به گزارش اخبار جهان، الیزابت اسمارت، زنی که داستان ربوده‌شدن و اسارت ۹ ماهه‌اش در سال ۲۰۰۲ جهان را تکان داد، امروز زندگی آرام و پرثمری دارد. کودکی او در یک خانواده پرجمعیت و مذهبی در یوتا، تا پیش از شب چهارم ژوئن ۲۰۰۲، بی‌هیچ نشانی از خطر و تهدید سپری شد. اما در آن شب، زندگی او برای همیشه تغییر کرد. در حالی که در کنار خواهر کوچکترش خوابیده بود، با چاقویی بر گلویش مواجه شد و به دست برایان میچل و وندا برزی، ربوده شد.
این آغاز کابوسی بود که شامل تجاوزهای روزانه، گرسنگی، شکنجه‌های جسمی و روانی، و تحقیر مداوم می‌شد. اسارت الیزابت در اردوگاهی مخفی در کوهستان صورت گرفت؛ جایی که فرصت‌های متعددی برای نجات از دست رفت؛ از عبور خودروی پلیس در لحظات اولیه ربایش تا جست‌وجوی نام او در نزدیکی اردوگاه و پرواز بالگردی در بالای محل اسارت. حتی در موارد متعددی در اماکن عمومی حاضر شدند، اما با نقاب و حجاب از شناسایی پرهیز کردند.
با وجود این فرصت‌ها، الیزابت توضیح می‌دهد که قدرت روانی و سلطه آدم‌ربایان، او را در وضعیت بقاء قرار داده بود. این وضعیتی است که بسیاری از قربانیان خشونت خانگی و قاچاق انسان با آن مواجه می‌شوند: از بیرون، رفتار قربانیان ممکن است غیرمنطقی به نظر برسد، اما سکوت و اطاعت اغلب تنها راه زنده ماندن در چنگال آدم‌ربایان است.
در زمستان، میچل و برزی الیزابت را به کالیفرنیا بردند، اما در نهایت تصمیم به بازگشت به سالت‌لیک‌سیتی گرفتند. این تصمیم، ناخواسته فرصتی برای نجات الیزابت فراهم کرد. در ۱۲ مارس ۲۰۰۳، چند نفر الیزابت را به همراه آدم‌ربایانش دیدند و به پلیس اطلاع دادند. پس از ۹ ماه اسارت، او آزاد شد. میچل به حبس ابد و برزی به ۱۵ سال زندان (هرچند پنج سال زودتر آزاد شد) محکوم شدند. اما آزادی الیزابت، پایان تهدیدها نبود. برزی بعدها به دلیل نقض شرایط آزادی‌اش دوباره دستگیر شد.
سال‌های نخست پس از آزادی، الیزابت تصور می‌کرد آسیبی ندیده است، اما با گذشت زمان اثرات عمیق اسارت بر روان او آشکار شد. او بدون مراجعه به مشاوره حرفه‌ای، از طریق بازگشت به محل اسارت، با گذشته‌اش روبرو شد. علی‌رغم استقامت و بازسازی درونی، او همچنان روزهای سختی را تجربه می‌کند و از تماشای برنامه‌های «جنایت واقعی» به دلیل ابعاد اخلاقی آن پرهیز می‌کند.
الیزابت اسمارت با تأسیس «بنیاد الیزابت اسمارت» در سال ۲۰۱۱، تجربه تلخ خود را به بستری برای مبارزه با خشونت جنسی و حمایت از قربانیان تبدیل کرده است. این بنیاد با ارائه آموزش‌های دفاع شخصی (Smart Defense) و کلاس‌هایی درباره رضایت جنسی، به افزایش آگاهی عمومی می‌پردازد.
الیزابت معتقد است که فناوری و شبکه‌های اجتماعی، ابعاد تازه‌ای به تهدیدهای مرتبط با کودکان و زنان افزوده‌اند. او هشدار می‌دهد که سوءاستفاده جنسی آنلاین و پورنوگرافی اینترنتی، نیازمند توجه ویژه و همکاری جهانی است.
امروزه، الیزابت اسمارت زندگی آرام و پرثمری دارد. او ازدواج کرده و مادر سه فرزند است و با وجود گذشته تلخ، زندگی‌اش را سرشار از عشق و آرامش می‌داند. او در گفتگو با فرزندانش، به تدریج و متناسب با سن و توانایی درکشان، از تجربه ربوده‌شدنش سخن می‌گوید.
