به گزارش اخبار جهان به نقل از چطور، عسل به دلیل خواص فراوانش در رژیم غذایی بسیاری از افراد جای دارد، اما زنبورها محصول دیگری به نام ژل رویال نیز تولید می‌کنند که شاید تفاوت آن با عسل برای خیلی‌ها مشخص نباشد. این ماده که با نام‌های شیر زنبور عسل یا ژل ملکه نیز شناخته می‌شود، توسط زنبورهای کارگر در سنین ۵ تا ۱۲ روزگی تولید می‌شود و غذای اصلی زنبور ملکه است که به تقویت باروری و افزایش طول عمر او کمک می‌کند. ژل رویال برای انسان‌ها نیز مفید بوده و در درمان برخی بیماری‌ها و اختلالات مؤثر است.
ژل رویال یا شاه‌انگبین، یکی از ارزشمندترین فرآورده‌های کندو است که برخلاف عسل، گرده گل و بره موم که از شهد گل‌ها به‌دست می‌آیند، مستقیماً از بدن زنبور عسل تولید می‌شود. غدد زیرحلقی زنبورهای کارگر (پرستار) مسئول تولید این ماده هستند و این فرایند تنها در بازه زمانی ۶ تا ۱۲ روزگی زنبورها رخ می‌دهد.
ژل رویال علاوه بر فواید بی‌شمار برای انسان، برای بقای کندو نیز حیاتی است. این ماده با تقویت قوای جنسی و افزایش طول عمر ملکه، نقش مهمی در ساختار اجتماعی کندو ایفا می‌کند. همچنین، لاروهای تازه متولد شده برای رشد و تکامل به ژل رویال نیاز دارند. دشواری استخراج و محدودیت تولید، ژل رویال را به ماده‌ای گران‌بها در میان مکمل‌های تغذیه‌ای تبدیل کرده است.
ژل رویال سرشار از مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان است و خواص ضدالتهابی دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف آن می‌تواند به کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی از طریق کاهش کلسترول کمک کند. به گزارش اخبار جهان «healthline»، پروتئین‌های خاص موجود در ژل رویال می‌توانند سطح کلسترول خون را کاهش دهند. مطالعات نشان داده‌اند که مصرف روزانه ۳ گرم ژل رویال به مدت یک ماه می‌تواند کلسترول را تا ۱۱ درصد و LDL را تا ۴ درصد کاهش دهد.
ژل رویال به صورت خوراکی یا موضعی، به بهبود زخم‌ها و مشکلات التهابی پوست کمک می‌کند و با خواص ضدباکتریایی خود، از عفونت زخم جلوگیری می‌کند. به گزارش اخبار جهان «healthline»، این ماده سرعت ترمیم سلول‌های پوستی را نیز افزایش می‌دهد.
همچنین، پروتئین‌های ژل رویال می‌توانند با شل کردن سلول‌های عضلانی رگ‌ها و شریان‌ها، فشار خون را کاهش دهند. به گزارش اخبار جهان «healthline»، خواص آنتی‌اکسیدانی آن نیز بر سیستم عصبی بدن تأثیر مثبت دارد و می‌تواند رسوبات شیمیایی مغز را که باعث بروز آلزایمر می‌شوند، کاهش دهد و علائم افسردگی مرتبط با یائسگی را نیز بهبود بخشد.
ژل رویال با داشتن پروتئین‌های MRJP و اسیدهای چرب، سیستم ایمنی بدن را در برابر باکتری‌ها و ویروس‌ها مقاوم‌تر می‌کند و به جلوگیری از بروز عفونت کمک می‌کند. این ماده می‌تواند عوارض جانبی شیمی‌درمانی مانند نارسایی قلبی، التهاب و مشکلات گوارش را نیز کاهش دهد و حتی از بروز موکوزیت (زخم‌های دردناک در دستگاه گوارش) جلوگیری کند.
عسل و ژل رویال هر دو توسط زنبور عسل تولید می‌شوند، اما تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند. عسل از شهد گل‌ها به‌دست می‌آید، در حالی که ژل رویال مستقیماً از غدد زنبورهای کارگر ترشح می‌شود. زنبورهای کارگر ۱۲-۶ روزه ژل رویال تولید می‌کنند، در حالی که زنبورهای بزرگتر شهد جمع‌آوری می‌کنند. ژل رویال غذای زنبور ملکه و لاروها است، در حالی که عسل برای همه زنبورها و انسان‌ها قابل استفاده است. ژل رویال برخلاف عسل، حساس بوده و باید در فریزر نگهداری شود. طعم ژل رویال گس است، در حالی که عسل شیرین است.
در نهایت، هرچند عسل و ژل رویال هر دو توسط زنبورهای کارگر تولید می‌شوند، اما تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند و خواص و کاربردهای متفاوتی را ارائه می‌دهند.
منبع: چطور
