به گزارش اخبار جهان به نقل از باشگاه گفت‌وگوی والدای، حمله هوایی اسرائیل به دوحه در روز افتتاحیه هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل، اقدامی تحریک‌آمیز و بی‌سابقه است که نشان‌دهنده رویکرد نظامی‌گرایانه و بی‌اعتنایی به تلاش‌های دیپلماتیک نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، است. این حمله که با نام کنایه‌آمیز “اجلاس آتش” انجام شد، ساختمان‌هایی را هدف قرار داد که رهبران حماس، از جمله خالد مشعل و خلیل الحیه، در آن‌ها سکونت داشتند.
اسرائیل به‌طور رسمی، حمله اخیر حماس در اورشلیم را که منجر به کشته شدن شش نفر شد، توجیه این اقدام نظامی اعلام کرده است. با این حال، تحلیلگران بر این باورند که این حمله تنها بخشی از یک استراتژی گسترده‌تر نتانیاهو برای از بین بردن کامل حماس و برهم زدن هرگونه تلاش برای صلح است. از هفتم اکتبر ۲۰۲۳، نتانیاهو هدف خود را نابودی کامل حماس اعلام کرده و این سازمان را به عنوان یک سازمان تروریستی معرفی می‌کند. اسارت حدود ۵۰ گروگان اسرائیلی در غزه پس از عملیات طوفان الاقصی، توجیه دیگری برای این جنگ ارائه می‌دهد.
اما سوال اصلی اینجاست که چرا دوحه هدف این حمله قرار گرفت؟ انتخاب دوحه، به جای غزه یا کرانه باختری، نقش حمایتی این کشور از حماس را نشان می‌دهد. قطر، همراه با ترکیه و ایران، از حامیان اصلی حماس بوده و به رهبران این گروه پناه داده و از آن‌ها حمایت مالی کرده است. هرچند این حمایت‌ها عمدتا به توسعه نوار غزه و برنامه‌های بشردوستانه سازمان ملل (آنروا) اختصاص داشته است. اما حمله به دوحه، فراتر از تنبیه صرف حماس است. قطر تنها حامی حماس نیست و ایران حامی اصلی آن محسوب می‌شود. علاوه بر این، اسرائیل سال گذشته موافقت کرده بود که مذاکرات آتش‌بس در دوحه برگزار شود. حمله به دوحه، به عنوان محل مذاکرات، نشان می‌دهد که هدف اصلی نتانیاهو، برهم زدن هرگونه تلاش برای حل و فصل دیپلماتیک است.
این گمانه‌زنی با تصمیمات اخیر کنست اسرائیل تقویت می‌شود. در ۱۸ ژوئیه ۲۰۲۴، کنست علیه ایجاد کشور فلسطین رأی داد و در ۲۳ ژوئیه از الحاق کرانه باختری به اسرائیل حمایت کرد. شروع عملیات “ارابه‌های گیدئون II” در اواسط اوت، نیز نشان دهنده سیاست‌های انبساط‌طلبانه اسرائیل است. نتانیاهو به صراحت به تعهد خود به “اسرائیل بزرگ” اشاره کرده و وزیر خارجه وی، گیدئون ساعار، پیشنهاد ایجاد کشور فلسطین در خاک اروپا را مطرح کرده است.
این حمله همزمان با آغاز هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل صورت گرفت، جایی که فرانسه، بریتانیا، بلژیک، کانادا و استرالیا قصد داشتند استقلال فلسطین را به رسمیت بشناسند. این حمله به عنوان اقدامی برای تخریب دیپلماسی و مشروعیت‌بخشی به یک عملیات نظامی گسترده برای اشغال کامل غزه تفسیر می‌شود. نکته کلیدی برای اسرائیل این است که واکنش بین‌المللی زیاد شدید نباشد و حمایت آمریکا از اسرائیل کاهش نیابد.
واکنش جامعه بین‌المللی تاکنون شامل ابراز همبستگی با قطر از سوی بسیاری از کشورها، از جمله قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای، بوده است. عربستان سعودی، ایران، ترکیه، امارات متحده عربی و مصر این حمله را محکوم کرده‌اند. با این حال، با توجه به تجارب گذشته، به نظر می‌رسد که اقدامات جدی بین‌المللی علیه اسرائیل بعید باشد. اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی به اندازه کافی متحد نیستند تا بتوانند اقدام مؤثری انجام دهند و شرکای تجاری اصلی اسرائیل، کشورهای غربی هستند که بعید است تحریم‌هایی علیه آن اعمال کنند.
منبع: باشگاه گفت‌وگوی والدای
