خبرگزاری اخبار جهان منتشر کرده
رئیس دانشگاه رایخمن: نتانیاهو اسرائیل را به سوی نیستی پیش می‌برد
در یادداشتی که در یکی از روزنامه‌های معتبر منطقه منتشر شده است، پرفسور بوآز گانور، رئیس یکی از مهم‌ترین دانشگاه‌های اسرائیل، پیامدهای سیاست‌های کنونی نخست‌وزیر اسرائیل را برای آینده این کشور و منطقه تحلیل می‌کند. این مطلب که با هدف ارزیابی روندهای ژئوپلتیک و امنیتی ارائه می‌شود، از نگاه یک دانشمند تخصصی در حوزه امنیتی و مطالعات راهبردی نوشته شده و با عنوانی صریح هشدار می‌دهد که رویکرد فعلی می‌تواند اسرائیل را در مسیری خطرناک و نامطمئن به سمت نابودی و نیستی سوق دهد.
آنچه در این یادداشت توضیح داده می‌شود، به طور خلاصه چنین است: با وجود تلاش‌های سیاسی برای کاهش درگیری‌ها و کنار گذاشتن درگیری‌های مستقیم، زمان به ضرر اسرائیل می‌گذرد و به جای پیشبرد راه‌حل‌های پایدار، سیاست‌های فعلی به تداوم وضعیتی منجر می‌شود که می‌تواند آینده امنیتی و اقتصادی این کشور را به شدت تضعیف کند. نویسنده با تشبیه به وقوع رویدادهای تاریخی و مقایسه‌های راهبردی، بیان می‌کند که رویکرد کنونی از منظر زمان‌بندی و اولویت‌بندی منافع ملی، در نهایت به بازتولید درگیری‌ها و تشدید تهدیدها منجر می‌شود و در نتیجه، دستاوردهای امنیتی چند دهه اخیر اسرائیل در معرض تهدید جدی قرار می‌گیرد.
این تحلیل به دنبال بررسی عمیق دو مسئله کلیدی است: نخست، یک چشم‌انداز طولانی‌مدت از امنیت داخلی که در پرتو استمرار درگیری‌ها خدشه‌دار می‌شود؛ و دوم، تأثیر این رویکرد بر وضعیت انسانی و سیاسی در منطقه، از جمله مسئله گروگان‌ها و پاسخ‌های بین‌المللی به منازعات. نویسنده تأکید می‌کند که پیامدهای طولانی‌مدت این سیاست‌ها فراتر از منافع کوتاه‌مدت است و می‌تواند به تغییر در توازن‌های راهبردی منطقه و تغییر در نحوه تعامل کشورهای غربی با اسرائیل بیانجامد.
در بخش‌های بعدی این یادداشت، نویسنده به ارزیابی دقیق‌تر پیامدهای تصمیمات اخیر و چگونگی پیامدگذاری آنها برای آينده امنیتی اسرائیل می‌پردازد. او با اشاره به اظهارات روزهای اخیر نخست‌وزیر درباره اهدافی همچون خلع سلاح گروه‌های مسلح، بازگرداندن گروگان‌ها و حفظ کنترل امنیتی اسرائیل، می‌کوشد تا نشان دهد که هرچند این اهداف به ظاهر روشن و قابل سنجش به نظر می‌رسند، اما به شرط‌ها و پیش‌فرض‌هایی اشاره می‌کند که می‌تواند با تغییر در مواقع و شرایط اجرا شود و این امر خود به معنی احتمال به تعویق افتادن پایان جنگ و ادامه بی‌ثباتی است.
