به گزارش اخبار جهان به نقل از عصر ایران، هشتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در حالی در نیویورک برگزار شد که افزایش تنش‌ها و درگیری‌های جهانی، توجه به مسائل حیاتی بلندمدت بشریت را تحت‌الشعاع قرار داده است. یکی از این مسائل حیاتی، تغییرات اقلیمی و بی‌توجهی دولت‌های بزرگ همچون آمریکا و متحدان راست‌گرای آنهاست که می‌تواند به زودی تأثیرات عمیقی بر رویدادهای ورزشی جهانی برجای گذارد.
نمونه‌ی بارز این تأثیر، مشکلات پیش‌آمده در مسابقات جام جهانی باشگاه‌ها در آمریکا بود که به دلیل طوفان‌های شدید در شرق این کشور، چندین بازی با تأخیر مواجه شد. اتحادیه بازیکنان حرفه‌ای فوتبال نیز نگرانی‌های جدی خود را در رابطه با گرمای فزاینده در آمریکای شمالی و تأثیر آن بر سلامت فوتبالیست‌ها ابراز داشته است. این نگرانی‌ها فیفا را به طور جدی به فکر تغییر زمان برگزاری جام جهانی، از تابستان به فصلی دیگر، انداخته است. تجربه‌ی قطر در برگزاری این مسابقات در زمستان، الگویی برای کشورهایی است که با تغییرات اقلیمی شدید دست و پنجه نرم می‌کنند.
اما شاید بزرگترین تغییر و تحول در تقویم ورزشی، در ورزش دو و میدانی رخ دهد. مسابقات قهرمانی جهان دو و میدانی در ژاپن و مواجهه‌ی ورزشکاران با گرمای شدید توکیو، زنگ خطری برای سباستین کو، رئیس اتحادیه بین‌المللی دو و میدانی بود. وی با اشاره به نیاز به “بازطراحی” تقویم جهانی ورزش‌های المپیک، تأکید کرد که تغییرات اقلیمی چالش‌های جدی برای این رشته به وجود آورده است.
این چالش‌ها به‌طور ویژه برای ورزشکاران رشته‌های استقامتی، مانند ماراتن، شدیدتر هستند. شایعاتی مبنی بر برگزاری جداگانه‌ی ماراتن و در زمان‌های متفاوت سال، چه در بازی‌های المپیک و چه در مسابقات قهرمانی جهان، به شدت تقویت شده است. کو با اشاره به تحقیقات اتحادیه بین‌المللی دو و میدانی، که نشان می‌دهد ۷۰ درصد ورزشکاران از تأثیر تغییرات اقلیمی و گرما بر برنامه‌های تمرینی و رقابتی خود خبر داده‌اند، به انتقاد از بی‌تفاوتی دولت‌ها پرداخت. وی اذعان کرد که تغییر زمان برگزاری ماراتن، از لحاظ تجاری ممکن است با چالش‌های برندینگ مواجه شود، اما ادامه‌ی برگزاری مسابقات در شرایطی که سلامت ورزشکاران را به خطر می‌اندازد، غیرقابل قبول است.
تصور کنید ماراتن، یکی از قدیمی‌ترین و جذاب‌ترین رشته‌های المپیک، در زمان برگزاری بازی‌ها برگزار نشود و مدال طلای آن ماه‌ها قبل یا بعد از مراسم اختتامیه مشخص شود. این نشان‌دهنده‌ی قدرت طبیعت و عواقب بی‌توجهی انسان به محیط‌زیست است. شاید این پیامدهای طبیعی، پاسخ به دخالت‌های بیش از حد انسان در طبیعت باشد. این مثال بارز می‌گوید که هر عملی، عکس‌العملی دارد.
وضعیت تغییرات اقلیمی و تاثیر آن بر رویدادهای ورزشی جهانی، نه تنها نیازمند اقدامات فوری از سوی سازمان‌های ورزشی است، بلکه نیازمند توجه جدی دولت‌ها و همکاری جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی و کاهش اثرات مخرب آن بر زندگی انسان‌ها و محیط زیست است. در غیر اینصورت، شاهد تغییرات اساسی‌تر و جدی‌تری در تقویم ورزشی جهانی و دیگر رویدادهای مرتبط خواهیم بود. به طور کلی، این وضعیت بحرانی، لزوم همکاری جهانی و اقدامات فوری برای مقابله با تغییرات اقلیمی را بیشتر از پیش نمایان می‌سازد.
منبع: عصر ایران
