به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از گجت نیوز، بسیاری تصور می‌کنند سرعت، اصلی‌ترین شاخص توانایی یک جنگنده است. با این حال، جنگنده‌های پیشرفته امروزی در نبردهای هوایی نمی‌توانند به راحتی در سرعت‌های بالا تغییر جهت دهند. برای نمونه، جنگنده F-35 که از مدرن‌ترین هواپیماهای نظامی جهان است، با حداکثر سرعت ۱.۶ ماخ، از مدل‌های قدیمی‌تر مانند F-16 با سرعت ۲ ماخ کندتر است. اما این تفاوت سرعت، یک ضعف کلیدی در میدان نبرد محسوب نمی‌شود.
واقعیت این است که علاوه بر سرعت، قابلیت‌های دیگری مانند توانایی‌های راداری، ظرفیت حمل سلاح، قدرت مانور و پنهان‌کاری در تعیین برتری یک جنگنده نقش اساسی دارند. به همین دلیل، در اختیار داشتن سریع‌ترین جت جنگی، پیروزی در نبرد هوایی را تضمین نمی‌کند.
محدودیت‌های سرعت بالا در نبرد هوایی
هاسارد لی، خلبان سابق F-35 و مسئول پیشین سیستم‌های آموزشی آن، توضیح می‌دهد که سرعت بالا همیشه یک مزیت نیست. به گفته او، تمام هواپیماها با محدودیت شتاب گرانشی (G) مواجه هستند که این میزان برای جنگنده‌های مدرن بین ۷.۵ تا ۹ جی است. این محدودیت به این معناست که با افزایش سرعت، شعاع گردش هواپیما نیز بزرگ‌تر می‌شود.
در یک درگیری هوایی نزدیک، سرعت بیش از حد می‌تواند باعث شود جنگنده از هدف خود عبور کند و در موقعیت آسیب‌پذیری قرار گیرد. در چنین شرایطی، هواپیمای مهاجم به هدف تبدیل می‌شود.
تغییر اولویت‌ها در طراحی جنگنده‌های مدرن
اگرچه سرعت بالا به جنگنده‌ها امکان ورود و خروج سریع از مناطق درگیری را می‌دهد، اما در طراحی هواپیماهای جدید، اولویت با معیارهای دیگری است. به همین دلیل، سرعت نهایی جنگنده‌های مدرن از مدل‌های قدیمی‌تر کمتر است. برای مثال، جنگنده میگ-۲۵ فاکس‌بت (ساخت ۱۹۷۰) به سرعت ۳.۲ ماخ می‌رسید، در حالی که سریع‌ترین جنگنده ناتو، F-15EX Eagle II، حداکثر سرعت ۲.۵ ماخ دارد.
در نبردهای هوایی امروز، عواملی مانند رادارگریزی (پنهان‌کاری) اهمیت بیشتری یافته‌اند؛ زیرا اگر دشمن نتواند جنگنده را شناسایی کند، قادر به هدف‌گیری آن نخواهد بود. همچنین، سنسورهای پیشرفته برای آگاهی از موقعیت در نبردهای فراتر از میدان دید (BVR) نقشی حیاتی دارند.
یکی از مهم‌ترین معیارهای کنونی، نسبت رانش به وزن است که شتاب‌گیری و قدرت مانور هواپیما را تعیین می‌کند. جنگنده‌های نسل چهار و پنج، با وجود سرعت کمتر، از این نسبت بالاتری بهره می‌برند که توانایی مانور آن‌ها را به شکل چشمگیری افزایش می‌دهد. بنابراین، سرعت کمتر جنگنده‌های جدید نشانه ضعف نیست، بلکه نتیجه تغییر در اولویت‌های طراحی و تاکتیک‌های نوین نبرد هوایی است.
منبع: گجت نیوز