بنابر گفته‌های این پژوهشگر، در ظاهر چنین اهدافی می‌تواند مشروع و قابل قبول به نظر برسد اما شرط آخر که به «حکمرانی بدون حضور حماس و بدون قبول دولت خودگردان فلسطینی» اشاره دارد، به طور عملی امکان ایجاد تعهدی را می‌دهد که هر زمان به سود سیاسی یا امنیتی اسرائیل باشد بتوان پایان دادن به جنگ را به تعویق انداخت. از این منظر، رویکردی که به ظاهر به دنبال صلح است، در واقع می‌تواند به ابزاری برای تداوم وضعیت مناقشه‌آمیز تبدیل شود، به گونه‌ای که مذاکرات و پروسه‌های آتش‌بس به شکل دوره‌ای و موقتی باقی بمانند و مسیر رسیدن به صلح جامع و پایدار بار دیگر به تعویق بیفتد.
در ادامه، نویسنده به بررسی سناریوهای ممکن در صورت بازگشت طرف‌های درگیر به میز مذاکرات می‌پردازد. اگر حماس دوباره وارد مذاکرات شود، چه شرایطی می‌تواند زمینه‌ساز توافقی وسیع‌تر باشد و چه موانعی ممکن است بر سر راه رسیدن به یک آتش‌بس دائمی و پایان‌پذیر وجود داشته باشد؟ و اگر مذاکرات به نتیجه نرسد، آیا اسرائیل می‌تواند با تداوم فشارهای امنیتی و نظامی، به اهدافش نزدیک‌تر شود یا این مسیر به تقابل‌های گسترده‌تری منجر خواهد شد که به هیچ یک از طرف‌ها سودی ندارد؟
این یادداشت درک واضحی از این نکته ارائه می‌دهد که زمان، به طور آشکار به ضرر اسرائیل در حال کار است. فرسایش جایگاه بین‌المللی اسرائیل، افزایش موج‌های ضد اسرائیل در سرتاسر جهان، پذیرش یک دولت فلسطینی به صورت یکجانبه از سوی برخی از دوستان اسرائیل، و فشارهای اقتصادی و تحریم‌های گسترده‌تر می‌تواند به طور قابل توجهی به اقتصاد و امنیت کشور آسیب بزند. در کنار این مسائل، آسیب‌های جانی و روانی به نیروهای نظامی و شهروندان نیز همواره در حال افزایش است و هر گونه ادامه جنگ می‌تواند در بلندمدت هزینه‌ای فراتر از منافع کوتاه‌مدت به بار آورد.
در پایان این یادداشت، نکته‌ای کلیدی مطرح می‌شود: اگر هدف اصلی حفظ امنیت و کاهش درگیری‌هاست، باید به اصول ایمنی و ثبات پایبند بود و از راهبردهایی استفاده کرد که امکان پایان دادن به جنگ با کمترین هزینه انسانی و اقتصادی را فراهم سازد. این به معنای ارائه چارچوبی منسجم برای خنثی‌سازی تهدیدهای موجود و ایجاد اجماعی بین‌المللی است که بتواند به بازسازی غزه و بازگشت آرامش به منطقه بینجامد. در این چارچوب، زمان‌بندی دقیق، تعهدهای ملموس و نظارت بین‌المللی نقشی حیاتی ایفا می‌کند تا از تکرار الگویی که نتیجه‌اش ادامه بی‌ثباتی است جلوگیری شود.
با توجه به این تحلیل، به نظر می‌رسد که زمان برای اسرائیل در حال از دست رفتن است و ادامه همان رویکردهای کنونی می‌تواند به قیمت‌های سنگین سیاسی، اقتصادی و انسانی تمام شود. گزارش حاضر نشان می‌دهد که برای رسیدن به ثبات و امنیت بلندمدت، نیازمند بازنگری واقعی در رویکردها و پذیرش راهکارهایی است که بتواند به یک پایان واقعی و پایدار برای منازعات میان اسرائیل و گروه‌های مسلح منجر شود، و نه به تداوم وضعیتی که هر روزه ابعاد تازه‌ای از خشونت و رنج را بر منطقه تحمیل می‌کند.
این گزارش توسط خبرگزاری اخبار جهان منتشر شده است.
