به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از عصر ایران، خودروی مفهومی رنو تالیسمان، که در سال ۲۰۰۱ با کد داخلی Z۱۲ معرفی شد، بر اساس فلسفه «ساده‌سازی پیچیدگی‌ها» (Simplexité) طراحی و ساخته شد. این پروژه تحت مدیریت پاتریک لِکِمَن، هدف رنو را برای ترکیب زیبایی، سهولت استفاده و فناوری‌های نوین دنبال می‌کرد.
تالیسمان برای اولین بار در نمایشگاه خودروی فرانکفورت در سپتامبر ۲۰۰۱ به نمایش درآمد. این خودرو یک کوپه لوکس ۲+۲ با درهای گالوینگ (بالا بازشو) بود که به دلیل طول ۲۴۵۰ میلی‌متری درها، ستون وسط (B-pillar) در طراحی آن حذف شده بود. ظاهر این خودرو از ترکیب خطوط برجسته و سطوح ساده تشکیل شده بود.
مشخصات فنی تالیسمان مفهومی
نیروی محرکه این خودرو از یک موتور ۴.۵ لیتری V8 با ۳۲ سوپاپ تأمین می‌شد که قدرتی معادل ۲۶۹ اسب بخار تولید می‌کرد. این قدرت از طریق یک جعبه‌دنده ۶ سرعته اتوماتیک به چرخ‌های عقب منتقل می‌شد. حداکثر سرعت تالیسمان نیز به صورت الکترونیکی روی ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده بود.
در طراحی کابین تالیسمان از فلسفه «طراحی لمسی» استفاده شد؛ به این معنا که هر سطح و کلیدی، عملکرد خود را به شکلی بصری و ساده به کاربر نشان می‌داد. این خودرو یکی از اولین مدل‌های مفهومی رنو بود که در آن، طراحی فضای داخلی به اندازه نمای بیرونی اهمیت داشت و یک نقطه عطف محسوب می‌شد.
تأثیرات طراحی تالیسمان فراتر از یک خودروی مفهومی بود. برخی از عناصر جانبی آن در طراحی مگان ۲ کوپه به کار رفت و جزئیاتی مانند دریچه‌های هوای کنار لوگو، در زبان طراحی مدل‌های بعدی رنو نیز تکرار شد. این خودرو در واقع بیانیه‌ای درباره مسیر آینده طراحی رنو بود که نشان می‌داد «فناوری نباید بر طراحی غالب شود، بلکه باید در خدمت آن باشد».
منبع: عصر ایران
