به گزارش اخبار جهان به نقل از مهر، محبوبه کلایی، یکی از کارگردانان فیلم کوتاه «ناگفته نماند»، که در چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران در بخش فیلم‌های تجربی ملی حضور دارد، در گفتگویی به تشریح این اثر مستند انیمیشنی هیبریدی پرداخت. این فیلم، تلفیقی نوآورانه از فیلم زنده و تکنیک‌های انیمیشن است که به همین دلیل در بخش تجربی جشنواره راه یافته است.
کلایی و همکارش، علی فتوحی، با پیرمردی حدود هشتاد ساله گفتگو کرده‌اند. محور گفتگو، تاریخچه ورود برق به ایران و تاثیر آن بر زندگی مردم در آن دوران است. این گفتگو، نگاه جامعه به برق را در ابتدای ورودش به عنوان پدیده‌ای عجیب و غریب، و تجربه استفاده از یک لامپ به عنوان اتفاقی کاملاً تازه، به تصویر می‌کشد. همچنین، تغییر نگرش جامعه نسبت به برق از آن زمان تا امروز نیز در این مصاحبه مورد بررسی قرار گرفته است.
ساختار این فیلم، بر مبنای روایت بداهه و خودمانی پیرمرد شکل گرفته است. جذابیت و گیرایی روایت بداهه پیرمرد، سبب شده است که سازندگان فیلم، با انجام تدوین‌هایی روی صدا و ایده‌پردازی و اجرای بداهه تصاویر، فیلمی نیمه روایی و منسجم خلق کنند. هدف اصلی، خلق فضایی خیال‌انگیز از گذشته بوده است. روایت ارائه شده در فیلم، بیشتر یک تاریخ شخصی و فولکلوریک است تا یک روایت تاریخی دقیق و رسمی. برای مثال، پیرمرد از برخورد پدرش با یخچال به عنوان کالایی لوکس و غیرضروری یاد می‌کند، در حالی که امروزه زندگی بدون آن غیرممکن به نظر می‌رسد. بنابراین، فیلم بیشتر بر تجربه زیسته و شخصی تاکید دارد تا بر ارائه اطلاعات تاریخی دقیق.
کلایی با اشاره به رابطه عاطفی سوژه فیلم با برق، بیان می‌کند که از دل این روایت عاطفی و معنوی، فضایی فانتزی استخراج شده است که خط روایی فیلم بر اساس آن بازآرایی شده است. در نهایت، اثر حاضر ترکیبی از مستند و خیال است که بر پایه یک تجربه شخصی از مواجهه با تکنولوژی ساخته شده است.
در پاسخ به اینکه آیا مشکلات اخیر قطعی برق و کمبود انرژی در کشور در ساخت این فیلم موثر بوده است، کلایی می‌گوید یکی از انگیزه‌های ساخت این فیلم، مشکلات کنونی کشور در حوزه برق بوده که آن‌ها را به جستجوی تجربه‌های گذشته از این پدیده سوق داده است. این مسئله نشان می‌دهد که این فیلم علاوه بر جنبه هنری، می‌تواند بازتابی از نگرانی‌های اجتماعی و اقتصادی جامعه نیز باشد. این رویکرد، عمق و اهمیت اثر را افزایش می‌دهد.
کلایی در ادامه به اهمیت جشنواره فیلم کوتاه در دیده شدن آثار و کمک به فیلمسازان اشاره می‌کند. وی جشنواره فیلم کوتاه را یکی از معدود فرصت‌های موجود برای نمایش آثار کوتاه در ایران می‌داند و معتقد است که علی رغم وجود جشنواره پویانمایی، این جشنواره تقریباً تنها سکوی جدی و معتبر برای فیلمسازان مستند، داستانی و تجربی کوتاه در ایران است. این جشنواره نه تنها از جانب فیلمسازان به رسمیت شناخته می‌شود، بلکه انگیزه‌ای برای تولید اثر نیز فراهم می‌کند. اگرچه اهمیت جشنواره‌های معتبر خارجی بر کسی پوشیده نیست، اما وجود یک جشنواره داخلی معتبر و در دسترس، نقش بسیار موثری در توسعه فرهنگ فیلم کوتاه و ارتباط آن با جامعه دارد.
در پایان، کلایی ایده‌آل خود را فراهم شدن زمینه برای برپایی جشنواره‌های موضوعی دیگر و حتی پخش فیلم‌های کوتاه در سالن‌های سینمای تجاری می‌داند. او بر این باور است که خاصیت فیلم کوتاه، انتقال مفهومی عمیق در زمانی کوتاه است و می‌تواند برای مخاطب عام نیز جذاب و تأمل‌برانگیز باشد. این دیدگاه، نشان از تلاش سازندگان فیلم برای رسیدن به ارتباطی عمیق‌تر با مخاطب و همچنین اعتقاد آن‌ها به ظرفیت فیلم کوتاه در بیان مفاهیم مهم اجتماعی و فرهنگی دارد. می‌توان انتظار داشت که فیلم «ناگفته نماند» با رویکرد خلاقانه و محتویات تأثیرگذار خود، در جشنواره فیلم کوتاه تهران و احتمالا جشنواره‌های بین‌المللی آینده، مورد توجه قرار گیرد و مسیر جدیدی را در سینماى تجربى ایران بگشاید. همچنین، این فیلم می‌تواند به عنوان یک الگو برای ساخت فیلم‌هایی با موضوعات مشابه در آینده مورد استفاده قرار گیرد.
منبع: مهر
