به گزارش اخبار جهان به نقل از عصر ایران، دستیابی به خوابی با کیفیت، چالشی فراگیر در دنیای مدرن است. در حالی که بسیاری از افراد به دنبال راهکارهای رایج برای بهبود خواب خود هستند، متخصصان خواب هشدار می‌دهند که برخی از این باورهای غلط می‌توانند نتیجه عکس داشته باشند و کیفیت خواب را کاهش دهند. این موضوع به ویژه در عصر حاضر که با حجم بالای اطلاعات، تکنولوژی و استرس روبرو هستیم، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
یکی از درمانگران خواب در این باره توضیح می‌دهد که صرف زمان طولانی در رختخواب، تضمینی برای خواب بهتر نیست. در واقع، این کار می‌تواند ارتباط ذهنی میان رختخواب و خواب را تضعیف کند و باعث اضطراب و بی‌خوابی شود. به جای آن، توصیه می‌شود که افراد دیرتر به رختخواب بروند و صبح زودتر از خواب بیدار شوند. این رویکرد به بدن کمک می‌کند تا ارتباطی قوی‌تر بین رختخواب و خواب برقرار کند و در نتیجه، خوابی عمیق‌تر و با کیفیت‌تر را به دنبال داشته باشد. این رویکرد با تنظیم ریتم طبیعی بدن یا همان ریتم شبانه‌روزی (Circadian Rhythm) سازگاری بیشتری دارد.
علاوه بر این، اجبار به کنار گذاشتن گوشی هوشمند در زمان خواب، می‌تواند باعث ایجاد اضطراب و افکار مزاحم شود و در نهایت، خواب را با مشکل مواجه کند. متخصصان خواب پیشنهاد می‌کنند که به جای حذف کامل گوشی، استفاده از آن را به محتوای آرامش‌بخش و غیر محرک مانند موسیقی ملایم یا کتاب‌های الکترونیکی محدود کنند. اهمیت این موضوع در عصر حاضر که استفاده از تلفن‌های هوشمند به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره تبدیل شده است، دوچندان می‌شود. استفاده از حالت شب (Night Mode) در تلفن همراه نیز می‌تواند در کاهش میزان نور آبی ساطع شده از صفحه نمایش و بهبود کیفیت خواب موثر باشد.
در خصوص مصرف کافئین نیز، متخصصان بر این باورند که بدن هر فرد به گونه‌ای منحصر به فرد کافئین را پردازش می‌کند. بنابراین، حذف کامل کافئین برای همه افراد ضروری نیست. اگر فردی به کافئین حساسیت ندارد، مصرف متعادل آن لزوماً اختلال خواب را به دنبال نخواهد داشت. البته باید توجه داشت که مصرف کافئین در ساعات نزدیک به خواب، می‌تواند بر کیفیت خواب تأثیر منفی بگذارد.
یکی دیگر از باورهای غلط رایج، تعیین یک عدد ثابت برای ساعات خواب سالم است. در واقع، میزان خواب مورد نیاز افراد با توجه به سن، شرایط جسمی، میزان استرس و محیط زندگی متفاوت است. به عنوان مثال، یک فرد جوان و فعال به خواب بیشتری نسبت به فردی مسن‌تر و کم‌تحرک نیاز دارد. همچنین سطح استرس و اضطراب نیز می‌تواند به میزان قابل توجهی بر الگوی خواب تأثیرگذار باشد. به علاوه، کیفیت خواب نیز از اهمیتی برابر با کمیت خواب برخوردار است. بعضی شب‌ها خواب عمیق‌تر و شب‌های دیگر خوابی سبک‌تر تجربه می‌کنیم و این امری طبیعی است.
کلید اصلی برای داشتن خوابی با کیفیت، شناخت نیازهای فردی بدن و یافتن راهکارهای شخصی‌سازی شده است. خواب فرایندی نیست که بتوان آن را به طور کامل تحت کنترل قرار داد. لذا یافتن روتین و عادت‌های خواب مناسب برای هر فرد، به جای دنبال کردن توصیه‌های کلی و عمومی، موثرتر خواهد بود. این امر مستلزم آگاهی از عوامل موثر بر کیفیت خواب، از جمله رژیم غذایی، میزان تحرک، محیط خواب و کنترل استرس می‌باشد.
تحقیقات نشان می‌دهند که عوامل محیطی مانند دما، رطوبت و نور محیط خواب، بر کیفیت خواب تاثیرگذار هستند. همچنین، داشتن یک برنامه منظم برای خواب و بیداری، به تنظیم ریتم شبانه روزی بدن و بهبود کیفیت خواب کمک می‌کند. از سوی دیگر، مدیریت استرس و اضطراب از طریق روش‌هایی مانند یوگا، مدیتیشن یا تکنیک‌های تنفسی، نقش مهمی در بهبود کیفیت خواب دارد.
در نهایت، درک اینکه خواب یک فرآیند پیچیده و تحت تأثیر عوامل مختلف است، نقش اساسی در بهبود کیفیت خواب دارد. به جای دنبال کردن راهکارهای سریع و آسان، با رویکردی جامع و با در نظر گرفتن نیازهای فردی، می‌توان به خوابی با کیفیت دست یافت.
منبع: عصر ایران
