به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از ایرنا، پاستیل به عنوان یکی از محبوبترین تنقلات ژلهای در جهان، مورد علاقه کودکان و بزرگسالان است. این خوراکی با بافت نرم، طعمهای گوناگون و اشکال جذاب، علاوه بر یک میانوعده سرگرمکننده، بخشی از فرهنگ غذایی و خاطرات بسیاری از افراد محسوب میشود.
در ایران نیز پاستیل جایگاه ویژهای در مهمانیها، جشنهای تولد و به عنوان هدیه دارد. اشکال فانتزی و طعمهای متنوع آن برای کودکان جذاب است و بزرگسالان نیز از طعمهای ترش یا خاص آن استقبال میکنند. این مطلب به بررسی تاریخچه، انواع، ترکیبات، مزایا و معایب، راهنمای انتخاب برای کودکان و روش تهیه خانگی آن میپردازد.
تاریخچه پاستیل
ریشه پاستیل به اوایل قرن بیستم بازمیگردد. در سال ۱۹۲۲، شرکت آلمانی هاریبو (Haribo) اولین پاستیلهای تجاری را با نام «پاستیل خرسی» معرفی کرد که به سرعت به نماد این خوراکی تبدیل شد. ایده اصلی این محصول از شیرینیهای ژلهای سنتی اروپایی گرفته شده بود، اما تولید انبوه و اشکال خلاقانه، آن را جهانی کرد.
پاستیل در ابتدا به صورت وارداتی در ایران عرضه میشد، اما با توسعه صنعت شیرینیسازی، تولیدکنندگان داخلی نیز انواع مختلفی از آن را با قیمتهای مناسب به بازار عرضه کردند. امروزه پاستیلهای خانگی و طبیعی نیز به دلیل سالمتر بودن، طرفداران زیادی پیدا کردهاند.
مواد اولیه و فرآیند تولید
پاستیلها عمدتاً از ژلاتین (پروتئین حیوانی) یا جایگزینهای گیاهی مانند پکتین (از میوهها) و آگار (از جلبک دریایی) تهیه میشوند. ژلاتین بافت نرم و کشسانی پاستیل را ایجاد میکند، در حالی که گزینههای گیاهی برای افراد گیاهخوار یا حساس به ژلاتین مناسب است.
مواد اصلی تشکیلدهنده پاستیل عبارتند از:
شیرینکنندهها: شکر، گلوکز یا شیرینکنندههای طبیعی مانند استویا و آبمیوه.
طعمدهندهها: عصارههای طبیعی میوه یا طعمدهندههای مصنوعی.
رنگها: رنگهای طبیعی (از چغندر و زردچوبه) یا رنگهای مصنوعی.
اسیدها: اسید سیتریک یا مالیک برای ایجاد طعم ترش.
افزودنیها: موم زنبور عسل یا روغنهای گیاهی برای براق کردن سطح پاستیل.
انواع پاستیل
پاستیلها بر اساس طعم، شکل و کاربرد به انواع مختلفی تقسیم میشوند:
پاستیلهای میوهای: رایجترین نوع با طعمهایی مانند توتفرنگی، سیب و پرتقال که برای همه سنین مناسب است.
پاستیلهای ترش: این نوع با لایهای از پودر ترش پوشیده شده و برای نوجوانان و بزرگسالان جذابیت بیشتری دارد.
پاستیلهای گیاهی: فاقد ژلاتین حیوانی و مناسب برای گیاهخواران.
پاستیلهای بدون قند: با شیرینکنندههای جایگزین، مناسب برای افراد دیابتی یا دارای رژیمهای کمکالری.
پاستیلهای شکلدار: با اشکال حیوانات، شخصیتهای کارتونی و طرحهای فانتزی که برای کودکان بسیار جذاب است.
پاستیلهای فانتزی: مدلهایی مانند اسپاگتی، حلقهای یا چندلایه که بیشتر جنبه سرگرمی دارند.
نکات کلیدی برای مصرف کودکان
انتخاب پاستیل برای کودکان به دلیل حساسیت بیشتر آنها به مواد اولیه، بافت و طعم، نیازمند دقت است.
ایمنی مواد اولیه: بهتر است از پاستیلهایی با رنگهای طبیعی استفاده شود، زیرا رنگهای مصنوعی ممکن است در برخی کودکان حساسیت یا بیشفعالی ایجاد کنند. همچنین، پاستیلهای کمشکر یا با شیرینکنندههای طبیعی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان توصیه میشود.
بافت و اندازه: پاستیل باید بافتی نرم و ژلهای داشته باشد تا خطر خفگی برای کودکان زیر سه سال کاهش یابد. اندازههای کوچک و لقمهای نیز برای کودکان مناسبتر است.
طعم ملایم: طعمهای ملایم میوهای برای کودکان ایمنتر هستند. از مصرف پاستیلهای بسیار ترش باید خودداری کرد، زیرا اسید زیاد به مینای دندان آسیب میرساند.
بستهبندی بهداشتی: بستهبندی محصول باید دارای برچسب استاندارد و کاملاً بهداشتی باشد. بستههای کوچکتر (۵۰ تا ۱۰۰ گرمی) به کنترل میزان مصرف کمک میکند.
فواید و مضرات پاستیل
فواید:
منبع انرژی سریع: قند ساده موجود در پاستیل، انرژی فوری برای کودکان فعال فراهم میکند.
تقویت استخوانها: ژلاتین حاوی کلاژن است که به سلامت مفاصل کمک میکند، هرچند مقدار آن ناچیز است.
سرگرمی: اشکال و طعمهای متنوع، آن را به یک میانوعده سرگرمکننده تبدیل کرده است.
مضرات:
قند بالا: مصرف بیش از حد میتواند منجر به پوسیدگی دندان و افزایش وزن شود.
افزودنیهای مضر: برخی رنگها و طعمدهندههای مصنوعی ممکن است باعث ایجاد حساسیت شوند.
خطر خفگی: این خطر برای کودکان زیر سه سال وجود دارد و باید از پاستیلهای نرم و کوچک استفاده شود.
ارزش غذایی پایین: پاستیل مواد مغذی کمی دارد و نباید جایگزین میانوعدههای سالم شود.
طرز تهیه پاستیل خانگی
برای تهیه پاستیل سالم در خانه میتوانید از دستور زیر استفاده کنید:
مواد لازم:
– ژلاتین: ۴ قاشق غذاخوری
– آب سرد: نصف لیوان
– آبمیوه طبیعی: ۱ لیوان
– شکر (اختیاری): ۲ تا ۴ قاشق غذاخوری
– قالب سیلیکونی
طرز تهیه:
ابتدا پودر ژلاتین را در آب سرد بریزید و ۵ تا ۱۰ دقیقه زمان دهید تا حالت اسفنجی پیدا کند. سپس آبمیوه را روی حرارت ملایم گرم کنید و اگر تمایل دارید، شکر را به آن اضافه کرده و هم بزنید تا حل شود. ژلاتین آمادهشده را به آبمیوه گرم اضافه کنید و مخلوط را هم بزنید تا کاملاً یکدست شود. در نهایت، مایع را در قالبهای سیلیکونی ریخته و به مدت ۲ تا ۳ ساعت در یخچال قرار دهید تا سفت شود. پس از آن، پاستیلها را از قالب خارج کنید.
برای طعمهای متنوع میتوانید از آبمیوههای مختلف استفاده کرده و برای رنگهای طبیعی، از آب زرشک یا اسفناج بهره بگیرید. پاستیلهای خانگی را میتوان در ظرف دربسته تا دو هفته در یخچال نگهداری کرد.
منبع: ایرنا


























