به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، پریسا یاسمی‌نژاد، روانشناس کودک و نوجوان، در خصوص چگونگی برخورد با کودکانی که از جدایی از والدین و رفتن به مدرسه سر باز می‌زنند، توضیحاتی ارائه داد. وی با اشاره به اینکه این مشکل به‌ویژه در ماه اول سال تحصیلی برای دانش‌آموزان کلاس اول و حتی دوم و سوم ابتدایی امری طبیعی است، به والدین توصیه کرد در مواجهه با این مسئله خونسردی خود را حفظ کنند و به تدریج کودک را از خود جدا سازند.
یاسمی‌نژاد تاکید کرد که امتناع کودک از رفتن به مدرسه با بهانه‌های مختلف، لزوماً نشانه‌ای از مشکل جدی نیست و در بسیاری از موارد، این رفتار به دلیل اضطراب جدایی از والدین و محیط امن خانه بروز می‌کند. با این حال، وی خاطر نشان کرد که اگر این اضطراب پس از گذشت یک ماه همچنان ادامه داشته باشد و کودک به بهانه‌هایی مانند دل‌درد یا بیماری از رفتن به مدرسه خودداری کند، مراجعه به روانشناس کودک امری ضروری است.
این استاد دانشگاه، بازی درمانی را یکی از روش‌های مؤثر در کاهش و رفع این اضطراب دانست و به اثر بخشی بالای آن (بیش از ۷۰ درصد) اشاره کرد. وی در این خصوص توضیح داد که بازی درمانی می‌تواند به کودک کمک کند تا ترس‌ها و نگرانی‌های خود را به صورت نمادین ابراز کند و با آنها مواجه شود. این روش، در مقایسه با روش‌های سنتی و گاه آسیب‌زننده، مانند رها کردن کودک در حال گریه در مدرسه، بسیار موثرتر و کم‌خطرتر است.
یاسمی‌نژاد همچنین به والدینی که برای کاهش اضطراب کودک، مدت زمان زیادی را در مدرسه و در کنار او سپری می‌کنند هشدار داد. وی این روش را نادرست خواند و گفت: “حضور والدین پشت در کلاس یا حیاط مدرسه نه تنها کمکی به کاهش اضطراب کودک نمی‌کند، بلکه باعث تداوم این رفتار و اختلال در نظم مدرسه می‌شود. کودک به این روش وابسته می‌شود و از تلاش برای استقلال و انطباق با محیط جدید مدرسه باز می‌ماند.”
وی بر لزوم صبر و شکیبایی والدین تا پایان مهرماه تاکید کرد و افزود که در صورت تداوم مشکل، مراجعه به متخصص ضروری است. یاسمی‌نژاد با رد روش‌های سنتی و آسیب‌زا مانند رها کردن کودک در مدرسه، بر اهمیت استفاده از روش‌های علمی و کارآمد تاکید کرد. روش مواجهه‌سازی تدریجی که تحت نظر یک روانشناس کودک انجام می‌شود، به کودک کمک می‌کند به تدریج با جدایی از والدین و حضور در محیط مدرسه سازگار شود. این روش، بر خلاف روش‌های غیرحرفه‌ای که ممکن است عواقب منفی بلندمدت بر روان کودک داشته باشد، به او کمک می‌کند تا تجربه مثبتی از مدرسه کسب کند و از ترس و اضطراب رها شود. این استراتژی، با ایجاد حس امنیت و کنترل تدریجی در کودک، به وی امکان می‌دهد تا به طور سالم با جدایی از والدین مواجه شود و به طور موفقیت‌آمیز به مدرسه برود.
به طور کلی، مشکل رفتن به مدرسه در کودکان یک مسئله متداول است که نیاز به صبر، درک و در صورت لزوم، مداخلات حرفه‌ای دارد. والدین باید با مشورت با متخصصان و استفاده از روش‌های علمی، به کودک خود کمک کنند تا با این مرحله مهم از زندگی خود به خوبی مواجه شود. فراموش نکنید که یک رویکرد صبرآمیز و مهربانانه بسیار مهمتر از اعمال فشار و روش‌های غیرحرفه‌ای است. درک علل ریشه ای این رفتار و ارجاع به متخصصان در صورت لزوم، می‌تواند به کودک کمک کند تا با اعتماد به نفس به مدرسه برود و از تجربه مدرسه لذت ببرد.
منبع: خبرگزاری مهر
