به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از فارس، در شرایطی که صدای موشک‌ها در غزه به گوش می‌رسید و شهر در تاریکی کامل به سر می‌برد، یاسمین احمد، دستیار زایمان بیمارستان الشفاء، به تنهایی و بدون کمک در خانه‌اش در یکی از محله‌های تحت محاصره، درد زایمان را تجربه می‌کرد. در این وضعیت، برق و آب قطع بود و کودکان یاسمین در حالی که ترسیده بودند، در کنار او حضور داشتند. تنها روشنایی موجود، نور ضعیف یک تلفن همراه بود و صدای پهپادها و بمباران از بیرون شنیده می‌شد.
یاسمین احمد از فرزندانش خواست تا زیراندازی برای او بیاورند، اما هیچ امکاناتی از جمله زیرانداز، داروهای مسکن یا کمک پرستار در دسترس نبود. او در حالی که با درد شدید دست‌وپنجه نرم می‌کرد و نفس‌هایش به سختی بالا می‌آمد، تصمیم گرفت که به تنهایی فرزندش را به دنیا بیاورد. در این لحظات، فرزندانش که وحشت‌زده بودند، در کنار او قرار داشتند و کوچک‌ترین آن‌ها درباره اصابت موشک به خانه‌شان سوال می‌کرد.
با نزدیک شدن صدای بمباران، یاسمین دستان خود را با مقدار بسیار کمی آب که در یک بطری باقی مانده بود، شست. او تلاش کرد تا هنگام انقباض‌های زایمان، صدایش بلند نشود تا فرزندانش بیشتر نترسند. سرانجام، با وجود لرزش دستانش، موفق شد نوزاد خود را به دنیا آورد و بند ناف را با تیغی که از پیش آماده کرده بود، برید. پس از تولد نوزاد، صدای گریه او در میان اصوات انفجارها شنیده شد.
با تولد نوزاد، فرزندان دیگر یاسمین به سمت او آمدند. او نوزاد را در پارچه‌ای پیچید و لباسی را که از هفته‌ها قبل آماده کرده بود، به تن او کرد. در حالی که بمباران در بیرون ادامه داشت، یاسمین فرزندش را بوسید و این تولد را به منزله تولدی دوباره برای هر دوی آن‌ها دانست.
این تولد، مانند سایر تولدها در غزه، نمادی از مقاومت در برابر محاصره و جنگ تلقی می‌شود. برای زنانی مانند یاسمین، فرزندآوری در شرایط جنگی، اقدامی برای بقا و پاسخی به تلاش دشمن برای نابودی زندگی است. این عمل، مقاومتی است که با تولد هر نوزاد ادامه می‌یابد.
با وجود ادامه بمباران و شرایط سخت ناشی از قطع برق و آب در غزه، تولد این نوزاد به عنوان شکل‌گیری حیاتی تازه و فریادی برای مقاومت توصیف شده است. در حالی که یاسمین نوزادش را در آغوش گرفته و دیگر فرزندانش او را احاطه کرده بودند، این رویداد معجزه‌ای برای ادامه زندگی در میانه جنگ بود.
منبع: فارس
