به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از همشهری آنلاین، نفیسه سادات موسوی، کارشناس مسائل سیاسی، اعلام کرد که داده‌های رسمی و تحقیقات دانشگاهی، تصویری نگران‌کننده از وضعیت خشونت در آمریکا ارائه می‌دهند. به گفته او، دسترسی آسان به سلاح گرم، قطبی‌سازی سیاسی، نابرابری‌های پایدار و کاهش اعتماد شهروندان به نهادها، دلایل اصلی این چرخه خشونت هستند و این روند بدون اصلاحات اساسی بهبود نخواهد یافت.
آمار و واقعیت‌های مستند خشونت در آمریکا
ابعاد مالکیت سلاح: در آمریکا، حدود دو پنجم بزرگسالان در خانوارهایی زندگی می‌کنند که حداقل یک سلاح گرم دارند. تعداد سلاح‌های شخصی در دو دهه گذشته به شدت افزایش یافته و این سطح از دسترسی در مقایسه با دیگر کشورهای توسعه‌یافته، وضعیتی استثنایی ایجاد کرده است.
تلفات سالانه: بر اساس داده‌های ملی، در سال‌های اخیر بیش از ۴۸ هزار نفر در آمریکا بر اثر تیراندازی (شامل قتل، خودکشی و حوادث) جان خود را از دست داده‌اند که این آمار از اواسط دهه ۲۰۱۰ بی‌سابقه بوده است.
خشونت خانگی و سلاح: سلاح گرم عامل مرگ در نزدیک به نیمی از قتل‌های مرتبط با شریک زندگی است. آمار اداره آمار قضایی آمریکا نشان می‌دهد که سهم اسلحه در قتل زنان توسط همسر یا شریک زندگی سابق آن‌ها بالاست.
جرایم خشونت‌آمیز: طبق گزارش اف‌بی‌آی، سالانه میلیون‌ها جرم خشونت‌آمیز در آمریکا ثبت می‌شود و نرخ قتل و سرقت مسلحانه در این کشور به مراتب بالاتر از بسیاری از کشورهای اروپای غربی و کاناداست.
پیامدهای روانی: مواجهه مکرر با تیراندازی، به‌ویژه در محله‌های کم‌برخوردار، باعث استرس مزمن، ترس و اختلال استرس پس از سانحه در میان ساکنان می‌شود.
عوامل تشدیدکننده بحران
تحقیقات نشان می‌دهد که قطبی‌سازی سیاسی و عادی شدن گفتارهای تند، زمینه را برای تبدیل اعتراضات به اقدامات خشونت‌آمیز توسط گروه‌های افراطی فراهم کرده است. ترکیب این فضا با دسترسی آسان به سلاح، خطر حملات مرگبار را افزایش می‌دهد.
حوادثی مانند تیراندازی در لاس‌وگاس (۲۰۱۷) و یوالدی تگزاس (۲۰۲۲)، دو نمونه تکان‌دهنده از تکرار خشونت مسلحانه هستند که این بحران را برای افکار عمومی ملموس‌تر کردند. داده‌ها نشان می‌دهد که فاصله زمانی میان رویدادهای مرگبار کوتاه‌تر شده و تعداد تیراندازی‌ها همچنان بالاست.
ویژگی‌های منحصر به فرد بحران در آمریکا
بحران خشونت در آمریکا ناشی از سه عامل اصلی است:
- عرضه بی‌مهار سلاح: بازار بزرگ، قوانین ایالتی متفاوت و ضعف در اجرای قانون.
- تقاضای اجتماعی: تبلیغات فرهنگی، کالایی‌سازی امنیت شخصی و گسترش ترس در جامعه.
- نابرابری و جدایی اجتماعی: قرار گرفتن محله‌های محروم در معرض چرخه خشونت و بی‌اعتمادی.
ترکیب این سه عامل، شرایطی را ایجاد کرده که خروج از آن نیازمند سیاست‌های چندجانبه است. آمارها نیز تأیید می‌کنند که نرخ مرگ ناشی از سلاح گرم در آمریکا چندین برابر کشورهای ثروتمند مشابه است که این شکاف بیش از هر چیز با ساختار حقوقی و بازار سلاح در این کشور ارتباط دارد.
اهمیت تحلیل این بحران
درک سازوکارهای تولید خشونت در آمریکا از آن جهت اهمیت دارد که این کشور در سیاست‌های جهانی، رسانه و فناوری نقش مهمی ایفا می‌کند. ثبات یا بی‌ثباتی اجتماعی در آمریکا بر بازارهای جهانی، امواج رسانه‌ای و حتی استانداردهای پلتفرم‌های دیجیتال تأثیرگذار است. همچنین، مطالعه تجربه آمریکا در تحلیل جرم و سیاست‌گذاری‌های ایالتی می‌تواند برای حکمرانی شهری و پیشگیری اجتماعی در ایران آموزنده باشد.
راهکارهای پیشنهادی برای کاهش خشونت
بر اساس شواهد، راهکارهای عملی زیر برای کاهش خشونت در آمریکا پیشنهاد می‌شود:
- استفاده دقیق از داده‌ها: جمع‌آوری داده‌های جرم و سلاح در سطح محله به نهادها کمک می‌کند تا منابع خود را به سمت «نقاط داغ» هدایت کنند.
- کنترل دسترسی افراد پرخطر: اجرای قوانینی مانند بررسی سوابق خریداران، ممنوعیت مالکیت برای مجرمان خشونت خانگی و مسدود کردن راه‌های فروش غیررسمی سلاح می‌تواند مؤثر باشد.
- سرمایه‌گذاری در برنامه‌های جامعه‌محور: برنامه‌های میانجی‌گری، حمایت از خانواده‌های آسیب‌دیده و ارائه خدمات سلامت روان در محله‌های پرخطر، نتایج مثبتی داشته است.
- مقابله با اقتصاد غیررسمی خشونت: تمرکز بر شبکه‌های قاچاق سلاح و رهگیری مهمات غیرقانونی، کارآمدتر از افزایش مجازات‌های عمومی است.
- ارتباطات مبتنی بر واقعیت: برای جلب حمایت عمومی و ایجاد ائتلاف‌های سیاسی، باید از پیام‌های مبتنی بر شواهد، مانند حفاظت از کودکان، استفاده کرد و از دوقطبی‌سازی پرهیز نمود.
جمع‌بندی
تصویری دقیق از خشونت در آمریکا نشان می‌دهد که دسترسی گسترده به سلاح، قطبی‌سازی سیاسی و نابرابری‌های ساختاری، دلایل اصلی این بحران هستند. تجربیات موفق در برخی شهرها و ایالت‌ها ثابت کرده است که راه‌حل، ترکیبی از سیاست‌های داده‌محور، کنترل هوشمند عرضه سلاح، برنامه‌های جامعه‌محور و اجرای هماهنگ قانون است. برای ایران نیز درس کلیدی این است که هرگونه بحث درباره امنیت و پیشگیری از خشونت باید بر اساس داده‌های واقعی و ارزیابی دقیق بنا شود، نه کلیشه‌های رسانه‌ای و دوقطبی‌های سیاسی.
منبع: همشهری آنلاین
