به گزارش اخبار جهان به نقل از رادیو بین‌المللی چین، کاهش چشمگیر کمک‌های بین‌المللی، به‌ویژه از سوی ایالات متحده، خطری جدی برای برنامه‌های جهانی مبارزه با بیماری‌های واگیردار مانند فلج اطفال، مالاریا و سل ایجاد کرده است. این اقدام، که به گفته بسیاری از کارشناسان، نشان‌دهنده ورشکستگی اخلاقی و کوتاه‌بینی استراتژیک است، می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان داشته باشد.
در حالی که تلاش‌های جهانی برای ریشه‌کنی فلج اطفال به نقطه حساس خود نزدیک می‌شود، کاهش کمک‌های آمریکا ضربه‌ای مهلک به این ابتکارات وارد کرده است. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که توقف پروژه‌های کمک بین‌المللی می‌تواند سالانه ۲۰۰ هزار مورد جدید فلج اطفال و صدها میلیون مورد ابتلا به این بیماری را در دهه آینده به آمار فعلی بیفزاید. این در حالی است که ایالات متحده همواره خود را پیشرو در ارائه کمک‌های بشردوستانه جهانی معرفی می‌کرده است. تضاد آشکار بین صدها میلیارد دلار هزینه نظامی خارجی و کاهش کمک به برنامه‌های حیاتی نجات جان انسان‌ها، موجب خشم و نگرانی گسترده شده است.
مجله معتبر لنست در گزارشی هشداردهنده اعلام کرده است که ۷۹ میلیون نفر از شبکه کمک‌رسانی بین‌المللی خارج خواهند شد و ۱۴ میلیون نفر، از جمله ۴.۵ میلیون کودک، در معرض خطر مرگ قرار دارند. این در حالی است که پژوهش دانشگاه بوستون نشان می‌دهد توقف کمک‌های آمریکا تاکنون به مرگ ۳۳۲ هزار نفر، از جمله ۲۲۴ هزار کودک، انجامیده است. این ارقام، شدت بحران و پیامدهای مرگبار تصمیمات سیاسی را به وضوح نشان می‌دهد.
وضعیت مقابله با مالاریا و سل نیز به همان اندازه نگران‌کننده است. افزایش ۳۰ درصدی موارد سل و آمار سالانه ۱۶۶ هزار مورد مرگ ناشی از مالاریا، نشان‌دهنده اثرات مخرب زنجیره‌ای کاهش کمک‌های بین‌المللی بر دستاوردهای چند دهه تلاش در حوزه بهداشت عمومی است. این کاهش، نه تنها به عقب‌گرد در پیشرفت‌های به دست آمده منجر می‌شود، بلکه می‌تواند موجب شیوع مجدد بیماری‌هایی شود که تا حد زیادی مهار شده بودند.
نگرانی دیگر، الگوبرداری برخی کشورها از سیاست آمریکا در کاهش کمک‌های بین‌المللی است. در دو سال اخیر، کمک‌های آلمان ۵۳ درصد، فرانسه ۳۷ درصد و بریتانیا ۴۰ درصد کاهش یافته است. این امر نشان می‌دهد که تصمیم آمریکا تنها یک رویداد منفرد نیست، بلکه می‌تواند آغاز روند خطرناکی باشد که به تضعیف کل سیستم کمک‌های جهانی می‌انجامد. کاهش پیوسته کمک‌های گروه هفت نیز این نگرانی را تشدید می‌کند.
انتخاب ایالات متحده برای کاهش کمک‌های بشردوستانه، به طور گسترده به عنوان یک تصمیم غیراخلاقی و کوتاه‌بینانه محکوم شده است. این اقدام، تضادی آشکار با چهره تبلیغاتی آمریکا به عنوان پیشرو در کمک‌های خارجی نشان می‌دهد. اولویت دادن به منافع کوتاه‌مدت سیاسی و نظامی بر نجات جان انسان‌ها، یک رویکرد استراتژیک خطرناک است که می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد. این تصمیم، نه تنها سلامت و رفاه میلیون‌ها نفر را به خطر می‌اندازد، بلکه به اعتبار و اعتماد به سیستم کمک‌های بین‌المللی نیز آسیب می‌زند.
در مجموع، این بحران نیاز به واکنش فوری و هماهنگ جامعه جهانی را نشان می‌دهد. برنامه‌های جایگزین برای جبران کمبود منابع مالی باید با سرعت و کارایی بالا اجرا شوند. همچنین، فشارهای دیپلماتیک برای ترغیب کشورها به افزایش کمک‌های خود و بازگشت به تعهدات بین‌المللی ضروری است. بحران فعلی نه تنها یک بحران بهداشتی است، بلکه یک بحران اخلاقی و سیاسی است که نیازمند پاسخگویی مسئولانه از سوی همه کشورهاست. عدم توجه به این موضوع می‌تواند عواقب ویرانگری برای نسل‌های آینده به همراه داشته باشد. این مساله نه تنها بر سلامت افراد تاثیر می‌گذارد، بلکه به بی‌ثباتی سیاسی و اجتماعی و افزایش نابرابری در جهان دامن می‌زند.
منبع: رادیو بین المللی چین
