به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، دفاع مقدس، جنگ هشت ساله ایران علیه تجاوز رژیم بعثی عراق، صرفاً یک رویداد نظامی نبود؛ بلکه نمادی از مقاومت ملت ایران در برابر تهدید خارجی و تجلی ارزش‌های انسانی، معنوی و فرهنگی این سرزمین کهن بود. این دوره، نقطه عطفی در تاریخ نظامی ایران و مظهر اراده‌ای پولادین برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور محسوب می‌شود.
در روزهای اولیه جنگ، عراق با به کارگیری نیروی زمینی، هوایی و دریایی قابل توجه، به ایران حمله کرد. غافلگیری اولیه و نابرابری آشکار در تجهیزات نظامی، ایران را با چالشی جدی مواجه ساخت. با این وجود، شجاعت، آمادگی رزمی و روحیه‌ی بسیجی نیروهای مسلح ایران، به ویژه مقاومت جانانه در شهرهای مرزی مانند آبادان، خرمشهر، مهران، قصر شیرین و سوسنگرد، روند پیشروی اولیه دشمن را کند کرد و از فروپاشی کامل نظام جلوگیری نمود.
مقاومت در برابر تجاوز عراق، تنها به دلیل وجود ارتش منظم نبود؛ بلکه نیرویی عظیم از روحیه انقلابی و ایمان قوی رزمندگان، اعم از پرسنل ارتش، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای مردمی داوطلب، به عنوان عامل اصلی این مقاومت، نقشی تعیین کننده ایفا می‌کرد. این نیروهای مردمی با آمادگی دفاعی، هرچند محدود، اما قدرتمند و مصمم، در برابر حجم عظیم حمله اولیه عراق ایستادگی کردند.
در این دوران، همکاری و هماهنگی بین ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که به تازگی شکل گرفته بود، به عنوان یکی از نقاط قوت دفاعی ایران، نقش مهمی در سازماندهی دفاع و مقاومت ایفا کرد. این هماهنگی، نشان از وحدت ملی و اراده‌ای جمعی برای دفاع از میهن داشت. هدف اصلی مقاومت اولیه، جلوگیری از تحقق اهداف سریع و قاطع ارتش عراق بود. با مقاومت شدید در جبهه‌های مختلف، پیشروی دشمن به شدت کند و از دستیابی به اهداف استراتژیک مانند تصرف شهرهای بزرگ و یا انشقاق ایران جلوگیری شد.
دفاع مقدس، فراتر از یک درگیری نظامی، تجلی مفاهیم عمیق معنوی و فرهنگی بود که تار و پود جامعه ایران را در آن دوران به هم گره زده بود. تقدس دفاع در فرهنگ دفاع مقدس، برگرفته از باور به حقانیت انقلاب اسلامی و صیانت از ارزش‌های آن بود. رزمندگان، جنگ را نه فقط دفاع از مرزهای جغرافیایی، بلکه دفاع از نظام نوپای جمهوری اسلامی، عدالت، آزادی و آرمان‌های الهی می‌دانستند. این باور، به مبارزه آن‌ها جنبه‌های مقدس می‌بخشید و رنج‌ها و مشقت‌های جنگ را برایشان قابل تحمل می‌کرد.
ایثار و فداکاری، دو ستون اصلی اخلاق رزمندگان در دفاع مقدس بود. از خودگذشتگی در برابر دشمن، گذشتن از جان و مال برای نجات جان هم‌رزم، تقسیم آخرین قطرات آب در گرمای سوزان جبهه‌ها و تحمل شکنجه‌های وحشیانه در اردوگاه‌های اسارت، نمونه‌هایی از این فداکاری‌هاست. این روحیه، فرهنگ خودبرتربینی را در برابر منافع جمعی و آرمان‌ها کنار زد و همبستگی عمیقی را بین اقشار مختلف جامعه ایجاد کرد.
مقاومت در برابر تجاوز، در دفاع مقدس و آنچه تحت عنوان حماسه 12 روزه بین ایران و اسرائیل رخ داد، هردو در بطن خود، نماد مقاومت در برابر تجاوز، دفاع از تمامیت ارضی و هویت ملی و تجلی‌گر روحیه فداکاری و شهادت‌طلبی ایرانیان هستند. هر دو رویداد در هسته خود، نمایانگر مقاومت ملت ایران در برابر تجاوز خارجی و دفاع از کیان ملی، تمامیت ارضی و هویت ایرانی-اسلامی است. با وجود تفاوت‌های زمانی، تکنولوژیکی و ابعاد سیاسی-بین‌المللی، این رویدادها درس‌های ارزشمندی را برای حفظ اقتدار ملی، آمادگی دفاعی و پاسداری از ارزش‌های انقلاب اسلامی به همراه دارند.
این درس‌ها شامل اهمیت وحدت ملی، ایمان، روحیه مقاومت، خودکفایی در صنعت دفاعی و آمادگی همیشگی در برابر تهدیدات خارجی است. پیوند معنوی و فرهنگی میان این دو مقطع، بیش از هر چیز در تجلی ارزش‌های بنیادین انقلاب، هویت ملی و اراده یک ملت برای دفاع از ارزش‌های اسلامی نمایان می‌شود. این پیوند، نشان می‌دهد که هرچند ابزارها و شرایط تغییر می‌کنند، اما جوهر مقاومت و دفاع در فرهنگ ملت ایران پایدار و ماندگار است. مقاومت ایران در برابر تجاوز، نه تنها از نظر نظامی، بلکه از نظر معنوی و فرهنگی نیز پیروزی بزرگی محسوب می‌شود و الهام‌بخش بسیاری از ملت‌ها در سراسر جهان است. این مقاومت، نشان‌دهنده‌ی قدرت و اراده ملت ایران در حفظ استقلال و حاکمیت خود است و برای نسل‌های آینده الگو و سرمایه‌ای گرانبهاست. اخبار جهان در گزارش‌های بعدی خود، به بررسی ابعاد مختلف این مقاومت و پیامدهای آن خواهد پرداخت.
منبع: خبرگزاری مهر
