها بار ضعیف‌تر از حتی ساده‌ترین آهن‌رباهای خانگی بوده‌اند.
آنچه این کشف را به ویژه جالب توجه می‌سازد، شباهت آن به فعالیت‌های الکتریکی موجود در مغز انسان است. سلول‌های عصبی در مغز، هنگام انتقال سیگنال‌ها، میدان‌های مغناطیسی بسیار ضعیفی در مقیاس فمتوتسلا تولید می‌کنند. محققان بر این باورند که میدان‌های مغناطیسی اولیه کیهان تقریباً در همین سطح عمل می‌کرده‌اند، به گونه‌ای که گویی مغز جهان در لحظات ابتدایی خود، فعالیتی مشابه ذهن انسان داشته است. این تشابه می‌تواند دریچه‌ای نو به سوی درک بهتر ارتباطات و فرآیندهای بنیادین در کیهان بگشاید.
تیم تحقیقاتی برای دستیابی به این نتایج، حدود 250 هزار شبیه‌سازی رایانه‌ای دقیق انجام داده و سپس آن‌ها را با داده‌های رصدی به دست آمده از ساختار کیهان مقایسه کرده‌اند. این رویکرد به آن‌ها امکان داده است تا مرز بالای قدرت این میدان‌های اولیه را محاسبه کنند و درک عمیق‌تری از شرایط حاکم بر جهان در اولین میلیون‌ها سال پس از پیدایش آن به دست آورند.
اگرچه این میدان‌ها به شدت ضعیف بوده‌اند، اما هنوز هم ردپای آن‌ها در ساختار عظیم کیهان، به ویژه در «تار کیهانی»، قابل مشاهده است. تار کیهانی یک شبکه غول‌پیکر از رشته‌ها و گره‌ها است که کهکشان‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند. دانش ما در مورد تار کیهانی هنوز محدود است و بسیاری از جنبه‌های آن ناشناخته باقی مانده‌اند، از جمله مواد تشکیل‌دهنده آن. با این حال، در سال‌های اخیر، دانشمندان تلاش‌های قابل توجهی برای تصویربرداری و نقشه‌برداری دقیق از این ساختار عظیم انجام داده‌اند. لایوساینس در گزارش خود آورده است که این تلاش‌ها می‌تواند در نهایت به درک بهتر نقش میدان‌های مغناطیسی اولیه در شکل‌گیری و تکامل کیهان منجر شود.
اکنون امیدها به تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) دوخته شده است. انتظار می‌رود که رصدهای عمیق‌تر این تلسکوپ، سرنخ‌های بیشتری در مورد نقش میدان‌های مغناطیسی در شکل‌گیری کیهان آشکار کند. پژوهشگران امیدوارند با استفاده از داده‌های جدید، درک بهتری از چگونگی تاثیرگذاری این میدان‌های ضعیف بر ساختار عظیم جهان به دست آورند.
این کشف تازه یادآور این نکته است که حتی پدیده‌های بسیار ضعیف و به ظاهر ناچیز نیز می‌توانند نقش مهمی در سرنوشت کیهان ایفا کنند. میدان‌های مغناطیسی که قدرتی هم‌اندازه فعالیت مغز انسان داشته‌اند، اکنون در تار و پود جهان باقی مانده‌اند و همچنان بخشی از راز بزرگ آفرینش را در خود حفظ کرده‌اند. اخبار جهان نیز در گزارش‌های خود به اهمیت این موضوع اشاره کرده است.
منبع: لایوساینس
