به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از اتومبیل فارسی، اواخر دهه 90 میلادی به عنوان دورانی تحول‌آفرین در تاریخ طراحی خودرو شناخته می‌شود. در آستانه ورود به قرن بیست و یکم، هیجان ناشی از گسترش فناوری‌های دیجیتال و نیز فرسودگی الگوهای رایج دهه‌های گذشته، شرکت‌های خودروسازی را به سمت آزمایش ایده‌های نوین سوق داد؛ ایده‌هایی که در سال‌های آتی تأثیرات خود را به نمایش گذاشتند.
شرایط در استودیوی طراحی پژو-سیتروئن نیز مشابه بود. در سال 1997، دن آبراهام، مسئولیت طراحی خودروهای کوچک و متوسط این گروه فرانسوی را بر عهده داشت. تیم او شامل طراحان خلاقی مانند مارک لوید، ایو گرون، اولگ سون، مارک پینسون، سین هنسردیج، اورس استملر و گونوانت میستری به همراه گروهی از طراحان گرافیک بود. آبراهام، که پس از کسب تجربه در سوبارو و کرایسلر، در سال 1984 به پژو-سیتروئن پیوسته و تا سال 2005 در این گروه فعالیت داشت، مسئول طراحی خودروهای متعددی بود. آخرین طرح او در آن دوره مربوط به سیتروئن برلینگو جدید و پیش از آن، مدیریت طراحی بدنه نسل دوم سیتروئن زانتیا، XM و اکتیوای یک و دو را نیز در کارنامه خود داشت.
در آن زمان، استودیوی ایتالیایی لینیا گام با همکاری سیتروئن بر روی پروژه C6 کار می‌کرد. در همین راستا، دن آبراهام این استودیو را ترغیب کرد تا با ارائه پیشنهادی، رقیبی برای پروژه C3 بر اساس مدل محبوب و تاریخی 2CV ارائه دهند.
ماجرا از آنجا آغاز شد که طراحان سیتروئن در تلاش برای ارائه پیشنهادهایی به منظور جایگزینی مدل کوچک ساکسو (Saxo) بودند. در جریان بررسی یک ماکت 1:5 از یکی از طرح‌های پیشنهادی، دن آبراهام این پرسش را مطرح کرد که چرا نباید به فکر احیای مدل 2CV باشند؟ این ایده در ابتدا غیرمنطقی به نظر می‌رسید، با وجود نمونه‌های موفقی از خودروهای ریترو مانند فولکس واگن بیتل.
در همین زمان، دن آبراهام یکی از اعضای تیمش، اولگ آبرامسون را از همکاری در پروژه C3 منع کرد؛ زیرا به اعتقاد او، تعداد زیاد افراد در این پروژه باعث ایجاد تنش می‌شد. اولگ سان نیز به طور مخفیانه یک مدل در مقیاس 1:10 از پروتوتایپی ساخت که در رقابت با ماکت 1:5 پیشنهادی برای C3 قرار می‌گرفت. در مراحل پایانی توسعه این مدل، اورس استملر نیز به تیم اضافه شد تا طرح پیشنهادی دن آبراهام برای معرفی یک 2CV جدید را تکمیل کند. اورس استملر خود یک دستگاه 2CV قدیمی داشت و به آن علاقه زیادی داشت، موضوعی که باعث تمسخر او توسط همکارانش (به جز رئیس بخش مهندسی) می‌شد. دن آبراهام برای تأمین بودجه این پروژه، به ناچار بخشی از بودجه پروژه C6 را برداشت کرد، زیرا اورس استملر در ایتالیا بر روی تکمیل ماکت این پروژه کار می‌کرد.
اورس استملر، فارغ‌التحصیل مدرسه هنر و دستیار رئیس طراحی سیتروئن، تا سال 2003 در این گروه فعالیت داشت. وی که در آن زمان در ایتالیا بر روی پروژه C6 کار می‌کرد، اعضای استودیوی لینیا گام را متقاعد کرد تا به طور مخفیانه در تکمیل این پروژه به او کمک کنند. از سوی دیگر، دن آبراهام نیز با مسئول مالی واحد طراحی رابطه دوستانه‌ای داشت و از این طریق تأمین مالی این پروژه مخفیانه را ممکن ساخت. رئیس استودیوی لینیا گام که مدل‌سازی را برای سیتروئن انجام می‌داد، سابقه فعالیت در ایتال دیزاین را داشت و نفر دوم این استودیو نیز پیش از این در برتونه کار کرده بود. دن آبراهام همواره تمایل داشت با این افراد کارکشته و حرفه‌ای همکاری کند.
پروژه 2CV جدید برای رونمایی در پنجاهمین سالگرد معرفی این خودرو در سال 1998 آماده می‌شد. نام غیررسمی این پروژه TPV بود. با این حال، این پروژه نتوانست نظر مدیران سیتروئن را جلب کند و صرفاً به عنوان تلاشی برای احیای مشهورترین، پرفروش‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین محصول این خودروساز فرانسوی در تاریخ این شرکت باقی ماند.
دن آبراهام در حال حاضر مسئول استودیوی طراحی RCD است که تیمی از طراحان پژو-سیتروئن و آستون مارتین در آن فعالیت می‌کنند و طراحی موتورسیکلت، اسکوتر و هواپیما را نیز در دستور کار خود دارند. اورس استملر نیز استودیوی طراحی yamei در هنگ‌کنگ را تأسیس کرده و به ارائه مشاوره طراحی به خودروسازان مختلف و سایر حوزه‌ها مشغول است. وی همچنین به عنوان استاد مدعو در گروه طراحی دانشگاه هنگ‌کنگ فعالیت می‌کند.
منبع : اتومبیل فارسی
