به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از نیوزبایت، یک پژوهش نوین حاکی از آن است که خصایص شخصیتی ویژه، نظیر پویایی، انضباط و یاریرسانی به دیگران، میتواند نقشی اساسی در افزایش طول عمر ایفا کند، در حالی که تنش و دلشورهی مستمر، ریسک مرگومیر را تشدید مینماید.
یافتههای این تحقیق که در نشریه تخصصی Journal of Psychosomatic Research به چاپ رسیده است، میتواند مسیری را به سوی توسعهی ابزارهای نوینی بگشاید که قادرند خطرات مرتبط با سلامتی را پیشبینی کنند؛ ابزارهایی که نه تنها به سنجش فشار خون و میزان کلسترول اکتفا نمیکنند، بلکه ویژگیهای شخصیتی افراد را نیز مد نظر قرار میدهند.
به گفتهی روانشناسی که در نگارش این مطالعه سهیم بوده است، در این پژوهش اخیر، به جای تحلیل تیپهای شخصیتی فراگیر، تمرکز بر توصیفات ظریف افراد از خودشان معطوف شده است. او بر این باور است که همین توصیفهای مختصر و دقیق میتوانند طول عمر افراد را تخمین بزنند.
این مطالعه آشکار ساخت که در طول دورهی پژوهش، صفت «فعال بودن» بیشترین ارتباط را با کاهش ریسک مرگومیر داشته است و شرکتکنندگانی که خود را به این نحو توصیف کردهاند، حتی پس از در نظر گرفتن سن، جنسیت و وضعیت پزشکی، ۲۱ درصد کمتر در معرض خطر مرگ قرار داشتند.
ویژگیهای دیگری از قبیل شادابی، نظم، مسئولیتپذیری، پشتکار، دقت و یاریرسانی به سایرین نیز با طول عمر بیشتر رابطهی مستقیمی داشتهاند.
پارک اوسولیوبین، یکی دیگر از نویسندگان این مقاله، بر صحت این نتایج تاکید نمود و اذعان داشت که پژوهش آنها نشان میدهد شخصیت صرفاً یک تاثیر همهجانبه نیست، بلکه مجموعهای از رفتارها و نگرشهای معین است که اثری قابل سنجش بر طول عمر دارد. این بدان معناست که موضوع صرفاً باوجدان بودن یا برونگرا بودن نیست؛ بلکه دقیقاً به سختکوش بودن و دقیق بودن یا شاداب و فعال بودن مرتبط است.
این پژوهش به این نتیجه رسید که این ویژگیهای خاص، بهتر از پنج صفت کلی و شناختهشدهی شخصیت، یعنی گشودگی، باوجدان بودن، برونگرایی، سازگاری و روانرنجوری قادرند خطر مرگومیر را پیشبینی کنند و زمانی که این جزئیات در کنار یکدیگر قرار میگیرند، قدرت پیشبینی آنها از همان ویژگیهای کلی که در دستهی آنها جای میگیرند، بیشتر است.
خصوصیات شخصیتی مثبت نظیر فعال بودن، منظم بودن، مسئولیتپذیری یا یاریرسانی به دیگران، احتمال داشتن عمری طولانیتر را افزایش میدهد، اما اگر فردی فاقد این ویژگیها باشد یا دچار حالات احساسی منفی نظیر اضطراب، تنش یا بینظمی شود، خطر مرگ زودهنگام افزایش مییابد.
این پژوهش با استناد به نتایج، تاکید میکند که شخصیت صرفاً یک «برچسب کلی» نیست، بلکه مجموعهای از رفتارها و نگرشهای جزئی است که بر سلامت و طول عمر، تاثیری مستقیم و قابل سنجش دارند و تنها برونگرایی یا نظم کافی نیست. آنچه طول عمر را افزایش میدهد، سختکوشی، دقت و سرزندگی است. افراد فعال، وظیفهشناس و کسانی که به دیگران کمک میکنند، معمولا عمر طولانیتری دارند. در مقابل، استرس و اضطراب مزمن میتواند خطر مرگ را افزایش دهد. این یافتهها میتواند به توسعه ابزارهایی برای پیشبینی خطرات سلامتی کمک کند که نه تنها فشار خون و کلسترول را در نظر میگیرند، بلکه ویژگیهای شخصیتی را نیز مدنظر قرار میدهند.
پژوهشگران در این مطالعه به جای بررسی تیپهای کلی شخصیتی، بر توصیفهای جزئی افراد از خودشان تمرکز کردند. آنها دریافتند که فعال بودن بیشترین ارتباط را با کاهش خطر مرگ دارد. افرادی که خود را فعال توصیف کردند، ۲۱ درصد کمتر در معرض خطر مرگ بودند. ویژگیهای دیگری مانند سرزندگی، نظم، مسئولیتپذیری، سختکوشی، دقت و کمک به دیگران نیز با طول عمر بیشتر مرتبط بودند. نتایج نشان میدهد که شخصیت فقط یک تأثیر کلی نیست، بلکه مجموعهای از رفتارها و نگرشهای مشخص است که بر طول عمر اثر قابل اندازهگیری دارد. به این معنا که مسئله فقط باوجدان بودن یا برونگرا بودن نیست، بلکه دقیقا به سختکوش بودن و دقیق بودن یا سرزنده و فعال بودن مربوط میشود.
این ویژگیهای خاص بهتر از پنج ویژگی کلی شخصیت میتوانند خطر مرگ را پیشبینی کنند. ویژگیهای شخصیتی مثبت احتمال داشتن عمر طولانیتر را افزایش میدهد، اما اگر فرد دچار حالتهای احساسی منفی مانند اضطراب، استرس یا بینظمی باشد، خطر مرگ زودرس بیشتر میشود. این پژوهش تأکید میکند که شخصیت فقط یک «برچسب کلی» نیست، بلکه مجموعهای از رفتارها و نگرشهای جزئی است که بر سلامت و طول عمر تاثیر مستقیم و قابلاندازهگیری دارند و فقط برونگرایی یا نظم کافی نیست.
اخبار جهان در گزارش های خود آورده است: نتایج این تحقیق، زنگ هشداری برای افرادی است که سبک زندگی ناسالمی دارند و همواره در معرض استرس و اضطراب قرار دارند. تغییر در سبک زندگی و توجه به ویژگیهای شخصیتی مثبت میتواند نقش مهمی در افزایش طول عمر داشته باشد.
منبع : نیوزبایت


























