به گزارش وبسایت اخبار جهان، بحران آب در ایران فراتر از یک هشدار زیست‌محیطی، به تهدیدی اقتصادی و امنیتی تبدیل شده و صنایع آب‌بر مانند فولاد و پتروشیمی را در دل کویرها به چالش کشیده است.
بحران آب در ایران دیگر یک هشدار محیط‌زیستی نیست، بلکه به یک تهدید اقتصادی و امنیتی تبدیل شده است. صنایعی مانند فولاد و پتروشیمی که در قلب کویر توسعه یافته‌اند، منابع محدود آب را به شدت مصرف می‌کنند. این موضوع آینده این صنایع را با چالش مواجه کرده است.
صنایع آب‌بر در دل کویر
در چهار دهه گذشته، برای جذب سرمایه و ایجاد اشتغال، مجتمع‌های عظیم فولاد و معدنی در استان‌هایی چون یزد، کرمان و اصفهان ساخته شدند. اما امروز، همین مناطق با شدیدترین بحران‌های آبی کشور روبه‌رو هستند. برداشت‌های سنگین آب برای صنایع، کشاورزی را از نفس انداخته و آینده تولید فولاد را نیز مبهم کرده است.
بازچرخانی آب؛ نسخه جهانی
یک مسیر پیش‌رو برای حل این مشکل، بازچرخانی کامل آب است. فناوری‌های روز می‌توانند بیش از ۹۰ درصد آب مصرفی صنایع را دوباره به چرخه بازگردانند. تجربه چین نشان می‌دهد که مصرف آب تازه در فولاد این کشور از بیش از ۳۵ مترمکعب به ازای هر تن در دهه ۱۹۸۰ به حدود ۲٫۵ مترمکعب در ۲۰۲۰ کاهش یافته است. نرخ بازیافت آب در چین به ۹۸ درصد رسیده است.
انتقال به سواحل؛ گزینه‌ای پرهزینه اما واقعی
راهکار دیگر، انتقال صنایع آب‌بر به مناطق ساحلی است، جایی که دسترسی مستقیم به آب دریا و امکان نمک‌زدایی می‌تواند فشار بر منابع داخلی را کاهش دهد. کشورهای عربستان و امارات بخشی از مجتمع‌های فولادی خود را به سواحل منتقل کرده‌اند و توانسته‌اند با ترکیب نمک‌زدایی و بازیافت پساب، مصرف آب تازه را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.
دیپلماسی آب؛ ابزار استراتژیک ایران
مصرف بی‌رویه آب توسط صنایع، تنها یک مشکل داخلی نیست؛ این مساله در مذاکرات و دیپلماسی منطقه‌ای نیز اثرگذار است. هر واحد تولیدی که بدون محاسبه آب مصرف کند، توان ایران در مذاکره بر سر منابع مشترک آبی با کشورهای همسایه را کاهش می‌دهد.
منبع: وبسایت تجارت نیوز
