به گزارش اخبار جهان به نقل از عصرایران، تشخیص و پذیرش اوتیسم در افراد مشهور می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی و کاهش تبعیض علیه مبتلایان به این اختلال عصبی کمک کند. در حالی که کلیشه‌های منفی و سوءتفاهم‌ها پیرامون اوتیسم همچنان در بسیاری از نقاط جهان پابرجا است، برخی از شخصیت‌های برجسته هالیوود با شفافیت و جسارت، تجربیات خود را با عموم مردم به اشتراک گذاشته‌اند. این اقدام نه تنها به کاهش انگ اجتماعی کمک می‌کند، بلکه نشان‌دهنده موفقیت افراد اوتیسم در عرصه‌های مختلف زندگی است.
ونت‌ورث میلر، ستاره سریال مشهور «فرار از زندان»، در سال 2020 در سن 48 سالگی متوجه شد که به اوتیسم مبتلاست. او به جای پنهان کردن این موضوع، با شجاعت آن را علنی کرد و از آن زمان به بعد به عنوان یک فعال در راستای حمایت از حقوق افراد اوتیسم به فعالیت خود ادامه داده است. این عمل شجاعانه او الگوی مناسبی برای سایر افراد مبتلا به اوتیسم است و می‌تواند به آن‌ها در پذیرش خود و شرایطشان کمک کند.
داریل هانا، بازیگر مشهور فیلم «بیل را بکش»، در کودکی مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شد. با این حال، او تا سال 2012 و در سن 52 سالگی، درباره این اختلال به صورت عمومی صحبت کرد. گفته می‌شود پزشکان به او توصیه کرده‌اند تا حد امکان از هیاهو و شلوغی دوری کند، این مسئله نشان می‌دهد که چالش‌های زندگی با اوتیسم می‌تواند در افراد مختلف متفاوت باشد و نیازمند درک و پشتیبانی خاص باشد.
تیم برتون، کارگردان مشهور آمریکایی و همکار دیرینه جانی دپ در فیلم‌هایی مانند «ادوارد دست قیچی» و «اسلیپی هالو»، به روشی غیرمنتظره به اوتیسم خود پی برد. همسر سابق او، هلنا بونهم کارتر، در حین آمادگی برای ایفای نقش در یک سریال تلویزیونی، در حال مطالعه ویژگی‌های افراد اوتیسم بود که متوجه شباهت‌های بین تیم برتون و مشخصات این اختلال شد. پس از معاینات پزشکی، تشخیص اوتیسم در تیم برتون، همراه با آسپرگر، تأیید شد.
دان هارمون، نویسنده و تهیه‌کننده مشهور آمریکایی، خالق سریال انیمیشن «ریک و مورتی» و سریال «جامعه» (Community)، هرچند تا کنون به طور رسمی تشخیص پزشکی دریافت نکرده است اما معتقد است که به اوتیسم مبتلاست. این نشان می‌دهد که مسیر تشخیص و پذیرش اوتیسم می‌تواند در افراد مختلف متفاوت باشد و نیاز به تحقیقات و درک عمیق‌تر این اختلال وجود دارد.
این چهار چهره شاخص هالیوود با اعلام مبتلا بودن خود به اوتیسم، نشان دادند که موفقیت در زندگی با اوتیسم ممکن است و افراد مبتلا به این اختلال نیز می‌توانند به موفقیت‌های شگفت‌انگیزی دست یابند. انتشار این اخبار می‌تواند به کاهش انگ اجتماعی پیرامون اوتیسم و افزایش درک عمومی از این اختلال کمک کند. همچنین، این رویکرد می‌تواند به سایر افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند تا با اعتماد به نفس بیشتری با این وضعیت روبه‌رو شوند.
منبع: عصرایران
