به گزارش وبسایت اخبار جهان، عادل انیسی، کارگردان مستند «چیه این فوتبال» که از طریق پلتفرم فیلیمو در دسترس مخاطبان قرار گرفته است، در مورد این اثر مستند به ارائه توضیحاتی پرداخت. وی با اشاره به تجربه شخصی خود در زمینه فوتبال، اظهار داشت که آشنایی با فضای این ورزش، انگیزه اصلی او برای ساخت این مستند بوده است.
انیسی در ادامه افزود: پیش از آغاز این پروژه، یک مستند کوتاه نیز تهیه کرده بودیم که همان تجربه، اساس پیشنهادی شد که به تهیه‌کننده ارائه کردم. به گمانم در آن زمان، تهیه‌کننده مربوط به استودیو کمان بود. پیشنهاد من این بود که مجموعه‌ای از داستان‌هایی را روایت کنیم که ابعادی فراتر از مستطیل سبز داشته باشند؛ به این معنا که به چیستی فوتبال و دلیل تأثیرگذاری عمیق آن بر ما بپردازیم. او با اشاره به گزارش مشهور عادل فردوسی‌پور در یکی از مسابقات بارسلونا که گفته بود «چیه این فوتبال که همه تن و بدنم را لرزاند»، افزود: ایده من این بود که همین لرزش تن و بدن را به عنوان محور اصلی کار قرار دهیم، نه صرفاً عبور توپ از خط دروازه.
این مستندساز در ادامه صحبت‌های خود تصریح کرد: پیشنهاد ساخت ویدیوهای کوتاه پنج تا شش دقیقه‌ای درباره رویدادهای شگفت‌انگیز دنیای فوتبال با استقبال مواجه شد و ما توانستیم در یک بازه زمانی فشرده و حدوداً ۴۰ روزه، این ویدیوها را آماده کنیم. خوشبختانه، این مجموعه با استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبه‌رو شد و برخی از ویدیوها حتی تا مرز 50 هزار بازدید نیز پیش رفتند.
انیسی در پاسخ به سوالی درباره ملاک انتخاب سوژه‌ها برای این مستند، توضیح داد: مهم‌ترین معیار ما این بود که موضوعات انتخابی، چیزی بیشتر از صرفاً فوتبال را در بر داشته باشند. به نظر من، جذابیت فوتبال زمانی بیشتر می‌شود که با عناصر دیگری همچون زندگی، فلسفه یا سیاست در هم آمیخته شود. او با بیان اینکه گاهی اوقات فکر می‌کرد اگر حواشی را از فوتبال حذف کنیم، چیز زیادی از آن باقی نمی‌ماند، تاکید کرد: بنابراین، داستان‌هایی که برای مستند انتخاب می‌شدند، باید ابعادی فراتر از یک مسابقه ساده را شامل می‌شدند.
این کارگردان مستند در ادامه گفت: برخی از این داستان‌ها به موضوعاتی مانند جنگ، برخی دیگر به فلسفه و تعدادی نیز به سیاست می‌پرداختند. به عنوان مثال، خود من بیش از همه از داستان آلبر کامو، نویسنده و فیلسوف مشهور فرانسوی، لذت بردم. کامو در دوران جوانی در الجزایر به عنوان دروازه‌بان بازی می‌کرد و توانسته بود دیدگاه فلسفی خود را با تجربه دروازه‌بانی‌اش تلفیق کند. به عقیده من، این موضوع یکی از جذاب‌ترین بخش‌های کار بود.
وی در پاسخ به سوالی درباره جنجالی‌ترین چهره‌های دنیای فوتبال، اظهار داشت: بدون شک، دیه‌گو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، یکی از پرحاشیه‌ترین بازیکنان تاریخ است. حاشیه‌هایی که حتی به جنگ بین دو کشور نیز مرتبط شده بود. به عنوان مثال، در جریان جنگ بین آرژانتین و انگلیس بر سر جزایر مالویناس (فالکلند)، آرژانتین شکست خورد. اما چند سال بعد، در جام جهانی ۱۹۸۶، مارادونا در مقابل انگلیس دو گل تاریخی به ثمر رساند؛ یکی با دریبل هفت بازیکن که به عنوان «گل قرن» شناخته می‌شود و دیگری با دست که خود او آن را «دست خدا» نامید. این داستان، هنوز هم پس از گذشت حدود ۴۰ سال، تازگی خود را حفظ کرده است.
انیسی در مورد حضور داستان‌های مرتبط با ایرانیان در این مستند، گفت: ما دو داستان ایرانی نیز در این مجموعه داشتیم. یکی از آن‌ها مربوط به مسابقه ایران و استرالیا بود که در آن یک تماشاگر وارد زمین شد و روند بازی را تغییر داد. پس از آن اتفاق، تیم ملی ایران دو گل به ثمر رساند و به جام جهانی صعود کرد. بعدها متوجه شدیم که شغل اصلی آن فرد، بر هم زدن نظم جلسات و مسابقات بوده و از این طریق کسب درآمد می‌کرده است! او در حال حاضر در یک آسایشگاه سالمندان در استرالیا زندگی می‌کند. داستان دوم نیز مربوط به جام جهانی ۱۹۷۸ و مسابقه ایران و اسکاتلند بود. در آن زمان، شایعه‌ای مطرح شده بود مبنی بر اینکه کادر فنی تیم ملی انگلیس به دلیل خصومتی که با اسکاتلندی‌ها داشتند، پیش از بازی، اطلاعاتی را در مورد تیم اسکاتلند در اختیار ایرانی‌ها قرار داده بودند. این موضوع توسط مرحوم حمیدرضا صدر، کارشناس و منتقد فوتبال، نیز مطرح شده بود و برای من به عنوان یک داستان عجیب و جذاب به شمار می‌رفت.
وی با تاکید بر این نکته که مستند «چیه این فوتبال» صرفاً برای علاقه‌مندان به فوتبال ساخته نشده است، اظهار داشت: هدف ما این بود که مخاطبانی که لزوماً به فوتبال علاقه‌مند نیستند نیز بتوانند با این اثر ارتباط برقرار کنند. به عبارت دیگر، ما به دنبال ارائه چیزی «به اضافه فوتبال» بودیم، نه صرفاً فوتبال و نه چیزی جدا از آن.
این کارگردان در خصوص بازخوردهای دریافتی، خاطرنشان کرد: «چیه این فوتبال» با استقبال بسیار خوبی مواجه شد، به ویژه از سوی تهیه‌کنندگان. پس از آن، من پروژه دیگری را نیز کارگردانی کردم که در سوریه فیلم‌برداری شد و موفق به کسب جایزه بهترین مستند از جشنواره «شیران» شد. اثر قبلی من نیز نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم ورزشی سال شد. همین افتخارات باعث شد که در ژانر ورزشی شناخته شوم و پیشنهادات خوبی را دریافت کنم. من قصد دارم در آینده نیز پروژه‌های ورزشی دیگری را تولید کنم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود در مورد پخش آثار در پلتفرم‌های آنلاین، تصریح کرد: بدون شک، برای دیده شدن یک اثر، هیچ مکانی بهتر از فیلیمو وجود ندارد. البته، ورود به این پلتفرم پیچیدگی‌هایی دارد، اما اگر کسی بتواند راه خود را پیدا کند، مطمئناً اثرش دیده خواهد شد. در حال حاضر، من سه اثر فوتبالی در فیلیمو دارم.
منبع : وبسایت اخبار جهان
