امروز : یکشنبه, ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴
- محمد بهمنبیگی؛ معمار آموزشی عشایر و چراغ راه سواد در دل کویر
- تربیت نسل انقلابی با تقویت عقلانیت: راهکارهایی از شهید مطهری
- تصویب الحاق ۷۵ هزار هکتار اراضی حاشیهای به محدودههای شهری؛ گامی مهم در تأمین مسکن
- پستچی شیرازی: مردی که با مهربانیاش تیتر اول جهان شد
- بدترین فاجعه قرن بیست و یکم؛ گرسنگی و جان دادن هزاران کودک
- مخالفت اکثر رایدهندگان آمریکایی با کمک نظامی خارجی واشنگتن
بدترین فاجعه قرن بیست و یکم؛ گرسنگی و جان دادن هزاران کودک
بدترین فاجعه قرن بیست و یکم؛ گرسنگی و جان دادن هزاران کودک زیرنگاه جهان «پرزرق و برق»به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از خبرگزاری شهاب، «محمد محمود مهران» استاد حقوق بین الملل و عضو انجمن حقوقی آمریکایی و اروپایی تاکید کرد: تداوم گرسنگی درغزه و بغرنج شدن آن به شکل بی سابقه طی دو ماه اخیر به مثابه جنایت جنگی عامدانه ای است که رژیم صهیونیستی علیه ساکنان غزه انجام میدهد و مسئولیت حقوقی کامل آن با اشغالگران است.
وی افزود: آنچه در غزه رخ میدهد، گرسنه نگه داشتن برنامه ریزی شده بیش از دو میلیون فلسطینی و نقض توافق های ژنو است که استفاده از گرسنگی به عنوان شیوه جنگی علیه غیرنظامیان را ممنوع می کند.
این استاد حقوق بین الملل تاکید کرد: محاصره اشغالگران علیه غزه از دو ماه قبل و ممانعت عامدانه از ورود کمک ها، جنایت جنگی جمعی است به ویژه که مقامات این رژیم به صراحت از گرسنه نگه داشتن مردم غزه سخن رانده اند.
وی ضمن تقبیح سکوت جامعه جهانی در این باره، خواستار دخالت فوری برای پایان دادن به محاصره غزه و گشودن گذرگاهها شد.
محمد محمود مهران در این باره گفت: گزارش های میدانی از غزه نشان دهنده بدترین ف..
در روزهای اخیر، وضعیت انسانی در غزه به یکی از فاجعهبارترین بحرانهای بشری قرن بیست و یکم تبدیل شده است. محاصره و حملات بیامان رژیم صهیونیستی، به ویژه در دو ماه گذشته، سبب شده تا هزاران کودک، زن و سالخورده فلسطینی جان خود را از دست بدهند. این در حالی است که به گفته تحلیلگران حقوقی و فعالان سازمانهای حقوق بشر، در پس این فاجعه، سکوت دردناک جامعه جهانی قرار دارد و هیچ اقدام مؤثری برای متوقف کردن این جنایات صورت نمیگیرد.

بدترین فاجعه قرن بیست و یکم؛ گرسنگی و جان دادن هزاران کودک
گرسنگی، سلاح جدید اشغالگران
محمد محمود مهران، استاد حقوق بینالملل، در مصاحبهای تأکید کرد که استفاده از گرسنگی به عنوان ابزاری برای جنگ علیه غیرنظامیان، نه تنها نقض آشکار قوانین بینالمللی بلکه یک جنایت جنگی عامدانه است. او افزود: «رژیم صهیونیستی به طور برنامهریزی شده، بیش از دو میلیون فلسطینی را در غزه در شرایط گرسنگی شدید نگه داشته است و این نقض صریح توافقهای ژنو است که استفاده از گرسنگی را به عنوان یک سلاح جنگی ممنوع میکند.»
این استاد دانشگاه، همچنین از سکوت جامعه جهانی در برابر این جنایات انتقاد کرده و خواستار پایان فوری محاصره غزه و گشایش گذرگاههای انسانی برای واردات کمکها به این منطقه شد.
جنایات جنگی جمعی علیه مردم غزه
صلاح عبدالعاطی، رئیس مرکز حقوق بشری فلسطینی «حشد»، نیز در گزارشی از ادامه حملات نظامیان صهیونیستی به غزه خبر داد و تأکید کرد که این اقدامات به جنایات جمعی علیه مردم غزه تبدیل شده است. عبدالعاطی افزود: «از ۱۸ مارس گذشته، اشغالگران بیش از دو هزار فلسطینی را شهید و بیش از پنج هزار نفر را زخمی کردهاند که بیشتر آنان را زنان و کودکان تشکیل میدهند.»
