به گزارش وبسایت اخبار جهان، در دورانی که تلفن‌های همراه از ابزارهای صرفاً کاربردی به نمادهایی از مد و شخصیت تبدیل می‌شدند، شرکت‌های تولیدکننده تلفن همراه در تلاش بودند تا با نوآوری در طراحی، سهم بیشتری از بازار را به خود اختصاص دهند. گوشی‌های سری Xelibri از زیمنس، که گجت نیوز در مورد آن نوشته است، یک تلاش جاه‌طلبانه برای پیشی گرفتن از رقبایی مانند نوکیا بود. این مجموعه با تمرکز بر طراحی‌های غیرمعمول و تبلیغات متفاوت، قصد داشت تا استانداردهای جدیدی را در بازار تعریف کند. اما آیا صرفاً داشتن ظاهری خاص برای موفقیت در بازار رقابتی آن روزها کافی بود؟
**تولد Xelibri: رویکردی متفاوت از زیمنس**
به نقل از گجت نیوز، در اوایل دهه ۲۰۰۰، تلفن‌های همراه به سرعت در حال تغییر ماهیت بودند و از ابزارهایی صرفاً برای برقراری تماس، به وسایلی چندمنظوره و نمادهایی از سبک زندگی تبدیل می‌شدند. شرکت زیمنس، که در آن زمان یکی از برندهای معتبر در بازار تلفن اروپا محسوب می‌شد، به دنبال ورود جدی به بازار رو به رشد تلفن‌های مد روز بود. رودی لامپرشت، یکی از مدیران ارشد وقت زیمنس، ایده اصلی این پروژه را مطرح کرد. هدف او این بود که زیمنس با ارائه محصولی نوآورانه و متفاوت، توجه مخاطبان علاقه‌مند به مد در سراسر جهان را به خود جلب کند و جایگاهی در بازارهای خارج از اروپا برای خود ایجاد کند. جورج اپلینگ، مسئولیت رهبری این واحد تازه تاسیس، یعنی Xelibri را بر عهده گرفت تا این ایده را به واقعیت تبدیل کند.
**مجموعه‌های فضایی و مد روز: از Xelibri 1 تا Xelibri 8**
نخستین مجموعه از گوشی‌های Xelibri زیمنس با نام «فضا روی زمین» در اوایل سال ۲۰۰۳ معرفی شد. این مجموعه شامل چهار مدل گوشی بود که هدف آن‌ها ارائه محصولاتی با طراحی الهام گرفته از فضا بود. طراحی این گوشی‌ها واقعاً منحصربه‌فرد و آینده‌نگرانه بود؛ حتی ساده‌ترین مدل، Xelibri 1، ظاهری شبیه به محصولات موجود در فیلم‌های علمی تخیلی داشت و مدل‌های Xelibri 2 و Xelibri 4 یادآور دستگاه‌های ارتباطی مورد استفاده در سریال Star Trek بودند. شرکت زیمنس برای معرفی این گوشی‌های غیرمعمول، یک کمپین تبلیغاتی غیرعادی‌تر از تبلیغات پلی‌استیشن در آن زمان راه‌اندازی کرد تا توجه مخاطبان را به این محصولات جلب کند.
دومین مجموعه با نام‌های «جشن مد» و «زیبایی برای فروش» در اکتبر ۲۰۰۳، تقریباً شش ماه پس از عرضه سری اول، به بازار عرضه شد. در این مجموعه، طراحی گوشی‌ها توسط یک استودیوی خارجی به نام آیدئو انجام شد و از دنیای مد و فشن الهام گرفته شده بود. برای مثال، مدل Xelibri 6 ترکیبی از تلفن و جعبه پودر آرایشی بود و دارای دو آینه و طراحی تاشو گرد بود. مدل Xelibri 8 نیز یک بیانیه مد به تمام معنا بود و به گونه‌ای طراحی شده بود که بتوان آن را به عنوان گردنبند استفاده کرد. مجموعه «جشن مد» به عنوان آخرین سری از محصولات Xelibri به خط تولید خود پایان داد. شرکت زیمنس در نیمه اول سال ۲۰۰۴ تولید این خط را متوقف کرد و یک سال بعد، بخش تلفن همراه خود را به شرکت BenQ واگذار کرد.
