به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، وضعیت کودکان غزه تصویری دردناک از بیگناهی است که در میانه بحرانهای سیاسی و انسانی نادیده گرفته شده است. حمایت از این کودکان، بیش از یک موضع سیاسی، یک وظیفه اخلاقی و پیامی جهانی برای دفاع از حق زندگی، امنیت و رشد آنها به شمار میرود.
بحران فلسطین؛ فراتر از یک مسئله سیاسی
مسئله فلسطین بیش از هفت دهه است که در کانون توجهات جهانی قرار دارد، اما به رنجهای روزمره کودکان فلسطینی کمتر پرداخته شده است. کودکانی که در نوار غزه و کرانه باختری زندگی میکنند، با تهدید دائمی ویرانی خانهها، مدارس و زمینهای بازی خود روبهرو هستند. بر اساس گزارش یونیسف، تنها در سالهای اخیر صدها کودک فلسطینی کشته و هزاران نفر زخمی یا آواره شدهاند.
این آمارها روایتگر زندگیهای ناتمام و آرزوهای بربادرفته است. هر کودک قربانی، داستانی منحصر به فرد داشته است؛ از دختری با رویای پزشک شدن تا پسری که به فوتبال عشق میورزید. این کودکان تنها آمار جنگ نیستند، بلکه نماینده یک نسل از دست رفتهاند. در حالی که بحران فلسطین از نظر سیاسی با تصمیمات قدرتهای جهانی و درگیریهای منطقهای مرتبط است، از دیدگاه انسانی این پرسش اساسی را مطرح میکند که آیا سکوت جامعه جهانی در برابر مرگ کودکان پذیرفتنی است؟
آسیبهای روانی و اجتماعی جنگ بر کودکان
آثار عمیق روانی جنگ بر کودکان فلسطینی، واقعیتی است که کمتر به آن پرداخته میشود. این کودکان با صدای انفجار بیدار میشوند، شاهد از دست دادن عزیزان خود هستند و به جای بازی، با ترس و آوارگی زندگی میکنند. پژوهشهای روانشناسی نشان میدهد که اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اضطراب شدید، بیخوابی و پرخاشگری در میان کودکان فلسطینی شایع است.
همچنین، محرومیت از آموزش مستمر باعث مشکلات یادگیری و ترک تحصیل برای کمک به خانواده در شرایط سخت اقتصادی شده است. این آسیبها تنها به فرد محدود نمیشود و با تربیت نسلی آسیبدیده، به بحرانهای اجتماعی در آینده دامن میزند.
یکی از معلمان در غزه میگوید: «بچهها در کلاس وقتی صدای پهپاد میآید، ناخودآگاه سرشان را زیر میز پنهان میکنند. حتی وقتی در امان هستند، بدنشان واکنش جنگی نشان میدهد.» همچنین، یک پسر دهساله که خانهاش ویران شده بود، در پاسخ به آرزویش گفت: «آرزوی من این است که دوباره بتوانم بخوابم و نترسم.» این جملات کوتاه، عمق فاجعه انسانی را آشکار میکند.
همبستگی جهانی با کودکان فلسطینی
در برابر این رنجها، صدای همبستگی جهانی در حال افزایش است. مردم در شهرهای مختلف جهان، از اروپا و آمریکا تا آسیا و آفریقا، با برگزاری تجمعات، حمایت خود را از کودکان فلسطینی نشان دادهاند. سازمانهای غیردولتی نیز برای ارسال کمکهای بشردوستانه تلاش میکنند، هرچند با موانع سیاسی و محاصره روبهرو هستند. این اقدامات، صرفنظر از نتایج عملی، پیام مهمی دارند: وجدان جهانی هنوز بیدار است. چنین حمایتی برای کودکان فلسطینی اهمیت زیادی دارد، زیرا به آنها یادآوری میکند که در این رنج تنها نیستند.
ضرورت تبدیل همدردی به اقدام عملی
همبستگی با کودکان فلسطینی باید از احساسات و شعارها فراتر رفته و به اقدامات عملی تبدیل شود. جامعه جهانی باید با فشار بر نهادهای بینالمللی، زمینه را برای رعایت حقوق این کودکان فراهم کند. اقداماتی مانند حمایت از آموزش، تأمین خدمات درمانی، ایجاد فضاهای امن و کاهش آسیبهای روانی جنگ میتواند تغییرات ملموسی در زندگی آنها ایجاد کند. هر فرد نیز میتواند با اطلاعرسانی در شبکههای اجتماعی یا کمک به سازمانهای معتبر در این زمینه نقش داشته باشد.
صدای کودکان فلسطینی، ندای وجدان جهانی
کودکان فلسطینی نماد بیگناهی گرفتار در خشونت هستند و حمایت از آنها یک ضرورت اخلاقی است. سکوت در مقابل رنج این کودکان، به معنای نادیده گرفتن انسانیت است. امروز بیش از همیشه لازم است که جهان صدای کودکان فلسطینی را بشنود. حمایت از آنها نه تنها میتواند رنجهای کنونی را تسکین دهد، بلکه امیدی برای ساختن آیندهای بهتر خواهد بود؛ آیندهای که در آن مفاهیمی مانند لبخند، بازی، امنیت و رویا برای کودکان دوباره معنا پیدا کند.
منبع: خبرگزاری مهر

























