به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرنگار مهر، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست علنی روز یکشنبه، ۲۰ مهر ماه، با ۲۰۷ رأی موافق، ۵ رأی مخالف و ۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۹ نماینده حاضر، ماده یک طرح ملی هوش مصنوعی را تصویب کردند.
این ماده به تعریف اصطلاحات و مفاهیم اصلی بهکاررفته در این قانون اختصاص دارد که جزئیات آن به شرح زیر است:
تعاریف کلیدی در طرح ملی هوش مصنوعی
الف – هوش مصنوعی: به توانایی ماشین برای انجام عملکردهای خودکار مانند یادگیری، درک، استنتاج، حل مسئله، پیشبینی و تصمیمگیری از طریق پردازش دادهها گفته میشود. این فناوری بر انسان، روابط انسانی و محیط زیست تأثیرات گستردهای دارد.
ب – لایه بنیادین: این لایه شامل زیرساختهای سختافزاری و نرمافزاری، پایگاههای داده، مدلهای پایه، حسگرها و پردازندهها است.
پ – لایه کاربست: به محصولات و خدمات نهایی مبتنی بر هوش مصنوعی مانند سامانههای تشخیص چهره یا دستیارهای صوتی گفته میشود که برای حل یک مسئله مشخص یا ارائه خدمت به کاربران نهایی طراحی شدهاند.
ت – عاملیت فناوری: به توانایی زیستبوم هوش مصنوعی برای تأثیرگذاری مستقل و فراگیر بر جهان، فراتر از اراده و کنترل اولیه انسان، اطلاق میشود.
ث – فروبستگی فناورانه: به وابستگی بیش از حد افراد جامعه به ابزارهای فناورانه خاص، تا جایی که انجام امور فردی یا اجتماعی بدون آن فناوری ممکن نباشد.
ج – طرحهای متن باز: طرحهایی که کد منبع آنها به صورت قانونی در دسترس است و کاربران میتوانند آن را تغییر داده، بهروزرسانی و بهبود ببخشند.
چ – توسعهدهنده: شخص حقیقی یا حقوقی که یک سامانه هوش مصنوعی را با هدف عرضه در بازار یا بهکارگیری آن، طراحی و توسعه میدهد.
ح – مخاطره و سطح آن: میزان خطرات احتمالی سامانههای هوش مصنوعی برای حقوق، حریم خصوصی، سلامت عمومی و ارزشهای اجتماعی و دینی. این مخاطرات در چهار سطح کممخاطره، مخاطره محدود، پرمخاطره و بسیار پرمخاطره دستهبندی میشوند.
خ – منشور اخلاقی هوش مصنوعی: مجموعهای از اصول اخلاقی برای طراحی، توسعه و استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی.
د – آزمایشگاه مرجع: آزمایشگاهی که خدمات ارزیابی و تأیید امنیت سامانههای هوش مصنوعی را بر اساس استانداردها و دستورالعملها ارائه میدهد.
ذ – دستگاههای اجرایی: کلیه دستگاههای اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب سال ۱۳۸۶.
منبع: خبرنگار مهر


























