به گزارش وبسایت اخبار جهان به نقل از ایسنا، پژوهش جدید انجام شده در دانشگاه استنفورد نشان میدهد که شیوع نسبتاً بالای اختلالات طیف اوتیسم در انسان، ریشه در نحوه تکامل انسانها در طول تاریخ دارد.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، در ایالات متحده آمریکا، تقریباً از هر 31 کودک، یک نفر (معادل 3.2 درصد) با اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده میشود. در مقیاس جهانی، سازمان بهداشت جهانی تخمین میزند که تقریباً از هر 100 کودک، یک نفر به اوتیسم مبتلا است. از منظر تکاملی، بسیاری از دانشمندان بر این باورند که اوتیسم و اسکیزوفرنی ممکن است از ویژگیهای منحصر به فرد انسان باشند.
یافتن رفتارهای مرتبط با این اختلالات در سایر نخستیسانان غیر از انسان، امری بسیار نادر است. علاوه بر این، رفتارهای مرتبط با این اختلالات معمولاً شامل ویژگیهای شناختی مانند تولید و درک گفتار است که یا مختص انسان است یا در انسان به مراتب پیچیدهتر بروز میکند.
با پیشرفتهای حاصل شده در توالییابی آرانای تکسلولی، امکان شناسایی و تعریف انواع خاصی از سلولها در مغز فراهم شده است. هنگامی که پژوهشگران مجموعه دادههای گستردهتری را منتشر کردند، مشخص شد که مغز پستانداران شامل مجموعهای متنوع و شگفتانگیز از انواع سلولهای عصبی است. مطالعات توالییابی در مقیاس بزرگ همچنین تغییرات ژنتیکی گستردهای را در مغز انسان شناسایی کردهاند. این تغییرات، عناصری از ژنوم هستند که در طول تکامل پستانداران به طور کلی تغییر چندانی نکردهاند، اما در انسان به سرعت تکامل یافتهاند.
اگرچه پژوهشهای قبلی نشان دادهاند که برخی از انواع سلولها در طول فرآیند تکامل نسبت به سایرین از ثبات بیشتری برخوردار بودهاند، اما عواملی که باعث ایجاد این تفاوتها در سرعت تکامل میشوند، همچنان نامشخص هستند. در این پژوهش، محققان مجموعه دادههای مربوط به توالییابی آرانای تکهستهای بین گونهای را که اخیراً در مورد سه ناحیه مجزا از مغز پستانداران منتشر شده است، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
پژوهشگران دریافتند که فراوانترین نوع نورونها در لایه بیرونی مغز، که به نورونهای “L2/3 IT” معروف هستند، در تبار انسان با سرعت فوقالعادهای تکامل یافتهاند. نکته قابل توجه این است که این تکامل شتابیافته با تغییرات چشمگیری در ژنهای مرتبط با اوتیسم همراه بوده است، که احتمالاً تحت تأثیر انتخاب طبیعی خاص در تبار انسان قرار داشته است. محققان در این پروژه توضیح دادهاند که اگرچه نتایج نشاندهنده انتخاب طبیعی ژنهای مرتبط با اختلال طیف اوتیسم است، اما هنوز مشخص نیست که چرا این امر مزایایی را برای اجداد انسان به همراه داشته است.
پاسخ دادن به این سوال دشوار است، زیرا هنوز مشخص نیست که کدام ویژگیهای شناختی، آناتومی مغز و یا سیمکشی عصبی مختص انسان، مزایای ویژهای را برای اجداد انسان فراهم کردهاند. با این حال، پژوهشگران این پروژه بر این باورند که بسیاری از این ژنها با تأخیر رشدی مرتبط هستند و به همین دلیل، تکامل آنها میتواند در کاهش سرعت رشد مغز پس از تولد در انسان نقش داشته باشد. علاوه بر این، ظرفیت تولید و درک گفتار که از ویژگیهای منحصر به فرد انسان است، اغلب تحت تأثیر اوتیسم و اسکیزوفرنی قرار میگیرد.
این احتمال وجود دارد که تکامل سریع ژنهای مرتبط با اوتیسم، با کاهش سرعت رشد مغز پس از تولد مرتبط باشد. دوره طولانیتر رشد مغز در اوایل کودکی برای تکامل انسان سودمند بوده است، زیرا این امر به تفکر پیچیدهتر منجر شده است.
الکساندر استار، پژوهشگر ارشد این پروژه، اظهار داشت: نتایج پژوهش ما نشان میدهد که برخی از همان تغییرات ژنتیکی که مغز انسان را منحصربهفرد میکنند، باعث شدهاند که انسانها از نظر عصبی نیز متنوعتر باشند.
این پژوهش در مجله Molecular Biology and Evolution به چاپ رسیده است. این یافتهها میتوانند به درک بهتری از علل و عوامل مؤثر در بروز اختلالات طیف اوتیسم کمک کنند و راه را برای توسعه روشهای درمانی و حمایتی مؤثرتر هموار سازند. همچنین، این پژوهش نشان میدهد که تکامل مغز انسان فرایندی پیچیده و چندوجهی است که با تغییرات ژنتیکی و عوامل محیطی متعددی در ارتباط است. اخبار جهان در تلاش است تا با ارائه گزارشهای دقیق و بهروز، سهمی در افزایش آگاهی عمومی در مورد مسائل مربوط به سلامت و علوم پزشکی داشته باشد.
منبع : ایسنا



























