اخبار جهان به نقل از منابع خبری متعدد عبری زبان گزارش داد که تظاهرات‌کنندگان خواستار مداخله رئیس‌جمهور آمریکا برای پایان دادن به وضعیت فعلی شدند. این راهپیمایی در شصت و نهمین روز جنگ علیه غزه برگزار شد؛ در حالی که همچنان 48 اسیر در دست حماس هستند و همزمان با اولین سالگرد کشته شدن شش اسیر در تونلی در رفح بود. اعتراضات مشابهی نیز در حیفا، تقاطع کرکور و تقاطع کاشیتوت در صحرای نقب ترتیب داده شد.
در میدان مرکزی گروگان‌ها در تل‌آویو، تصاویری از اسرا در کنار خانواده‌هایشان به نمایش گذاشته شد. معترضان پلاکارد‌هایی با عکس رئیس ستاد کل ارتش، ایال زامیر، در دست داشتند که بر روی آن نوشته شده بود: “ما زمینه را برای آزادی گروگان‌ها فراهم کردیم”. شعارها نیز این‌گونه بود: “آنها را در غزه رها نخواهیم کرد” و “زمان رو به پایان است، همه را بازگردانید”.
گیل دِکِلمن، پسرعموی یکی از اسرای کشته شده در غزه، در ابتدای سخنرانی خود از رئیس‌جمهور آمریکا خواست “تاریخ‌ساز شود، جنگ را پایان دهد و همه را اکنون به خانه‌هایشان بازگرداند”. او با عذرخواهی از پسرعموی خود، کارمل، گفت: “متأسفم که نتوانستم تو را به زمان گذشته بازگردانم. تو 328 روز در اسارت جان سالم به در بردی. کنار آیدن، هرش، الکس، اوری و آلماگ بودی. می‌توانی چشمانت را ببندی و خودت را تصور کنی که با هم در همان تونل نشسته‌اید. چه جوانان پرشوری! در لحظات سخت از یکدیگر حمایت می‌کردیم. می‌توانی تصور کنی که در معامله‌ای که در زمان مقرر امضا نشد، به وطن بازمی‌گردی. کار بسیار نزدیک بود”.
دِکِلمن از پسرعموی خود پرسید: “بابت اینکه اجازه دادیم قربانی شوی، متأسفیم”. او ادامه داد: “واقعاً می‌خواستم نجاتت دهم. ما در روز کشته شدنت آنجا بودیم، در مرز غزه. با تمام وجود فریاد زدیم. متأسفیم که بیشتر فریاد نزدیم. اما مرگ تو یک تصمیم سیاسی بود. بن‌گویر و اسموتریچ واقعاً به خود می‌بالیدند که بر نتانیاهو فشار آوردند تا معامله‌ای که تو را نجات می‌داد، با شکست مواجه کنند”.
وی افزود: “امروز مشخص شد که فشار سیاسی، اسرا را به خطر می‌اندازد. حقیقت این است که کشتن سنوار برای نتانیاهو مهم‌تر از نجات جان تو و جان گروگان‌های دیگر بود. سنوار جایگزین دارد، اما کارمل، تو جایگزینی نداری. ما تو را و تمام گروگان‌هایی که قربانی شدند، برای همیشه از دست دادیم”.
توفال هایم، برادر یوتام هایم که پس از فرار از اسارت حماس به همراه آلون شامریز و سامر طالالکا، توسط نیروهای ارتش اسرائیل کشته شد، اظهار داشت: “تصاویر گروگان‌های گرسنه، تصویر شکست اسرائیل است. چگونه نخست‌وزیر می‌تواند ادعا کند که با خیال راحت می‌خوابد، در حالی که ما شب‌ها صدای کمک خواستن برادرم را می‌شنویم؟ چگونه وزیران می‌توانند به شکست دادن توافق‌ها افتخار کنند، در حالی که اسرا در تونل‌ها کشته می‌شوند؟ چگونه پس از شکست هفتم اکتبر، رهبری نباید حداکثر تلاش خود را برای بازگرداندن گروگان‌ها به کار گیرد؟”
نوام عیدان بن عذرا، خواهر تساحی عیدان که در اسارت حماس کشته شد، بیان کرد: “دقیقاً یک سال پیش، مادرم روی همین صحنه ایستاد. التماس کرد. هشدار داد. فریادش را شنیدید. همه می‌دانیم پایانش چه بود: یک تصمیم سیاسی، شانس ما و تساحی را برای پایانی خوش و در آغوش گرفتن یکدیگر از بین برد”.
او ادامه داد: “ما به جنگ بازگشتیم و به جای پیروزی کامل، هزینه‌ای سنگین پرداختیم؛ هزینه‌ای که نباید در قبال آن سکوت کرد یا آن را عادی جلوه داد. این هزینه‌ای بود که 42 خانواده پرداختند و خانواده دیگری نباید آن را بپردازد”.
خانواده‌های اسرا اعلام کردند که روز چهارشنبه آینده، اعتراض دیگری برگزار خواهند کرد و این بار تمرکز آن بر قدس خواهد بود.
