به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، درگذشت ثمینه باغچه‌بان، نویسنده و مترجم برجسته ادبیات کودک و نوجوان، جامعه فرهنگی ایران را در سوگ فرو برد. این بانوی فرهیخته که فرزند جبار باغچه‌بان، بنیانگذار آموزش ناشنوایان در ایران بود، میراث پرباری از آثار ادبی و ترجمه‌های ارزشمند برای کودکان، به‌ویژه کودکان با نیازهای ویژه، از خود به یادگار گذاشت. معصومه علیزاده، معلم پیشکسوت دانش‌آموزان با نیازهای ویژه در مدرسه محمد مردانی آذری، که سال‌ها در کنار دانش‌آموزان ناشنوا، نابینا و کم‌توان ذهنی خدمت کرده است، در مصاحبه‌ای با اخبار جهان به تشریح جایگاه و تأثیر ماندگار ثمینه باغچه‌بان در گسترش ادبیات کودک و توانمندسازی کودکان با نیازهای ویژه پرداخت.
علیزاده با ابراز تأسف عمیق از فقدان این شخصیت برجسته فرهنگی، ثمینه باغچه‌بان را نویسنده‌ای توانمند و خلاق توصیف کرد که با آثارش، دنیای جدیدی از داستان و روایت را پیش روی کودکان ایران گشود. وی تأکید کرد که باغچه‌بان نه تنها چراغ راه پدرش را روشن نگه داشت، بلکه با فعالیت‌های فرهنگی مستمر خود، گامی بلند در جهت دسترسی کودکان ناشنوا به منابع آموزشی و ادبی مناسب برداشت. ترجمه‌ها و بازنویسی‌های ثمینه باغچه‌بان، برای بسیاری از کودکان ایرانی، به‌ویژه کودکان ناشنوا، نخستین تجربه‌های لذت‌بخش و آموزنده‌ی خواندن بود. این آثار، نقش مهمی در گسترش آموزش و تقویت اعتماد به نفس در میان این گروه از کودکان ایفا کردند و به آنها کمک کردند تا به دنیای کتاب و داستان نزدیک‌تر شوند.
این معلم با سابقه در ادامه به نقش غیرمستقیم اما بسیار مؤثر باغچه‌بان در جامعه اشاره کرد و گفت: باغچه‌بان هرگز ادعای ایجاد یک سیستم آموزشی جدید یا استانداردسازی زبان اشاره نداشت، اما با قلم توانا و اندیشه والای خود، مسیر پذیرش و احترام به ناشنوایان و کودکان با نیازهای ویژه را هموارتر کرد. آثار او پلی میان دنیای سکوت و دنیای کلمات بود و به کودکان ناشنوا امکان داد تا از طریق داستان‌ها و روایت‌ها، به جهان اطراف خود نزدیک‌تر شوند و درک عمیق‌تری از آن پیدا کنند. آثار باغچه‌بان به کودکان ناشنوا نشان دادند که آنها نیز همانند دیگر کودکان، شایسته‌ی عشق، احترام و فرصت‌های برابر هستند.
علیزاده با اشاره به میراث ماندگار باغچه‌بان، افزود: امروزه در هر کلاس درس و کتابخانه کودک در ایران، ردپای ثمینه باغچه‌بان قابل مشاهده است. او نشان داد که ادبیات کودک می‌تواند ابزاری قدرتمند برای توانمندسازی و دیده شدن تمامی کودکان، چه شنوا و چه ناشنوا، باشد. او با به تصویر کشیدن دنیای درونی و تجربیات کودکان با نیازهای ویژه، به جامعه کمک کرد تا با این گروه از کودکان بیشتر آشنا شود و با نگاهی مهربان‌تر و دلسوزانه‌تر به آنها بنگرد. آثار ثمینه باغچه‌بان، به نوعی انعکاس تلاش‌های بی‌وقفه پدرش، جبار باغچه‌بان، در زمینه آموزش ناشنوایان بود و نشان‌دهنده‌ی اعتقاد راسخ او به حق آموزش برابر برای همه کودکان است.
این معلم پیشکسوت با یادآوری خاطرات خود از ثمینه باغچه‌بان، به سخنانش پایان داد: ثمینه باغچه‌بان عمر گران‌بهای خود را وقف کودکان کرد و نه تنها راه پدر بزرگوارش را ادامه داد، بلکه خود نیز چراغی فروزان در مسیر آموزش و ادبیات کودک در ایران بود. هرچند که امروز در غم از دست دادن او سوگواریم، اما میراث فرهنگی ارزشمند او همچنان زنده است و الهام‌بخش نسل‌های آینده‌ی ایران خواهد بود. آثار او الگوی بارزی از عشق، فداکاری و تلاش برای تحقق عدالت اجتماعی در نظام آموزش و پرورش است و یاد و خاطره‌ی این بانوی فرهیخته برای همیشه در تاریخ ادبیات کودک ایران ماندگار خواهد بود. درگذشت او ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه ادبیات کودک و ایران به شمار می‌رود و فقدانش به شدت احساس می‌شود.
گسترش و توسعه‌ی ادبیات کودک و نوجوان، که ثمینه باغچه‌بان سهم به سزایی در آن داشته است، همواره از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. این آثار می‌توانند به رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان کمک شایانی کنند. موضوع توانمندسازی کودکان و نوجوانان، به‌ویژه کودکان با نیازهای ویژه، از اهمیت فراوانی برخوردار است. آثار ثمینه باغچه‌بان، در کنار تلاش‌های دیگر نویسندگان و مترجمان، سهم بسزایی در این مسیر داشته است و الگویی ارزشمند برای دیگر فعالان در این عرصه به شمار می‌رود. میراث فرهنگی او الهام‌بخش بسیاری از نویسندگان و مترجمان خواهد بود و ادامه راه او، مسئولیت سنگین اما ارزشمندی بر دوش نسل‌های آینده‌ی نویسندگان و مترجمان ادبیات کودک قرار می‌دهد.
منبع: خبرگزاری مهر
