استیون جرارد، اسطوره لیورپول و عضو نسل طلایی فوتبال انگلیس، دلیل اصلی ناکامی این تیم در اوایل دهه ۲۰۰۰ را خودخواهی بازیکنان دانست. او اعتراف کرد که این نسل با وجود استعداد فراوان، به دلیل نبود اتحاد هرگز به دستاورد مهمی نرسید.
جرارد در گفت‌وگو با ریو فردیناند اظهار داشت: «ما فقط یک مشت بچه خودخواه بودیم.» او با اشاره به روابط کنونی میان بازیکنان سابق گفت: «وقتی جیمی کرگر را کنار پل اسکولز و گری نویل می‌بینم که با هم می‌خندند، انگار ۲۰ سال است که صمیمی‌ترین دوستان هستند. یا رابطه من با تو، ریو، حالا بسیار نزدیک‌تر از زمانی است که ۱۵ سال کنار هم بازی می‌کردیم.»
این ستاره سابق فوتبال انگلیس، غرور و رقابت‌های شدید باشگاهی را مانع اصلی شکل‌گیری یک تیم متحد دانست و افزود: «مشکل از فرهنگ ما بود؛ ما تیم نبودیم، بلکه گروهی از بازیکنان مستعد بودیم. استعداد داشتیم، اما اتحاد نداشتیم.» به گفته جرارد، هر بازیکن بیشتر به باشگاه خود اهمیت می‌داد تا پیراهن تیم ملی و بازیکنان در زمین به جای جنگیدن برای یکدیگر، به هم حسادت می‌کردند.
نسل طلایی انگلیس از ستارگانی مانند دیوید بکام، فرانک لمپارد، پل اسکولز، ریچارد اسبینی، جان تری، اشلی کول، مایکل اوون و وین رونی تشکیل شده بود. این تیم با وجود شهرت و استعداد فراوان، در کسب موفقیت‌های بزرگ ملی ناکام ماند. توضیحات جرارد، نگاهی شفاف به دلایل ناکامی این نسل پراستعداد ارائه می‌دهد.
