به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از تابناک، دو سال پیش، جسد یک زن حدوداً ۳۵ ساله در محلی خلوت کشف و به پلیس گزارش شد. مأموران در بررسی‌های اولیه یک تلفن همراه در کنار جسد پیدا کردند. پس از انتقال جسد به پزشکی قانونی، پلیس با شماره‌ای که با نام «پسرم» ذخیره شده بود، تماس گرفت. در پی این تماس، مرد جوانی به نام بهنام در دادسرا حاضر شد و با مراجعه به پزشکی قانونی، هویت جسد را تأیید کرد و گفت که متعلق به مادرش، منیر، است. بهنام اظهار داشت که مادرش در روز حادثه مانند همیشه از خانه بیرون رفته و بازنگشته بود.
پسر مقتول توضیح داد که به همراه خواهرش، بهناز، با مادرشان زندگی می‌کردند و مادرشان شاغل بود. او افزود که مادرش دو روز پیش از خانه خارج شد و دیگر بازنگشت و تلاش‌هایشان برای تماس با او بی‌نتیجه بود. در نهایت پس از اعلام مفقودی به پلیس، دو روز بعد از طریق تلفن همراه مادرش از قتل او باخبر شد.
پزشکی قانونی علت مرگ را «فشار بر عناصر حیاتی گردن» اعلام کرد. با تأیید وقوع قتل، کارآگاهان به بررسی تلفن همراه مقتول پرداختند و دریافتند آخرین تماس با او از سوی مردی افغانستانی به نام غلام برقرار شده است. غلام پس از بازداشت ادعا کرد که تماس از تلفن او گرفته شده، اما دوستش به نام خیری با مقتول صحبت کرده است.
در بازجویی‌ها، خیری اتهام قتل را رد کرد و مدعی شد که غلام با زن جوان تماس گرفته بود. با آزادی خیری، تحقیقات ادامه یافت و دو مرد افغانستانی دیگر که با مقتول در ارتباط بودند، شناسایی و دستگیر شدند. پس از صدور کیفرخواست برای هر سه متهم، پرونده به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد. در ابتدای جلسه دادگاه، پسر مقتول اعلام کرد که او و خواهرش همچنان بر درخواست پیشین خود مبنی بر دریافت دیه پافشاری می‌کنند.
در ادامه، متهم اصلی، غلام، در جایگاه قرار گرفت و با رد اتهام خود گفت: «تلفن من در اختیار خیری بود. آن شب من میزبان مراسم افطار بودم و فرصتی برای تماس با آن زن نداشتم.» قاضی با اشاره به سوابق تماس‌های یک‌ساله متهم با مقتول، این ادعا را به چالش کشید، اما غلام پاسخ داد که تمام آن تماس‌ها توسط خیری انجام شده بود. قاضی همچنین به مرگ ناگهانی خیری سه ماه پس از این حادثه اشاره کرد و گفت: «علت فوت او باز شدن مواد مخدر در شکمش اعلام شده، در حالی که خانواده‌اش می‌گویند او با باندهای مواد مخدر ارتباطی نداشت، اما سوابق نشان می‌دهد که تو داشته‌ای.» غلام در پاسخ اظهار داشت: «هنگام مرگ خیری من در زندان بودم و از این موضوع اطلاعی ندارم. مرگ او به من ارتباطی ندارد. من ۳۰ سال است که بدون هیچ مشکلی در ایران زندگی می‌کنم و نمی‌دانم چرا این اتهام به من وارد شده است.»
دو متهم دیگر نیز در دادگاه حاضر شدند و ضمن انکار هرگونه دخالت در این پرونده، درباره علت ارتباط خود با مقتول توضیحی ارائه نکردند. در پایان جلسه، قضات دادگاه برای تصمیم‌گیری و صدور رأی وارد شور شدند.
منبع: تابناک
