به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از عصرایران، هنگامی که قطار «آلتون لیمیتد» با عنوان «زیباترین قطار جهان» رونمایی شد، شرکت سازنده آن درخواست ثبت یک عکس کاملاً یکپارچه و بدون هیچ درزی را داشت. این درخواست باعث شد جورج آر. لارنس، بزرگترین دوربین عکاسی جهان را بسازد.
در سال ۱۹۰۰ میلادی، بزرگترین دوربین تک‌صفحه‌ای تاریخ عکاسی برای ثبت یک تصویر منحصربه‌فرد ساخته شد. این دوربین عظیم که توسط جورج آر. لارنس، عکاس اهل شیکاگو، طراحی و ساخته شد، به دلیل ابعاد بزرگ و کیفیت بالای خروجی‌اش در تاریخ ماندگار شد.
انگیزه اصلی ساخت این دوربین، گرفتن یک عکس پانورامای یکپارچه از قطار لوکس و جدید «آلتون لیمیتد» بود که در سال ۱۸۹۹ در پولمن، ایلینوی ساخته شد. ویژگی اصلی این قطار، طراحی کاملاً متقارن و یکنواخت آن بود؛ به طوری که ابعاد، شکل و سبک پنجره‌ها در تمام واگن‌ها یکسان و ارتفاع آن‌ها نیز با بخش پشتی لوکوموتیو برابر بود.
سازندگان قطار اصرار داشتند که زیبایی و «حقیقت مطلق پرسپکتیو» آن در یک عکس تک‌صفحه‌ای ثبت شود. برای رسیدن به این هدف، لارنس دوربینی طراحی کرد که می‌توانست تصویری روی یک صفحه نگاتیو غول‌پیکر به ابعاد ۲.۴۳ در ۱.۳۷ متر ثبت کند. این اندازه بیش از سه برابر بزرگترین صفحه عکاسی موجود در آن زمان بود.
مشخصات فنی دوربین
ساخت این پروژه حدود دو ماه و نیم زمان برد و دوربین نهایی ویژگی‌های زیر را داشت:
بدنه: از چوب طبیعی گیلاس ساخته شده بود.
طول: تخت دوربین در حالت کاملاً باز حدود ۶ متر طول داشت.
وزن: وزن دوربین در حالت آماده به کار و بارگذاری‌شده به ۶۳۵ کیلوگرم می‌رسید.
لنزها: دو لنز سفارشی ساخت شرکت کارل زایس برای این دوربین تهیه شد که در آن زمان بزرگترین لنزهای جهان بودند. این لنزها شامل یک لنز واید ۱۶۷۶ میلی‌متری و یک لنز تله‌فوتو ۳۰۴۸ میلی‌متری بودند که از لنز تله‌فوتو برای عکاسی از قطار استفاده شد.
عملیات: جابه‌جایی و راه‌اندازی دوربین نیازمند حمل با قطار و همکاری یک تیم ۱۵ نفره بود.
در روز عکاسی، پس از مستقر شدن تیم و دوربین، فرآیند نوردهی به مدت ۲.۵ دقیقه انجام گرفت. نتیجه، تصویری بی‌نظیر از «زیباترین قطار جهان» بود که به عنوان بزرگترین عکس ثبت‌شده روی یک صفحه واحد در تاریخ شناخته می‌شود.
این شاهکار عکاسی در نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۹۰۰ به نمایش درآمد و توجه بسیاری را به خود جلب کرد. ابعاد و کیفیت تصویر به اندازه‌ای شگفت‌انگیز بود که مسئولان نمایشگاه در ابتدا برای تأیید اینکه عکس واقعاً روی یک صفحه نگاتیو واحد گرفته شده است، درخواست سند رسمی کردند. این دوربین و عکس آن، نشان‌دهنده خلاقیت و توانایی پیشگامان صنعت عکاسی در آغاز قرن بیستم است.
منبع: عصرایران
