به گزارش اخبار جهان به نقل از عصر ایران، تا پیش از هفته گذشته، نپال برای بسیاری از ایرانیان تنها به واسطه اورست، بلندترین قله جهان، شناخته می‌شد؛ کشوری محصور در هیمالیا، میان دو قدرت منطقه‌ای رقیب، هند و چین. اما ناگهان، اعتراضات جوانان نپالی، به‌ویژه نسل Z، به صدر اخبار راه یافت و رسانه‌های فارسی‌زبان را نیز تحت تاثیر قرار داد. این اعتراضات، اگرچه به ظاهر ناگهانی بودند، اما ریشه در زمینه‌های تاریخی و اجتماعی عمیقی دارند.
نپال در سال 2008 میلادی شاهد یک انقلاب ضدسلطنتی مهم بود؛ انقلابی که نتیجه‌ی سال‌ها مبارزه مردم با نظام سلطنتی کهنه و فاسد بود. با این حال، پس از آن، تغییر و تحولات سیاسی متعدد، با چالش‌هایی از جمله جغرافیای سخت و فشار دو ابرقدرت همسایه، هند و چین، همراه بوده است. وابستگی برخی احزاب سیاسی به هند یا چین، همراه با فساد مالی و اقتصادی گسترده، به نارضایتی عمومی دامن زده است.
در این شرایط، جوانان نپالی بار دیگر، درست مانند انقلاب ضدسلطنتی 2008، به خیابان‌ها ریختند. برخلاف برخی روایت‌های نادرست منتشر شده در رسانه‌های فارسی زبان، هدف آنها نه بازگشت سلطنت، بلکه تکمیل انقلاب ناتمام ضدسلطنتی بود. انتخاب سوشیلا کارکی، یک مادربزرگ 73 ساله و مبارز قدیمی ضدسلطنتی، به عنوان نماد این جنبش، بیانگر این هدف است.
سوشیلا کارکی، رئیس دادگستری سابق نپال، به دلیل مبارزه بی‌امان با فساد، محبوبیت فراوانی در میان مردم کسب کرده بود؛ تا جایی که در سال 2017 به دلیل همین مقابله با سیستم فاسد حاکم، از سمت خود برکنار شد. وی پیش از این نیز در جنبش مردمی 1990 که به سرنگونی سلطنت منجر شد، شرکت داشته و به زندان افتاده بود. اما نکته‌ی قابل توجه، عدم ارتباط او با دولت‌های غربی و نفی هرگونه شائبه‌ی دخالت خارجی و انقلاب‌های رنگی است. تحصیلات او صرفا در نپال و هند بوده و هیچ ارتباطی با موسسات و دانشگاه‌های غربی ندارد.
حتی زندگی شخصی وی نیز گویای همین رویکرد است. شوهر وی، در سال 1973، با ربودن یک هواپیمای خطوط هوایی سلطنتی نپال، به همراه بازیگر مشهور بالیوودی، مالا سینها، سه میلیون روپیه برای تامین مالی مبارزه مسلحانه علیه سلطنت به دست آورد. وی پس از دستگیری و تحمل حبس در هند، کتابی تحت عنوان “شورش هواپیما” در این مورد منتشر کرد.
انتخاب خانم کارکی توسط معترضان از طریق پلتفرم دیسکورد، رویکردی نوین را نشان می‌دهد. ماموریت وی، سازماندهی فرآیند انتخابات عادلانه در عرض شش ماه است. جوانان نسل Z نپال، با انتخاب این مادربزرگ 73 ساله، به دنبال تحقق آرمان‌های “مقاومت بومی نپالی” هستند. زندگی نامه‌ی سوشیلا کارکی، با مبارزات مسلحانه همسرش، زندان وی برای مبارزه با سلطنت، برکناری‌اش به دلیل مقابله با فساد و عدم ارتباط با دولت‌های غربی، به طور کامل نظریه “انقلاب رنگی” را رد می‌کند. این رویدادها، تغییری بنیادین در فهم سیاست و جامعه‌ی نپال و البته الگوی اعتراضات را نشان می‌دهد. پیامدهای این تحولات در ماه‌های آینده مشخص خواهد شد و توجه جهانیان به سوی نپال معطوف شده است. اخبار جهان پیگیر تحولات آتی این کشور خواهد بود.
منبع: عصر ایران
