به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از روزنامه قدس، یک نماینده مجلس، بدون ارائه هیچ سند و مدرکی مبنی بر وجود نامه‌ای از دیوان محاسبات و همچنین بدون توضیح در مورد چگونگی دسترسی به این نامه، مدعیاتی را مطرح کرده است. وی اظهار داشته است که پیش از این، تمام تلاش خود را به کار بسته تا موضوع از طریق مجاری قانونی پیگیری شود و از طرح آن در تریبون مجلس خودداری کند، اما متأسفانه با عدم همکاری مواجه شده است. لذا، از ریاست مجلس درخواست دارد تا اجرای قانون را در این زمینه پیگیری نماید. اشاره این نماینده به موضوع قانون منع به‌کارگیری افراد دارای تابعیت مضاعف در مناصب دولتی است که بر اساس آن، نزدیکان مقامات ارشد نباید دارای تابعیت مضاعف باشند.
این نماینده در ادامه، ادعای دیگری را مطرح کرده و گفته است که معاون وزیر اطلاعات در کمیسیون امنیت ملی اعلام کرده که پسر معاون اول رئیس جمهور دارای تابعیت مضاعف است. وی همچنین تأکید کرده است که مجلس در بررسی این موضوع، تفاوتی میان گرایش‌های سیاسی مختلف قائل نخواهد شد و برای نمایندگان، چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب، عدالت اجرا خواهد شد.
طرح چنین ادعاهایی از تریبون‌های رسمی، موضوعی است که می‌توان ساعت‌ها درباره آن بحث و تبادل نظر کرد. به ویژه آنکه بزرگان و دلسوزان نظام بارها هشدار داده‌اند که طرح اینگونه مسائل باید در فضایی مناسب‌تر و در جلساتی غیرعلنی مورد بررسی قرار گیرد و از کشاندن آن به فضای عمومی و رسانه‌ها خودداری شود. علاوه بر این، می‌توان در مورد عدم توجه به اولویت‌های اصلی کشور و وقت‌نشناسی در طرح اینگونه مسائل نیز بسیار سخن گفت. در شرایطی که کشور با چالش‌های اقتصادی و معیشتی فراوانی روبروست و نیازمند اتحاد و همبستگی ملی است، طرح چنین موضوعاتی می‌تواند به تفرقه و ایجاد شکاف در جامعه منجر شود.
حتی می‌توان در مورد نماینده‌ای که ظاهراً تنها هنر او، طرح موضوعات غیرضروری و جلب توجه از این طریق است نیز بسیار نوشت. به نظر می‌رسد که انتقادها از این شیوه نادرست، نه تنها او را آزار نمی‌دهد، بلکه باعث خرسندی و رضایت او نیز می‌شود.
با این حال، با الگو گرفتن از همین نماینده، تنها به ذکر یک ضرب‌المثل خراسانی بسنده می‌کنیم که دقیقاً در مورد افرادی به کار می‌رود که در شرایط شلوغ و پرمشغله، دست به کاری می‌زنند که نه زمان آن مناسب است و نه مکان آن. در چنین مواقعی، افراد عاقل می‌گویند: «فهمیدی که باید یخ بخوری، اما نفهمیدی چه وَخ بخوری».
به طور خلاصه، کشور این روزها با مشکلات و مسائل فراوانی دست و پنجه نرم می‌کند. آیا کسانی که مدعی دغدغه‌مندی هستند، از این مشکلات و مسائل بی‌اطلاع‌اند؟ آیا طرح اینگونه مسائل، کمکی به حل مشکلات مردم می‌کند یا تنها به ایجاد تشنج و التهاب در جامعه دامن می‌زند؟
منبع : روزنامه قدس
