به گزارش وبسایت اخبار جهان، غلامحسین محمدی رئیس سازمان آموزش فنیوحرفهای در دومین نشست مدیریت مهارتآموزی استان قزوین اظهار داشت: براساس آخرین آمار، حدود ۲۷ درصد از جوانان ۱۵ تا ۲۵ سال کشور نه دانشجو هستند، نه شاغل و نه تحت آموزشهای مهارتی قرار دارند. این رقم در مقایسه با میانگین جهانی حدود ۷ درصد بیشتر است، در نتیجه از هر چهار جوان، یک نفر از چرخه فعال اقتصادی و آموزشی خارج شده است.
محمدی با اشاره به اینکه ایران تا سال ۱۴۱۰ به پایان پنجره جمعیتی خود نزدیک میشود، افزود: اگر امروز در مسیر مهارتآموزی سرمایهگذاری نکنیم، در سالهای آینده با بحران کمبود نیروی کار متخصص روبرو خواهیم شد. در حالی که صنایع کشور نیاز روزافزونی به نیروهای توانمند دارند.
وی با بیان اینکه نظام آموزشی ایران از روند جهانی مهارتآموزی عقب مانده است، توضیح داد: براساس شاخصهای بینالمللی، ایران از نظر سطح مهارت فارغالتحصیلان در رتبه ۱۳۶ میان ۱۴۰ کشور قرار دارد. این آمار نشان میدهد که بخش زیادی از دانشآموختگان فاقد مهارتهای لازم برای اشتغال هستند.
محمدی افزود: بیش از نیمی از دانشآموزان و دانشجویان پس از فراغت از تحصیل شغلی متناسب با رشته خود پیدا نمیکنند. این مشکل مستقیماً به «کسر مهارتی» و ناهماهنگی میان محتواهای آموزشی و نیاز بازار کار بازمیگردد. در حالی که متوسط سالهای تحصیل در ایران بالاست، خروجی مهارتی آموزشها بسیار ضعیف است.
رئیس سازمان آموزش فنیوحرفهای با اشاره به وضعیت بازار کار کشور در سال ۱۴۰۲ گفت: حدود یکمیلیونوچهارصد هزار کارجو در کشور وجود داشت و یکمیلیون فرصت شغلی فراهم بود، اما تنها کمتر از ۶۰۰ هزار نفر جذب شدند. این شکاف نشاندهنده عدم تطابق میان مهارت افراد و نیاز واقعی صنایع است.
محمدی تأکید کرد: برای عبور از این وضعیت باید یک نسخه مشترک و واحد در سطح ملی تدوین شود. نسخهای که در آن سیاستگذاران، فعالان اقتصادی، دولت و نخبگان همسو عمل کنند. مجمع جهانی اقتصاد نیز بهدلیل همین چالشها مدل جدیدی از آموزشهای مهارتی را پیشنهاد داده که با ساختار فعلی آموزش در ایران متفاوت است.
محمدی با تشریح این مدل آموزشی گفت: طبق این الگو، ۱۵ درصد آموزشها باید در قالب دورههای کارآموزی مبتنی بر حمایت کارفرما، ۲۳ درصد در مراکز تولید و خدمات، ۱۲.۵ درصد از مسیر انجمنهای حرفهای، ۲۶ درصد بهصورت منتورینگ و آموزش حین کار و ۱۱ درصد از طریق آموزشهای آنلاین و پلتفرمی انجام شود. سهم دانشگاهها نیز باید کمتر از ۱۰ درصد باشد.
وی گفت: این رویکرد به معنای کماهمیت شدن دانشگاه نیست؛ بلکه تأکید دارد که بیشترین بخش یادگیری مؤثر باید در محیط واقعی کار صورت گیرد. در جهان، ۸۰ درصد مشاغل ماهیتی مهارتی دارند و تنها ۲۰ درصد نیروها وارد حوزههای علمی و پژوهشی میشوند، بنابراین تمرکز آموزشها باید به سمت مهارتهای کاربردی برود.
رئیس سازمان آموزش فنیوحرفهای کشور گفت: آموزش مهارتی یک فرآیند مشارکتی است. دانشآموز باید زنجیرهای از مهارتها را طی کند؛ از سواد پایه در مدرسه گرفته تا مهارتهای فنی در کارگاه یا کارخانه و سپس مهارتهای نرم در مراکز فنیوحرفهای. اگر نیاز داشت، تحصیلات دانشگاهی را ادامه دهد.
محمدی از اجرای طرح «همآفرینی مهارتی» در کشور خبر داد و افزود: این طرح با هدف اتصال عرضه و تقاضای آموزش طراحی شده و با تشکیل کنسرسیوم مهارتی، صنایع و فعالان اقتصادی در کنار مراکز آموزشی قرار گرفتهاند تا تربیت نیروی متخصص با نیاز بازار کار همراستا شود.
رئیس سازمان آموزش فنیوحرفهای با اشاره به نتایج مثبت این مدل در برخی استانها گفت: در استانهایی مانند کرمان، بخش صنعت بهطور دقیق اعلام میکند چه نیرویی با چه سطح مهارت نیاز دارد و برنامه آموزشی با همین تقاضا تنظیم میشود. بررسیها نشان میدهد نرخ اشتغال مهارتآموختگان در این استان


