**شکستی درخشان: چرا Xelibri نتوانست موفق شود؟**
عمر سری Xelibri پس از تولید تنها دو مجموعه و هشت مدل به پایان رسید. دلیل اصلی این توقف، آمار فروش بسیار پایین این محصولات بود. کل این سری تنها ۷۸۰ هزار دستگاه فروش داشت، که به این معناست که هر مدل به طور متوسط کمتر از ۱۰۰ هزار دستگاه فروش داشته است. قیمت بالای این گوشی‌ها نیز یکی دیگر از عوامل شکست آن‌ها بود؛ ارزان‌ترین مدل با قیمت ۱۹۹ یورو (معادل تقریبی ۳۲۱ یورو در زمان نگارش این متن) و گران‌ترین مدل با قیمت ۳۹۹ یورو (معادل تقریباً ۷۰۰ دلار در زمان نگارش این متن) به فروش می‌رسیدند که برای بسیاری از مشتریان در آن زمان، قیمتی گزاف محسوب می‌شد.
جورج اپلینگ، طراح اصلی Xelibri، اولویت را به طراحی و ظاهر فانتزی داده بود و عملکرد و کارایی را در درجه دوم اهمیت قرار داده بود. او تصور می‌کرد که مردم به زودی چندین تلفن با طراحی‌های مختلف خواهند داشت تا آن‌ها را با حال و هوا یا لباس خود هماهنگ کنند. در حالی که بخشی از این ایده درست بود، گوشی‌های Xelibri زیمنس بیش از حد بر جنبه «تلفن مد» بودن تمرکز کرده بودند و از ویژگی‌ها، کیفیت ساخت و سهولت استفاده غافل شده بودند. این گوشی‌ها از پلاستیک با کیفیت پایینی ساخته شده بودند و حس یک کالای ارزان‌قیمت را به کاربر منتقل می‌کردند.
از نظر امکانات نیز، گوشی‌های Xelibri از رقبای خود عقب‌تر بودند. نسل اول این گوشی‌ها با نمایشگرهای تک‌رنگ عرضه شدند، در حالی که در آن زمان گوشی‌های رنگی در حال گسترش بودند و محبوبیت زیادی پیدا کرده بودند. نسل دوم اگرچه دارای نمایشگر رنگی بود، اما فاقد دوربین داخلی بود، قابلیتی که در اوایل دهه ۲۰۰۰ به یک ویژگی پرطرفدار در تلفن‌های همراه تبدیل شده بود. رابط کاربری این گوشی‌ها نیز کُند و دارای تاخیر بود و استفاده از آن‌ها، به خصوص مدل‌های بدون صفحه‌کلید، بسیار دشوار بود. به عنوان مثال، شماره‌گیری با استفاده از Xelibri 8 یک فرایند زمان‌بر و خسته‌کننده بود.
شرکت‌هایی مانند نوکیا و بعداً موتورولا با مدل‌هایی مانند Motorola Razr V3 نشان دادند که طراحی زیبا لزوماً نباید به قیمت از دست دادن کارایی تمام شود. این گوشی‌ها ضمن داشتن ظاهری جذاب، دارای صفحه‌کلید معمولی و مجموعه‌ای از ویژگی‌های مورد انتظار کاربران بودند.
در نهایت، سری Xelibri تمام تمرکز خود را بر طراحی گذاشت، که برای موفقیت در بازار رقابتی آن زمان کافی نبود. با این حال، با وجود شکست تجاری بزرگ، گوشی‌های عجیب Xelibri به عنوان یکی از منحصربه‌فردترین خطوط تولید تلفن همراه در تاریخ شناخته می‌شوند و هنوز هم توجه علاقه‌مندان به تلفن‌های قدیمی را به خود جلب می‌کنند. شاید این میراثی نبود که زیمنس انتظارش را داشت، اما به هر حال میراثی است که ماندگار خواهد بود.
منبع : گجت نیوز