وی اشاره کرد که این حملات علاوه بر بمبارانهای شدید، به تخریب زیرساختها و ویرانی بیمارستانها، مدارس، چادرهای آوارگان و حتی آمبولانسها نیز منجر شده است. این حملات به حدی شدید بوده که بیش از ۸۸ درصد از ساختمانها در غزه تخریب شده و هزاران نفر در شرایط غیرانسانی در چادرها به سر میبرند.
بحران انسانی در غزه
دبیر کل اتحادیه جهانی علمای مسلمین، محمد الصلابی، نیز به شدت از جنایات رژیم صهیونیستی در غزه ابراز نگرانی کرد. او در مصاحبهای با رسانهها گفت: «آنچه در غزه در حال رخ دادن است، جنگ نیست، بلکه پاکسازی نژادی و جنایت ضد بشری است. جنایات رژیم صهیونیستی، نه تنها تمام مرزهای اخلاقی و انسانی را رد کرده، بلکه سکوت جهانی در قبال آن، لکه ننگی بر پیشانی بشریت است که تاریخ به عنوان فصولی از ننگ در قرن بیست و یکم ثبت خواهد کرد.»
الصلابی همچنین خواستار محاکمه سران رژیم صهیونیستی به جرم جنایات جنگی و نقض حقوق بشر شد و از کشورهای اسلامی و عربی خواست تا واکنش فوری برای رفع محاصره و گشودن کریدورهای انسانی به غزه نشان دهند.
وضعیت بهداشت و درمان در غزه
از سوی دیگر، رئیس شبکه سازمانهای غیردولتی فلسطینی در غزه، عزام الشوا، وضعیت بهداشت و درمان در این منطقه را بحرانی توصیف کرد. وی گفت: «مواد غذایی و داروها در غزه به شدت کمبود دارند و آرد نانواییها از اواخر ماه مارس تمام شده است. سهم روزانه هر فرد از نان به کمتر از یک قرص نان کاهش یافته است و هزاران کودک از سوء تغذیه شدید رنج میبرند.»
الشوا همچنین هشدار داد که بحران آب آشامیدنی در غزه به حدی شدید شده که بسیاری از ساکنان مجبور به استفاده از آب آلوده هستند. به گفته او، «سیاست گرسنگی» که رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه به کار میبرد، به مثابه یک جنایت جنگی تمام عیار است که در راستای سیاست پاکسازی نژادی این رژیم علیه مردم فلسطین قرار دارد.
تأثیر سکوت جهانی بر شدت بحران
یکی از مسائل مهمی که در تمام گزارشها و تحلیلها بر آن تأکید شده، سکوت و بیتفاوتی جامعه جهانی در قبال این جنایات است. در حالی که جامعه بینالمللی باید به وظیفه خود در خصوص محافظت از حقوق بشر و توقف جنایات جنگی عمل کند، بسیاری از کشورها در برابر این فجایع به طور معناداری سکوت کردهاند. این سکوت نه تنها جنایتهای رژیم صهیونیستی را تشدید کرده، بلکه به نوعی به همکاری در این جنایات تبدیل شده است.
رژیم صهیونیستی همچنان به بمبارانها و حملات خود ادامه میدهد، در حالی که هیچ نهاد یا دولتی به طور مؤثر برای توقف این جنایات وارد عمل نشده است. این وضعیت نشاندهنده ضعف نظام بینالمللی در حمایت از حقوق بشر و عدالت است.
نتیجهگیری
تداوم وضعیت بحرانی در غزه، در کنار سکوت و بیتفاوتی جامعه جهانی، به یکی از بزرگترین فاجعههای انسانی قرن بیست و یکم تبدیل شده است. رژیم صهیونیستی با استفاده از گرسنگی و محاصره، به طور عمدی مردم غزه را به خاک سیاه نشانده است. در این میان، هزاران کودک، زن و سالخورده در شرایطی غیرانسانی در حال مرگ و رنج هستند. جامعه جهانی باید هرچه سریعتر واکنش نشان دهد و فشارهای بینالمللی را برای توقف جنایات رژیم صهیونیستی و کمک به مردم غزه آغاز کند.
تاریخ در حال ثبت این فاجعه انسانی به عنوان لکه ننگی بر پیشانی بشریت است و تنها با تلاشهای جدی و همبستگی جهانی میتوان به این بحران پایان داد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.