به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از ایرنا، مراسمی معنوی و باشکوه در حرم مطهر حضرت معصومه (س) برگزار شد که در آن خادمان این آستان مقدس، با حمل شالها و حمایلهایی که نام مبارک اهلبیت (ع) بر آنها نقش بسته بود، به همراه اسپندان و چراغهای روشن، جلوهای روحانی و خاص به دستههای عزاداری بخشیدند.
این مراسم که از بیتالنور، محل اقامت تاریخی حضرت معصومه (س)، آغاز شد، شاهد حضور پرشور عزادارانی بود که در صفوفی منظم، با نوحهخوانی و مرثیهسرایی، مسیر منتهی به حرم مطهر را پیمودند. در طول این مسیر، مردم با نثار گل، روشن کردن شمع و قرائت ادعیه، ارادت و محبت خود را به این بانوی بزرگوار، دختر گرامی موسی بن جعفر (ع)، ابراز داشتند. پس از ورود به حرم مطهر، خادمان و زائران در جوار مضجع شریف حضرت معصومه (س)، به عزاداری پرداختند و با قرائت زیارتنامه و صلوات، یاد و نام ایشان را گرامی داشتند. اشکهای جاری از چشمان سوگواران و زمزمههای عاشقانه آنان، فضایی سرشار از معنویت و روحانیت را در صحن و شبستان حرم ایجاد کرده بود.
حجتالاسلام سید حسین آقامیری، از سخنرانان حرم مطهر حضرت معصومه (س)، در ابتدای این مراسم، به تبیین شخصیت والای این بانوی مکرمه پرداخت و ایشان را نمونهای بارز از ایمان، عفاف و معرفت دینی معرفی کرد. وی تأکید کرد که بارگاه نورانی حضرت معصومه (س) همواره به عنوان کانون هدایت و معنویت برای پیروان مکتب اهلبیت (ع) بوده است. ایشان در ادامه سخنان خود به ذکر مصائب و مشکلاتی که حضرت معصومه (س) در دوران بیماری با آن مواجه بودند، پرداخت.
حضرت فاطمه معصومه (س)، در سال ۱۷۳ هجری قمری در شهر مدینه منوره چشم به جهان گشودند. ایشان فرزند گرامی امام موسی کاظم (ع) و نجمه خاتون و خواهر ارجمند امام رضا (ع) بودند. آن حضرت از همان دوران کودکی در فضایی مملو از علم و معنویت پرورش یافتند و در کنار پدر بزرگوار و برادران گرانقدر خویش، با معارف عمیق قرآن کریم و سنت نبوی آشنا شدند.
این بانوی بزرگوار به دلیل جایگاه علمی برجستهای که داشتند، شخصیتی ممتاز و شناخته شده بودند و به عنوان یکی از بانوان فاضل و دانشمند خاندان اهلبیت (ع) مشهور بودند. نقل شده است که گروهی از شیعیان برای یافتن پاسخ سوالات دینی خود به ایشان مراجعه میکردند و حضرت معصومه (س) با تسلط و آگاهی علمی فراوان و معرفت عمیق دینی، به سوالات و ابهامات آنان پاسخ میدادند.
پس از آنکه مأمون عباسی، امام رضا (ع) را به اجبار از مدینه به خراسان فراخواند، حضرت معصومه (س) نیز به منظور دیدار با برادر بزرگوار خود، سفری تاریخی و پر مخاطره را آغاز کردند. ایشان به همراه کاروانی متشکل از علویان و جمعی از خاندان اهلبیت (ع) به سمت ایران حرکت کردند. اما در طول مسیر، در شهر ساوه، مورد حمله و تعرض مأموران حکومت عباسی قرار گرفتند و در نتیجه این حادثه، بیمار شدند. پس از این واقعه، ایشان به شهر قم منتقل شدند؛ شهری که مردم آن با شور و اشتیاق فراوان، میزبان دختر امام موسی بن جعفر (ع) شدند. حضرت معصومه (س) در منزل موسی بن خزرج، یکی از بزرگان و اشراف شهر قم، اقامت گزیدند، اما پس از گذشت ۱۷ روز، در حالی که در غربت و اندوه به سر میبردند، در دهم ربیعالثانی سال ۲۰۱ هجری قمری به دیار باقی شتافتند.
پیکر مطهر حضرت معصومه (س) با تشییع باشکوهی در باغ بابلان به خاک سپرده شد و در همان مکان، بارگاه ملکوتی و نورانی ایشان بنا گردید؛ حرمی که امروزه به عنوان یکی از مهمترین مراکز مذهبی در جهان اسلام و پناهگاه عاشقان و دلدادگان اهلبیت (ع) شناخته میشود.
حضرت فاطمه معصومه (س) بانویی بزرگوار هستند که زندگی کوتاه اما پر برکت ایشان، سفری معنوی از مدینه تا قم را رقم زد؛ سفری که شهر قم را به پایگاه اصلی شیعیان و یکی از مهمترین مراکز علمی و معنوی در جهان اسلام تبدیل کرد. یاد و خاطره ولادت، هجرت و رحلت ایشان همواره در قلب عاشقان و محبان اهلبیت (ع) زنده و جاوید است و حرم مطهرشان چراغ هدایت و راهنمایی برای آیندگان خواهد بود.
منبع : ایرنا

























