به گزارش اخبار جهان به نقل از خبرگزاری خبرآنلاین و ایران ۲۴، جهانگیر الماسی، بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون، در گفتگویی صریح و تکاندهنده، از وضعیت دشوار معیشتی خود پس از شش دهه فعالیت هنری پرده برداشت. وی با ابراز نگرانی از شرایط کنونی، وضعیت خود را “هشتم گروی نهم” توصیف کرد و با وجود سختیهای فراوان، بر حفظ اخلاق و حرمت انسانی تأکید نمود. این هنرمند ارزنده، با وجود سالها تلاش و خدمت به هنر ایران، امروزه با مشکلاتی همچون نداشتن درآمد ثابت و عدم حضور در پروژههای سینمایی دست و پنجه نرم میکند. الماسی در ۷۶ سالگی همچنان مستاجر است و این در حالی است که او سالهاست به هنر ایران خدمت کرده است.
این بازیگر پیشکسوت، با انتقاد تلخ از وضعیت فعلی سینمای ایران، به شکاف عمیق بین شایستگی هنری و موفقیت مالی اشاره کرد. به گفتهی وی، بسیاری از افراد بدون داشتن شایستگی هنری، هنر و یا درک و سواد هنری، به ثروت و موفقیت مالی قابلتوجهی دست یافتهاند. این در حالی است که هنرمندان باسابقه و بااستعدادی همچون خود، که عمر خود را وقف هنر واقعی و ارتقای کیفیت آن کردهاند، در فراغ از موفقیت مالی، با مشکلات معیشتی شدیدی روبرو هستند. این وضعیت نگرانیبرانگیز به صورت غیرمستقیم به سیاستهای حاکم بر صنعت سینمای ایران اشاره میکند. الماسی با بیان این موضوع به نوعی نابرابری و بیعدالتی در این زمینه اشاره کرده است.
گفتگوی الماسی، بازتاب گستردهای در شبکههای اجتماعی و رسانههای خبری داشته و واکنشهای متعددی را در پی داشته است. بسیاری از کاربران و فعالان هنری، با ابراز همدردی با این بازیگر پیشکسوت، از وضعیت نگرانکنندهی هنرمندان و بیتوجهی به زحمات آنها انتقاد کردند. برخی کارشناسان اعتقاد دارند که این موضوع نشاندهندهی مشکلات ساختاری در صنعت سینما است. آنها خواستار توجه بیشتر مسئولان به وضعیت معیشتی هنرمندان و ایجاد تدابیری جهت حمایت از آنها هستند.
این مسئله تنها به موضوع معیشت هنرمندان مربوط نمیشود، بلکه بزرگتر از آن، به کل فرهنگ و هنر ایران مرتبط است. نگرانی الماسی در رابطه با ارائه هنر واقعی و کیفیت آن در مقابل موفقیتهای مالی بیرویه، نکتهای است که باید به طور جدی مورد بررسی قرار گیرد. آیا سیستم فعلی سینمای ایران، استعدادها و هنرمندان واقعی را به درستی شناسایی و حمایت میکند؟ آیا شاخصههای سنجش موفقیت در سینما تنها به موفقیت مالی مربوط است؟ این سوالاتی است که پاسخ به آنها برای بهبود وضعیت فرهنگ و هنر ایران ضروری است.
با توجه به سابقهی هنری شش دههای الماسی، انتقاد او از وضعیت سینمای ایران، به طور خاص در مورد بیتوجهی به هنرمندان پیشکسوت، وزنه و اهمیت بیشتری مییابد. احساس این هنرمند که سالها در خدمت ارتقای کیفیت هنری بوده، اما در معاش با مشکل روبرو است، نشاندهندهی وجود یک شکاف عمیق بین ارزشهای هنری و واقعیتهای اقتصادی در صنعت سینما است.
در پایان، گفتگوی الماسی فرصتی مناسب برای بازاندیشی دربارهی وضعیت هنرمندان پیشکسوت و سیاستهای حمایتی از هنر و فرهنگ در ایران است. به نظر میرسد که این موضوع نیازمند بررسیهای جامعتر و تدابیر اساسی برای ایجاد تعادل بین ارزشهای هنری و موفقیتهای مالی در صنعت سینما میباشد. آیا مسئولان مرتبط به این نقطهی نقد و اهمیت آن برای حفظ کرامت هنرمندان واکنش نشان خواهند داد؟ زمان به زودی پاسخ این سوال را نشان خواهد داد. بیتوجهی به این مسائل، میتواند پیامدهای منفی زیادی برای جایگاه هنر و فرهنگ ایران داشته باشد.
منبع: خبرگزاری خبرآنلاین و ایران ۲۴



























