به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از خبرگزاری مهر، فعال شدن مکانیسم ماشه (اسنپبک) بار دیگر نام جمهوری اسلامی ایران را در صدر اخبار شورای امنیت سازمان ملل متحد و محافل بینالمللی قرار داده است. با این حال، واقعیتهای دیپلماتیک موجود فراتر از هیاهو و جنجالهای رسانهای غرب است. جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر رویکرد جدی و مسئولانه خود، مسیر دیپلماسی و جستجو برای یافتن راهکارهای مسالمتآمیز در پرونده هستهای را با جدیت دنبال میکند.
**دیپلماسی فعال و تلاش برای حفظ جایگاه بینالمللی**
سخنرانیهای اخیر نمایندگان ایران در شورای امنیت، ارسال نامههای رسمی به دبیرکل سازمان ملل و سایر مقامات بینالمللی، و فعالیتهای گسترده دیپلماتیک همگی نشاندهنده این است که تهران در تلاش است تا نقش فعال و جایگاه مسلط خود را در عرصه بینالمللی حفظ کند و ارتقا بخشد.
این نامهنگاریها و رایزنیها میتواند روایت طرفهای اروپایی را مبنی بر عدم پایبندی ایران به تعهدات برجامی زیر سوال برده و تلاش آنها برای توجیه عملکرد خود را با چالش مواجه سازد. ارسال و انتشار عمومی نامه به همراه صدور بیانیه از سوی وزارت امور خارجه ایران، میتواند روایت جمهوری اسلامی ایران را در خصوص سوءاستفاده کشورهای اروپایی از فرآیند موسوم به اسنپبک تقویت کند.
برخی از تحلیلگران و کارشناسان بر این باورند که اگرچه این اقدامات دیپلماتیک ممکن است در نگاه اول جنبه دفاعی و واکنشی داشته باشد و نتواند به طور مستقیم مانع از اجرای تحریمهای شورای امنیت شود، اما میتواند بر پیچیدگیهای اجرای این تحریمها بیفزاید، حمایتهای بینالمللی از فرصت دادن به دیپلماسی را افزایش داده و مسیر را برای توسعه تجارت ایران با کشورهایی نظیر چین و روسیه هموارتر سازد.
از دیدگاه تحلیلگران، قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت و محدودیتهای مندرج در آن پس از تاریخ ۲۶ مهر ۱۴۰۴ به طور عملی پایان یافته و ایران مسیر خود را با اتکا به پشتوانه حقوقی و دیپلماسی چندجانبه ادامه میدهد.
**تجربه یک دهه؛ ناکامی مذاکرات در سایه بدعهدی غرب**
تجربه یک دهه گذشته به خوبی نشان میدهد که تلاشهای جمهوری اسلامی ایران برای دستیابی به توافقی مبتنی بر اصل چندجانبهگرایی همواره با زیادهخواهی و بدعهدی طرفهای اروپایی و آمریکا مواجه شده است. استراتژی طرف غربی در این مقاطع، ایجاد یک بازی سرزنش و متهم کردن ایران بوده است، در حالی که ناکامی مذاکرات در واقع ناشی از قصور و نقض تعهدات از سوی غرب بوده است.
تحلیلگران بینالمللی بر این باورند که درک این واقعیت برای فهم صحیح روند مذاکرات و ارزیابی دقیق تحرکات دیپلماتیک ایران امری ضروری و اجتنابناپذیر است.
**نقش راهبردی چین و روسیه و ظرفیت گروه بریکس**
در این میان، نقش کشورهای چین و روسیه از اهمیت ویژهای برخوردار است. مواضع اعلام شده از سوی پکن و مسکو نشان میدهد که این کشورها با بازگرداندن تحریمهای شورای امنیت علیه ایران موافق نیستند و اختلافات عمیق آنها با آمریکا و اروپا، فرصتی را برای جمهوری اسلامی ایران فراهم کرده است تا با استفاده از ظرفیت کشورهای عضو گروه بریکس، اثرگذاری تحریمها را محدود کرده و روند اجرایی آنها را با چالش مواجه کند.
**کمیتههای تحریم شورای امنیت؛ ابزار اجرایی با محدودیتهای عملیاتی**
بر اساس قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت سازمان ملل، یک کمیته ویژه تحریم علیه ایران ایجاد شد. وظیفه این کمیته، نظارت بر اجرای تحریمها، بررسی گزارشهای ارائه شده از سوی کشورها در مورد اقدامات اجرایی، رسیدگی به موارد نقض تحریمها و ارائه توصیههای لازم به شورا بود. کمیتههای تحریم شورای امنیت به عنوان بازوی اجرایی قطعنامهها، نقش کلیدی در اعمال محدودیتها ایفا میکنند و حضور فعال کشورهای چین و روسیه در این کمیتهها میتواند مانع از اجرای کامل مکانیسم ماشه شود. این واقعیت نشان میدهد که فشارهای اقتصادی و روانی ناشی از تحریمها به مراتب کمتر از آن چیزی است که رسانههای غربی سعی در القای آن دارند. ایران نیز باید از این ظرفیت به نحو احسن بهرهبرداری کرده و با اتخاذ دیپلماسی فعال، فشارهای یکجانبه را بیاثر کند.
**دیپلماسی فعال؛ ابزاری مؤثر برای مدیریت فشارها**
با این وجود، روند دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران همچنان فعال است و باب گفتگو و تعامل بسته نشده است. تعاملات اخیر تهران در مجامع بینالمللی و نحوه مدیریت فشارها، نمایانگر سیاستی است که بر تدبیر، برنامهریزی دقیق و بهرهگیری از ظرفیتهای چندجانبه استوار است؛ رویکردی که در طول تاریخ، یکی از مؤثرترین ابزارها برای مقابله با فشارهای یکجانبه و عملیات روانی طرفهای غربی بوده است. اخبار جهان نیز در این راستا به پوشش اخبار مربوطه میپردازد.
منبع : خبرگزاری مهر


























