به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از مهر، سید جلیل حسینی در گفتگو با خبرنگار مهر، به موضوع افزایش ظرفیت پزشکی و چالشهای ناشی از آن پرداخت و اظهار داشت که این افزایش بدون در نظر گرفتن محدودیتها و کمبود بودجه، میتواند مشکلاتی را به همراه داشته باشد. وی تاکید کرد که افزایش تعداد دانشجو بدون فراهم کردن زیرساختهای لازم، انتظارات را محدود میکند.
حسینی با اشاره به مصاحبهها و بیانیههای معاونین آموزشی دانشگاههای علوم پزشکی، خاطرنشان کرد که امکانات دانشگاهها با محدودیتهای جدی روبرو است. این محدودیتها شامل کمبود فضا در کلاسها، خوابگاهها، سلف سرویس دانشگاه، مراکز آزمون و همچنین تعداد اساتید میشود. وی به ارائه نشدن خوابگاه به دانشجویان جدیدالورود در سال تحصیلی جدید اشاره کرد و افزود که این موضوع در دفترچه کنکور اطلاعرسانی شده است تا خانوادهها از این مسئله آگاه باشند و برای اسکان فرزندان خود در شهر محل تحصیل تدبیری بیاندیشند.
معاون آموزشی وزارت بهداشت با انتقاد از شرایط موجود، توضیح داد که استاد دانشگاهی که پیشتر کلاسهای ۱۵۰ نفره را برگزار میکرد، اکنون باید کلاسهایی با ۴۰۰ دانشجو را اداره کند. این وضعیت باعث میشود که کلاسها ظرفیت کافی نداشته باشند و مجبور به برگزاری کلاسها در نوبتهای بعدازظهر شویم که این امر فشار مضاعفی را بر اساتید وارد میکند و توان و انرژی آنها را کاهش میدهد. حسینی تاکید کرد که در چنین شرایطی، کلاسها کشش لازم را ندارند و کیفیت آموزش افت میکند.
وی با اشاره به استانداردهای جهانی آموزش، اظهار داشت که در دنیای امروز، کلاسهای با بیش از ۳۰ دانشجو غیرآموزشی محسوب میشوند. در کلاسهای آموزشی استاندارد، استاد باید بتواند به صورت چهره به چهره با دانشجویان ارتباط برقرار کند. حسینی افزود که شیوه تدریس نوین در دنیا به این شکل نیست که استاد به طور مداوم صحبت کند و دانشجویان فقط گوش دهند.
حسینی در مورد شیوه تدریس در دانشکدههای پزشکی معتبر دنیا توضیح داد که امروزه با پیشرفت فناوری، دانشجویان به راحتی از طریق تلفنهای همراه خود به منابع مختلف دسترسی دارند و میتوانند مطالب درسی را از قبل مطالعه کنند. وی افزود که روش تدریس کنونی مبتنی بر مسئله (Problem-Based) است. در این روش، حدود ۱۶ دانشجو دور یک میز به شکل «U» مینشینند و استاد موضوعی را مطرح میکند و از دانشجویان میخواهد اطلاعات و سوالات خود را در مورد آن موضوع بیان کنند. استاد در این کلاسها به سوالات پاسخ نمیدهد، بلکه منابعی را برای مطالعه معرفی میکند و از دانشجویان میخواهد تا پاسخ سوالات خود را تا جلسه بعد پیدا کنند.
وی با انتقاد از نحوه برگزاری کلاسهای پزشکی در ایران، اظهار داشت که در چنین کلاسی استاد نقش هدایتگر دارد و این روش آموزش در دنیا است. وقتی دانشجو خودش جواب سوالاتش را پیدا میکند، یادگیری او عمیقتر از زمانی است که استاد به تنهایی سخنرانی میکند. این در حالی است که ما به صورت فلهای کلاس ۲۰۰ نفره، ۴۰۰ نفره و ۶۰۰ نفره تشکیل میدهیم و وقتی دانشجویان حتی نمیتوانند استاد را ببینند، چگونه انتظار یادگیری باکیفیت داریم؟
معاون آموزشی وزارت بهداشت با اشاره به مقالات علمی، بیان کرد که تنها ۱۰ دقیقه اول کلاس برای دانشجویان آموزشی است و پس از آن تمرکز آنها کاهش مییابد. با این حال، ما مجبوریم کلاسهای یک ساعت و نیمه با ۶۰۰ دانشجو برگزار کنیم، به طوری که نفرات آخر کلاس حتی استاد را نمیبینند! وی تاکید کرد که در این شرایط، کیفیت آموزش به شدت افت خواهد کرد و نیمی از دانشجویان حتی نمیتوانند در کلاس حضور پیدا کنند و مجبورند در خارج از کلاس بایستند. این امر نشاندهنده وجود مشکلات جدی در سیستم آموزش پزشکی کشور است که نیازمند توجه و اصلاحات اساسی است.
منبع : مهر



























