به گزارش اخبار جهان به نقل از شرق، صنعت تالارهای پذیرایی در ایران با چالش جدی کاهش شدید مراسم و در نتیجه، تعطیلی گسترده روبرو شده است. تالارهایی که زمانی مملو از جشن‌ها و مراسم بودند، اکنون شاهد کاهش چشمگیر تعداد مراسم‌ها به چهار یا پنج مراسم در ماه هستند؛ برخی تالارها حتی برای ماه مهر هیچ رزروی ندارند. این روند نزولی نه تنها به تعطیلی بسیاری از مجموعه‌ها منجر شده، بلکه نیمی از تالارهای سطح شهر را در یک سال اخیر از گردونه فعالیت خارج کرده است.
کاهش چشمگیر تعداد ازدواج‌ها، مهم‌ترین عامل این بحران است. داده‌های سازمان ثبت احوال نشان می‌دهد که در هفت ماهه نخست سال ۱۴۰۳، تنها ۲۷۴ هزار و ۵۹۶ ازدواج در مقابل ۱۰۸ هزار و ۶۷۳ طلاق ثبت شده است. این در حالی است که در دهه گذشته، تعداد ازدواج‌های رسمی در کشور حدود ۴۶ درصد کاهش یافته است. این افت قابل توجه در تعداد ازدواج‌ها به معنای کاهش مستقیم تقاضا برای خدمات تالارهای پذیرایی است. بسیاری از زوج‌های جوان به دلیل هزینه‌های سرسام‌آور جشن‌های عروسی، از برگزاری مراسم‌های پر هزینه صرف نظر می‌کنند و یا مراسم خود را به شکل بسیار ساده و کوچک برگزار می‌کنند.
هزینه‌های سرسام‌آور، یکی از عوامل اصلی کاهش تمایل جوانان به برگزاری جشن‌های عروسی است. سهیلا، یک زن ۲۸ ساله که اخیرا ازدواج کرده، می‌گوید حتی اگر توانایی مالی برای برگزاری یک جشن بزرگ را داشت، به دلیل هزینه‌های زیاد و فشار مالی بر خانواده و اقوام از برگزاری جشن خودداری می‌کرد. او و همسرش تنها یک مراسم ساده با ۳۰ میهمان برگزار کردند که هزینه آن از پیش‌بینی‌هایشان بیشتر شد. زهرا، زنی دیگر که مراسم عقد خود را به دلیل جنگ ۱۲ روزه به صورت خانوادگی برگزار کرد، نیز به دلیل هزینه‌های بالا از برگزاری جشن عروسی صرف نظر کرده است. هزینه‌های عقد او، حتی با انتخاب یک خانه عقد قدیمی با تخفیف، به حدود ۲۰۰ میلیون تومان رسید. او تاکید می‌کند که بسیاری از میهمانانش توانایی هدیه دادن را نداشتند و خود او نیز به دلیل هزینه‌های بالا، سرویس طلا تهیه نکرد. محمد، زوج دیگری است که برای یک میهمانی در باغ‌های اطراف تهران، حدود ۲۰۰ میلیون تومان هزینه کرده است؛ آن هم بدون برخی از هزینه‌های معمول مانند ماشین عروس و آرایشگاه.
این کاهش شدید در تعداد مراسم‌ها به طور مستقیم بر روی کسب و کار تالارداران تاثیر گذاشته و آن‌ها را به مرز ورشکستگی کشانده است. جواد فرجی، مدیر یکی از تالارهای تهران، می‌گوید که شرایط به حدی دشوار است که احتمال تعطیلی کامل تالارها وجود دارد. کاهش درآمدها نه تنها تالارداران را تحت تاثیر قرار داده، بلکه زنجیره گسترده‌ای از مشاغل مرتبط مانند برنج‌فروش‌ها، گوشت‌فروش‌ها، هنرمندان، و فیلمبرداران را نیز با مشکل مواجه کرده است. حسین تبریزی، یکی دیگر از تالارداران قدیمی تهران، از تاثیر جنگ ۱۲ روزه و افزایش شدید قیمت‌ها بر کسب و کار خود می‌گوید. او اشاره می‌کند که افزایش قیمت مواد غذایی، مانند مرغ، باعث افزایش اجباری قیمت غذا شده است، در حالی که قدرت خرید عروس و دامادها کاهش یافته است. حتی در سالن ۱۵۰۰ نفری او، هفته گذشته مراسمی با تنها ۵۰ میهمان برگزار شد که توجیه اقتصادی ندارد.
مجید صمدی، از مدیران تالارهای تهران، دوران پس از کرونا را نقطه شروع کاهش فعالیت تالارها می‌داند. او معتقد است که صنف تالارها بیش از نیمی از توان خود را از دست داده و با گرانی‌ها و رقابت نابرابر باغ‌های اطراف تهران در آستانه نابودی قرار دارد. او مالیات بر ارزش افزوده را بزرگترین معضل این صنف می‌داند. او اشاره می کند که در حال حاضر تعداد میهمانان به ۳۰ یا ۴۰ نفر رسیده و بسیاری از تالارها عملا ورشکست شده‌اند. او همچنین به تعطیلی ۵۰ تا ۷۰ درصد تالارهای شهر اشاره می‌کند.
بیژن عبداللهی، رئیس اتحادیه دارندگان تالارهای پذیرایی و تجهیز مجالس تهران، نیز به مشکلات این صنف اشاره می‌کند. او می‌گوید که این صنف از بحران‌های اقتصادی و اجتماعی، از کرونا تا جنگ اخیر، به شدت آسیب دیده است. او تاکید می‌کند که تالارها تنها در چند ماه از سال امکان فعالیت دارند و در همین مدت محدود نیز با مشکلاتی جدی مواجه هستند. او به لغو گسترده مراسم‌های ولیمه حجاج در پی جنگ ۱۲ روزه اشاره می‌کند و بر مشکلات محدودیت‌های قانونی تالارها و رقابت با باغ‌ها تاکید دارد. هزینه‌های بالای برگزاری مراسم در تالارها، به ویژه با توجه به محدودیت‌های قانونی مانند عدم مجاز بودن موسیقی زنده، نیز از عوامل مهم کاهش تقاضا است.
در مجموع، صنعت تالارهای پذیرایی در ایران با چالش‌های جدی اقتصادی و اجتماعی روبروست که می‌تواند پیامدهای اقتصادی و اجتماعی گسترده‌ای داشته باشد. کاهش قدرت خرید، افزایش هزینه‌ها، محدودیت‌های قانونی، و کاهش تعداد ازدواج‌ها، همگی به این بحران دامن می‌زنند. این وضعیت نیازمند توجه جدی مسئولان و ارائه راهکارهای مناسب برای حمایت از این صنف و کمک به حفظ اشتغال در آن است.
منبع: شرق
