به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از همشهری آنلاین، جشنواره فیلم کودک و نوجوان هر سال فرصتی برای نمایش فیلم‌های این حوزه و کشف استعدادهای جدید فراهم می‌کند. این رویداد به کودکان و نوجوانان کمک می‌کند تا درک خود را از سینما افزایش دهند و در مسیر هویت‌یابی گام بردارند. همزمان با برگزاری این جشنواره در اصفهان، گروهی از خبرنگاران نوجوان به تماشای فیلم‌ها نشسته‌اند و با نوشتن نقدهای خود، اولین تجربه‌های خبرنگاری را کسب می‌کنند.
وقتی عشق و ایمان تیر کمانت می‌شوند
انیمیشن «افسانه‌ی سپهر»، داستان پسری به همین نام را دنبال می‌کند. او برای آزاد کردن فردی به نام «بدنام» از زندان، وارد یک ماجراجویی سخت می‌شود که در نهایت برای نجات خانواده و دوستانش تلاش می‌کند. دنیای این انیمیشن با الهام از تمدن ایران ساخته شده و یوز ایرانی نیز در آن حضور دارد. ماجرای سپهر، یادآور هفت‌خوان پهلوانان شاهنامه است و داستان در نزدیکی کوه دماوند رخ می‌دهد.
فیلمنامه با وجود الهام از افسانه‌های ایرانی، در روایت اصلی دارای ضعف است. شخصیت‌ها به‌خوبی پرداخته نشده‌اند و سطحی باقی می‌مانند. استفاده از شعر، با وجود جذابیت، ریتم داستان را کند کرده است. همچنین، ناهماهنگی میان احساسات شخصیت‌ها و موقعیت‌ها، ارتباط مخاطب با داستان را دشوار می‌کند. شخصیت منفی داستان، «بدنام»، مردی است که پس از سال‌ها زندانی شدن به موجودی شبیه دیو تبدیل شده است اما این ایده به‌طور کامل توسعه نیافته است. در مقابل، سپهر با تکیه بر عشق و ایمان به خانواده‌اش، مسیر دشوار را طی می‌کند و بر ظلم پیروز می‌شود.
از نظر فنی، فیلم کادربندی و نورپردازی خوبی دارد و موسیقی آن در فضاسازی موفق عمل کرده است. با این حال، ناهماهنگی صدا و تصویر در برخی صحنه‌ها و نیمه‌کاره رها شدن داستان‌های فرعی از نقاط ضعف آن است. در مجموع، «افسانه‌ی سپهر» با وجود ایرادات داستانی، از نیمه دوم ریتم مناسبی پیدا می‌کند و می‌تواند برای کودکان و نوجوانان سرگرم‌کننده باشد. این اثر یکی از بهترین انیمیشن‌های ایرانی سال ۱۴۰۳ محسوب می‌شود.
این نقد توسط آتریا علیرضایی، خبرنگار نوجوان سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، نوشته شده است.
از دیالوگ‌های پرانرژی تا گریم کم‌اثر؛ مسیر «دختر برقی»
فیلم «دختر برقی» دارای نقاط قوتی مانند دیالوگ‌های طنز و گفتگوهای پرانرژی است که لحظات سرگرم‌کننده‌ای ایجاد می‌کند. همچنین، استفاده از ادبیات و شعر، به فیلم عمق فرهنگی بخشیده و فضای آن را برای مخاطب دلنشین‌تر کرده است.
با این وجود، خط داستانی فیلم برای نوجوانان جذابیت کافی ندارد و نمی‌تواند آن‌ها را تا پایان با خود همراه کند. ریتم کند داستان و نبود هیجان در صحنه‌های کلیدی، باعث می‌شود مخاطب نوجوان جذب ماجرا نشود. فیلم بیش از حد بر گفتگو تکیه دارد و از ظرفیت‌های بصری استفاده نمی‌کند.
یکی از ضعف‌های اصلی فیلم، ناهماهنگی لباس و گریم شخصیت اصلی است. شخصیت اصلی با دنیای فناوری در ارتباط است، اما لباس‌های سنتی می‌پوشد که با شخصیت او همخوانی ندارد. گریم نیز تأثیرگذار نیست و نمی‌تواند ویژگی‌های او را به خوبی نشان دهد. شخصیت‌های پلیس با لهجه اصفهانی نیز با هدف ایجاد طنز به داستان اضافه شده‌اند، اما نقش مؤثری در پیشبرد قصه ندارند.
با وجود این ضعف‌ها، «دختر برقی» به لطف دیالوگ‌های قوی و لحظات سرگرم‌کننده، تا حدودی موفق عمل می‌کند. اگر طراحی لباس و گریم هماهنگی بیشتری با شخصیت‌ها داشت و ریتم داستان پرهیجان‌تر بود، این فیلم می‌توانست به اثری ماندگارتر برای مخاطبان جوان تبدیل شود.
این نقد توسط شیما فروغی، خبرنگار نوجوان سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، تهیه شده است.
منبع: همشهری آنلاین
