به گزارش اخبار جهان به نقل از کانال تلگرامی احمد زیدآبادی، رویکرد برخی از حامیان روسیه و چین در مواجهه با انتقادات از عملکرد این دو کشور، مشابه رویکرد گروه‌هایی مانند مجاهدین خلق و برخی از پادشاهی‌خواهان است. این گروه‌ها هرگونه انتقاد از عملکرد خود را با اتهاماتی مانند “همکاری با جمهوری اسلامی” یا “حمایت از ناتو” بی‌اعتبار می‌کنند. این شیوه، که زیدآبادی آن را در تاریخ ایران آشنا و رسوا می‌داند، مانع از بررسی واقع‌بینانه‌ی عملکرد رژیم‌های سرکوبگر می‌شود. نویسنده در یادداشتی تأکید می‌کند که قساوت و فساد در یک نظام، به معنای نادیده گرفتن قساوت و فساد در نظام دیگری نیست. وی با اشاره به بحثی با بیژن عبدالکریمی، به بسته بودن فضای سیاسی چین و روسیه و عدم امکان اعتراض مردم به سیاست‌های دولت اشاره کرده است. این اظهارات با واکنش‌هایی همراه شد که انتقاد از این دو کشور را به حمایت از ناتو و آمریکا مرتبط می‌دانستند.
زیدآبادی در ادامه توضیح می‌دهد که از دیدگاه دولت‌های روسیه و چین، هرگونه مخالفت داخلی، صدای “بلندگوهای ناتو و آمریکا” تلقی می‌شود و مستوجب سرکوب است. اما وی این پرسش را مطرح می‌کند که چرا سرکوب مخالفان در ایران به عنوان دفاع از مردم مظلوم غزه توجیه می‌شود، در حالی که در دو سال گذشته، اعتراضات گسترده در کشورهای غربی علیه سیاست‌های اسرائیل در غزه برگزار شده، اما چنین اعتراضاتی در روسیه و چین به چشم نمی‌خورد. به گفته زیدآبادی، از دیدگاه برخی از حامیان روسیه و چین، اعتراض به سیاست‌های بنیامین نتانیاهو نیز به عنوان صدای “بلندگوهای ناتو و آمریکا” محسوب می‌شود و باید سرکوب گردد.
نویسنده با ابراز تأسف از اینکه تعصب و نفرت می‌تواند وجدان انسان را نیز تحت تاثیر قرار دهد، به مواردی اشاره می‌کند که در آن‌ها برخی از افراد، حمله‌ی اسرائیل به غزه و پیامدهای آن را امری نه چندان بد و حتی به سود اسرائیل می‌دانند. این رویکرد نشان‌دهنده‌ی نوعی انکار واقعیت‌های تلخ و تبعات فاجعه‌بار سرکوب و جنگ است. این نوع تحلیل، که اخبار جهان بارها به نقد آن پرداخته است، از توانایی نقد بی‌طرفانه و واقع‌بینانه‌ی حوادث مهم بین‌المللی جلوگیری می‌کند و به گسترش فضای تفرقه و تعصب دامن می‌زند. این مسئله اهمیت برخورد انتقادی و بررسی همه جانبه‌ی وقایع جهانی را بیش از پیش نمایان می‌سازد و اخبار جهان به مخاطبان خود توصیه می‌کند که در مواجهه با چنین تحلیل‌هایی، با دید انتقادی و با بررسی منابع مستقل، به قضاوت مستقل برسند. زیدآبادی در انتها به طور ضمنی از عدم وجود فضای نقد آزاد در روسیه و چین انتقاد می کند و این موضوع را با نوعی دوگانه‌سازی و توجه انتخابی به برخی از رویدادهای بین‌المللی پیوند می‌زند.
منبع: کانال تلگرامی احمد زیدآبادی
