سرخک در کودکان

سرخک یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که عمدتاً کودکان را مبتلا می‌کند. خوشبختانه با واکسیناسیون می‌توان از این بیماری پیشگیری کرد. با این حال، هنوز هم در برخی مناطق شیوع دارد و می‌تواند عوارض جدی به همراه داشته باشد.

سرخک بیشتر در کودکان زیر ۵ سال رخ می‌دهد، اما بزرگسالان نیز می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند.

چرا کودکان بیشتر در معرض خطر هستند؟

• سیستم ایمنی ضعیف‌تر: سیستم ایمنی کودکان نسبت به بزرگسالان ضعیف‌تر است و در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیرتر است.
• تماس بیشتر با سایر کودکان: کودکان در مهدکودک‌ها، مدارس و محیط‌های بازی بیشتر با سایر کودکان در تماس هستند و احتمال انتقال ویروس سرخک در بین آن‌ها بیشتر است.

عوامل دیگری که می‌توانند خطر ابتلا به سرخک را افزایش دهند:

• عدم واکسیناسیون: واکسن MMR (سرخک، اوریون، سرخچه) یکی از موثرترین راه‌های پیشگیری از سرخک است. کودکانی که واکسن MMR را دریافت نکرده‌اند یا برنامه واکسیناسیون آن‌ها کامل نشده است، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرخک قرار دارند.
• سفر به مناطقی با شیوع سرخک: سفر به مناطقی که سرخک در آن‌ها شیوع دارد، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.
• ضعف سیستم ایمنی: کودکانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند کودکانی که تحت شیمی‌درمانی هستند یا از بیماری‌های مزمن رنج می‌برند، بیشتر در معرض خطر عوارض شدید سرخک هستند.

علل سرخک

سرخک توسط یک ویروس از خانواده پارامیگوویروس ایجاد می‌شود. این ویروس از طریق قطرات تنفسی هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن فرد مبتلا به افراد دیگر منتقل می‌شود.

علائم سرخک

علائم سرخک معمولاً ۱۰ تا ۱۴ روز پس از تماس با ویروس ظاهر می‌شوند و شامل موارد زیر است:

• تب بالا: یکی از اولین و بارزترین علائم سرخک است.
• سرفه خشک: سرفه خشک و شدید معمولاً همراه با تب دیده می‌شود.
• آبریزش بینی: بینی کودک آبکی شده و ممکن است گرفتگی بینی نیز وجود داشته باشد.
• قرمزی چشم‌ها: چشم‌ها قرمز و ملتهب می‌شوند و ممکن است حساس به نور باشند.
• لکه‌های کوپلیک: این لکه‌های سفید کوچک با مرکز آبی مایل به سفید در داخل دهان، معمولاً دو تا سه روز قبل از ظاهر شدن راش پوستی ایجاد می‌شوند.
• راش پوستی: راش پوستی سرخک از صورت شروع شده و به سمت پایین بدن گسترش می‌یابد. این راش‌ها به صورت لکه‌های قرمز و مسطح هستند که ممکن است به هم متصل شوند.

عوارض سرخک

سرخک می‌تواند عوارضی جدی به همراه داشته باشد، از جمله:

• عفونت گوش: التهاب گوش میانی یکی از عوارض شایع سرخک است.
• ذات‌الریه: عفونت ریه یکی دیگر از عوارض جدی سرخک است که می‌تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان شود.
• انسفالیت: التهاب مغز یک عارضه نادر اما جدی سرخک است که می‌تواند منجر به آسیب مغزی دائمی یا حتی مرگ شود.
• مشکلات تغذیه‌ای: اسهال و استفراغ ناشی از سرخک می‌تواند منجر به سوء تغذیه شود.

پیشگیری از سرخک

• واکسیناسیون: واکسن MMR بهترین راه برای پیشگیری از سرخک است.
• شستن دست‌ها: شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون، به ویژه قبل از غذا خوردن و بعد از دستشویی رفتن، می‌تواند از انتقال ویروس سرخک جلوگیری کند.
• پوشاندن دهان و بینی هنگام سرفه و عطسه: این کار از پخش شدن ویروس در هوا جلوگیری می‌کند.
• اجتناب از تماس با افراد بیمار: تا حد امکان از تماس با افرادی که به سرخک مبتلا هستند خودداری کنید.

اهمیت واکسیناسیون

واکسیناسیون یکی از مهم‌ترین دستاوردهای پزشکی است و نقش بسیار مهمی در کنترل بیماری‌های واگیردار از جمله سرخک ایفا می‌کند. با واکسیناسیون به موقع کودکان، می‌توان از شیوع گسترده سرخک و عوارض ناشی از آن جلوگیری کرد.

درمان سرخک

درمان سرخک عمدتاً حمایتی است و هدف آن کاهش علائم و پیشگیری از عوارض است. درمان‌های معمول شامل موارد زیر است:

• استراحت: کودک باید به اندازه کافی استراحت کند.
• مایعات فراوان: برای جلوگیری از کم‌آبی بدن، به کودک مایعات فراوان داده شود.
• داروهای تب‌بر: برای کاهش تب می‌توان از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کرد.
• آنتی‌بیوتیک‌ها: برای درمان عفونت‌های باکتریایی ثانویه که ممکن است در اثر سرخک ایجاد شوند، تجویز می‌شود.

سرخک در چه فصلی شیوع بیشتری دارد؟

به طور کلی، شیوع سرخک به عوامل مختلفی از جمله پوشش واکسیناسیون، شرایط آب و هوایی، تراکم جمعیت و سایر عوامل اپیدمیولوژیک بستگی دارد. با این حال، به طور سنتی، در مناطقی با آب و هوای معتدل، سرخک بیشتر در اواخر زمستان و اوایل بهار شیوع می‌یابد.

نتیجه‌گیری

اگر نگران ابتلای خود یا فرزندتان به سرخک هستید، حتما با پزشک مشورت کنید.

قایقرانی

ادویه گوشت

منبع: اخبارجهان